Οι δικές μας προσευχές είναι δικό Του δώρο. Καμμιά προσευχή δεν μπορούμε να κάνουμε χωρίς την βοήθεια και την ενέργεια του Πανάγιου Πνεύματος.
«Ουδείς δυνάται ειπείν Κύριον Ιησούν ει μή εν Πνεύματι Αγίω». Λοιπόν, τι καυχάσαι αν κάνης κομποσχοίνι; Με τη δύναμη του Πανάγιου Θεού και με τον φωτισμό του Αγίου Πνεύματος κάνεις το κομποσχοίνι σου, κάνεις τον Σταυρό σου, κάνεις την προσευχή σου, διαβάζεις του Χαιρετισμούς, κάνεις το Απόδειπνο, την Παράκλησι ή το Μεσονυκτικό. Και το οτι ερχόμεθα στον Ναό για εκκλησιασμό, κι αυτό είναι δώρο του Αγίου Πνεύματος.
Και μέσα στη Θεία Λατρεία ο Παράκλητος συλλειτουργεί με τον Λειτουργό Ιερέα και αποκαλύπτει στους πιστούς τον Χριστό. Αυτό το Πανάγιο Πνεύμα, με σοφία, με δύναμη, με σύνεση, με φωτισμό, με φόβο οδηγεί και χειραγωγεί όλους μας «εις την πρόσωπον προς πρόσωπον τελείαν επίγνωσιν και μύησιν αυτού του μεγάλου Θεού και Σωτήρος των όλων Χριστού» λέγει ο Μέγας Βασίλειος. Και συνεχίζει: Δια του Αγίου Πνεύματος η αποκατάστασις μας εις τον Παράδεισον· η άνοδος και η είσοδος στη Βασιλεία των Ουρανών· η επάνοδος στην υιοθεσία· η παρρησία του να καλούμε τον Θεό Πατέρα μας… να ικετεύουμε, να παρακαλούμε. να δεώμεθα, να ευχαριστούμε, να δοξολογούμε… Όλα δια του Πανάγιου Πνεύματος..
Απο το βιβλίο:
Εμπειρίες κατα την Θεία Λειτουργία
Πρωτοπρεσβύτερου Στέφανου Κ. Αναγνωστόπουλου
