Παγίδα: «Η δίψα για πνευματικές εμπειρίες παίρνει στην εποχή μας μεγάλες διαστάσεις.
Σ αυτή την «ζήτηση» υπάρχει μεγάλη «προσφορά» με αποτέλεσμα να παγιδεύονται κυρίως νέοι άνθρωποι σε οργανώσεις και ομάδες ανθρώπων, οι οποίες μπορούν να χαρακτηρισθούν ως παγίδες θανάτου».
Του Σεβ. Μητροπολίτου Καισαριανής, Βύρωνος και Υμηττού κ. Δανιήλ
«Υπάρχουν βέβαια οι γνήσιες πνευματικές εμπειρίες· αυτές που είναι καρπός της εν Αγίω Πνεύματι ζωής του ανθρώπου και προσφέρονται δωρεάν από τον Θεό. Υπάρχουν όμως και οι νόθες, οι οποίες στηρίζονται σε μάταιες ελπίδες, ότι θα οδηγήσουν τον άνθρωπο σε «ανώτερα πνευματικά επίπεδα» και τελικώς διαλύουν την προσωπικότητα του ανθρώπου και συνήθως οδηγούν στον θάνατο και την αυτοκαταστροφή.
Μια τέτοια παγίδα θανάτου ήταν και η καταστροφική λατρεία με το όνομα «Υπέρτατη Πηγή», η οποία οδήγησε στην αυτοκτονία 39 αμερικανούς νέους στην Σάντα Φε της Καλιφόρνιας των Η.Π.Α. το τρίτο δεκαήμερο του Μαρτίου. Οι νέοι αυτοί μας αποχαιρέτισαν πολύ χαρούμενοι κι ευτυχισμένοι, διότι, όπως επίστευαν ματαίως, ήσαν εξωγήινοι και έπρεπε να πεθάνουν για να επιβιβασθούν στο διαστημόπλοιό τους, το οποίο ακολουθούσε τον κομήτη Χέιλ Μπόουμπ και θα τους μετέφερε στον μακρινό κόσμο τους.
Η ομαδική αυτή αυτοκτονία των τραγικών νέων θέτει και πάλιν ενώπιόν μας, ενώπιον όλων μας, το καυτό πρόβλημα των νεοφανών αιρέσεων και καταστροφικών λατρειών, το οποίο ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟΝ ΠΟΙΜΑΝΤΙΚΟ ΚΑΙ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ, για να ασχολούνται μ αυτό μόνο οι ποιμένες του λαού του Θεού, είναι συγχρόνως κοινωνικό, ανθρώπινο και υπαρξιακό πρόβλημα, για την αντιμετώπιση του οποίου απαιτείται η συνεργασία πολλών φορέων και παραγόντων.
Τό σύγχρονο διεθνές σκηνικό τών αιρέσεων καί τής παραθρησκείας
Οι ειδικοί ερευνητές καί μελετητές τού διεθνούς σκηνικού τών νεοφανών αιρέσεων καί καταστροφικών λατρειών έχουν καταγράψει όλες τίς γνωστές ομάδες καί οργανώσεις, κατατάσσοντας αυτές σέ δύο μεγάλες κατηγορίες. Σ αυτές, οι οποίες παρουσιάζουν καί ελάχιστα στοιχεία χριστιανισμού καί ονομάζονται παραχριστιανικές. Καί σ αυτές, οι οποίες προέρχονται από ρεύματα καί θρησκείες μή χριστιανικές καί ονομάζονται εξωχριστιανικές.
Καί οι πρώτες, οι παραχριστιανικές καί οι δεύτερες, οι εξωχριστιανικές, αναλόγως τών ιδιαιτέρων γνωρισμάτων, τής δομής, τών σκοπών καί τών εφαρμοζομένων πρακτικών καί μεθόδων τους μπορούν νά χαρακτηρισθούν καί νά καταταγούν στίς εξής ομάδες:
α) Τίς «θρησκευτικές». Αυτές έχουν χαρακτήρα θρησκείας. Διαθέτουν ιεραρχία. Έχουν εορτές καί τελετές. Ακολουθούν ένα ιδιαίτερο τυπικό.
β) Τίς «θεραπευτικές». Αυτές υπόσχονται νά θεραπεύσουν τά διάφορα προβλήματα υγείας τού ανθρώπου.
γ) Τίς «λατρείες αυτογνωσίας». Υπόσχονται τήν αυτοεξέλιξη, τήν αυτοπραγμάτωση καί τήν αυτοσωτηρία τού ανθρώπου, τήν γνώση καί τήν σοφία τού Θεού.
δ) Τίς «πολιτικές λατρείες». Έχουν εμφανείς ή αφανείς πολιτικούς στόχους.
ε) Τίς «εμπορικές λατρείες». Πωλούν προϊόντα καί υπηρεσίες υπό μορφήν παρακολουθήσεως Σεμιναρίων, εκπαιδευτικών προγραμμάτων, Συνεδρίων καί Σεμιναρίων.
στ) Τίς «λατρείες τών νέων». Απευθύνονται κυρίως στήν νεολαία.
ζ) Τίς «σατανιστικές» ή τίς λατρείες τών «τελετουργιών καί τών θυσιών».
Κοινό γνώρισμα όλων είναι, ότι δρούν μέ προσωπεία καί αποκρύπτουν τούς αληθινούς στόχους τους, μέχρι νά στρατολογήσουν τό θύμα τους καί νά επιφέρουν αλλοίωση τής προσωπικότητάς του, επιβάλλουν έλεγχο τού νού του καί αχρηστεύουν τήν λειτουργία τής κρίσεως, σκέψεως καί λογικής του. Χρησιμοποιούν δέ κάθε μέσο θεμιτό καί αθέμιτο, ώστε νά αιχμαλωτίσουν τελείως τό δυστυχές θύμα τους.
Τά αίτια
Η αναζήτηση τών αιτίων, πού οδηγούν ένα άνθρωπο καί μάλιστα νέο στήν παγίδα τών καταστροφικών λατρειών, είναι μιά υπόθεση δύσκολη καί επίπονη. Κάθε μιά περίπτωση είναι μιά ιδιαίτερη περίπτωση νέου, ο οποίος κάτω από διαφορετικές συνθήκες καί γιά διαφορετικούς λόγους παγιδεύθηκε θανάσιμα σέ μιά τέτοια οργάνωση καί ομάδα. Όλοι όμως, άν κατορθώσουν ποτέ νά εξέλθουν από τήν οργάνωση, είναι βαρύτατα τραυματισμένοι καί παρουσιάζουν στήν συμπεριφορά τους τό λεγόμενο «μεταλατρειακό σύνδρομο». Είναι δέ αμφίβολο άν τελικώς θά κατορθώσουν νά συνέλθουν καί νά ζήσουν εκτός τών ειδικών κέντρων αποκαταστάσεως τής προσωπικότητάς τους, τά οποία υπάρχουν στό εξωτερικό, καί χωρίς νά παρακολουθούνται καί νά υποστηρίζονται από εξειδικευμένους επιστήμονες.
Ωστόσο από τά περιστατικά καί τίς περιπτώσεις, οι οποίες έχουν αντιμετωπισθεί, μπορούμε νά αναφέρουμε ως κυριώτερα αίτια:
τήν απομυθοποίηση τής επιστήμης καί τής τεχνικής
τήν αναζήτηση νοήματος στή ζωή
τήν αυτονομία τού ανθρώπου
τόν υπαρξιακό φόβο
τήν ανασφάλεια καί τήν αβεβαιότητα
τήν πλήξη
τήν δίψα γιά αγάπη καί γιά τήν ζεστασιά τών ανθρωπίνων σχέσεων
τόν πόθο γιά αναγνώριση
τήν περιέργεια
τήν διαφήμιση
τήν δίψα γιά εμπειρίες.
Τέλος δέ, ευθύνεται καί η ετερόδοξος θεολογία, η οποία εκκοσμικεύθηκε καί κατήργησε τήν επικοινωνία τού ανθρώπου μέ τόν ζωντανό καί αληθινό Θεό. Κήρυξε τόν «θάνατο τού Θεού» καί τελικά σκότωσε τόν άνθρωπο.
Η αντιμετώπιση
Η απειλή τών νεοφανών αιρέσεων καί τής παραθρησκείας σήμερα μελετάται καί αντιμετωπίζεται σ ολόκληρο τόν κόσμο από τήν πολιτεία καί τίς αρμόδιες κυβερνήσεις. Μόνο στήν Ελλάδα μέ τό πρόβλημα ασχολούνται ΜΟΝΟ ΟΙ ΠAΠΑΔΕΣ. Όλες οι χώρες τής Ευρωπαϊκής Ενώσεως έχουν λάβει προληπτικά μέσα γιά νά προστατεύσουν τούς πολίτες τους. Τό Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο μέ Ψήφισμά του από τής 22 Μαΐου 1984 συνιστά στίς Κυβερνήσεις τών μελών κρατών νά συνεργασθούν καί νά επεξεργασθούν συμφωνίες, γιά νά προστατεύσουν τούς πολίτες από τίς «ενδεχόμενες μηχανορραφίες αυτών τών οργανώσεων καί από τήν φυσική καί ψυχολογική πίεση πού ασκούν». Στό θέμα αυτό επανήλθε μέ σχετικά Ψηφίσματα. Προσφάτως μέ Ψήφισμά του τής 21ης Φεβρουαρίου 1996 καλεί τά κράτη μέλη τής Ενώσεως νά ενημερώσουν τούς πολίτες καί κατά προτεραιότητα τούς νέους γιά τούς κινδύνους εκ τών σεκτών, αλλά καί νά προστατεύσουν τούς πολίτες από τήν ανεξέλεγκτη δράση τών οργανώσεων αυτών.
Στήν πατρίδα μας τό πρόβλημα μελετά καί αντιμετωπίζει μόνο η Εκκλησία μας. Η Πολιτεία αδιαφορεί. Η κοινωνία εφησυχάζει μέ τήν σκέψη, ότι αλλού συμβαίνουν μακριά μας αυτά. Κάποιοι θολωμένοι ψευδοκουλτουριάρηδες λυσσούν εναντίον τής ποιμαντικής τής Εκκλησίας καί έχουν εξαπολύσει απηνή διωγμό εξοντώσεως όσων ασχολούνται μέ τό πρόβλημα. Καί οι νέοι αυτοκτονούν, αποχαιρετώντας τόν μίζερο κόσμο μας καί τήν αδιάφορη κοινωνία μας, αφού δέν τούς έδειξαν αγάπη καί ζεστασιά ανθρώπινης συμπεριφοράς, αφού δέν τούς έδωσαν νόημα ζωής».
«ΛΟΓΟΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ ΚΑΙ ΘΕΙΑΣ ΖΩΗΣ»
ΠΕΡΙΟΔΙΚΟ ΔΕΛΤΙΟ ΤΟΥ ΤΟΜΕΑ ΟΡΙΟΘΕΤΗΣΗΣ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΠΙΣΤΕΩΣ ΕΚΔΙΔΟΜΕΝΟ ΥΠΟ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΗΤΡΟΠΟΛΕΩΣ ΚΑΙΣΑΡΙΑΝΗΣ, ΒΥΡΩΝΟΣ ΚΑΙ ΥΜΗΤΤΟΥ ΠΕΡΙΟΔΟΣ Α΄ 2020 2021 -ΦΥΛΛΟ 4ο ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΣ 2021 ΑΠΟ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ
-120x86.jpg)
