Ι.Μ. ΒΕΡΟΙΑΣ: Την Κυριακή 5 Ιουνίου το πρωί ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε τον θείο λόγο στον Παλαιό Μητροπολιτικό Ιερό Ναό των Αγίων Αποστόλων Παύλου και Πέτρου Βεροίας με την ευκαιρία της εορτής του Αγίου Ιερομάρτυρος Αρσενίου Επισκόπου Βεροίας, ο οποίος μαρτύρησε τον 15ο αιώνα, στον πλάτανο έξω από την Παλαιά Μητρόπολη.
Στο τέλος της Θείας Λειτουργίας τελέστηκε το τεσσαρακονθήμερο μνημόσυνο του μακαριστού Μητροπολίτου Δράμας κυρού Παύλου. Ο αοίδιμος Ιεράρχης υπήρξε γνήσιο τέκνο της Αποστολικής Εκκλησίας της Βεροίας. Έλαβε τους δύο βαθμούς της Ιερωσύνης στον Μητροπολιτικό Ναό Βεροίας από τον μακαριστό μητροπολίτη Βεροίας κυρό Παύλο. Υπηρέτησε ως εφημέριος στον Ιερό Ναό του Οσίου Αντωνίου Πολιούχου Βεροίας και διετέλεσε Ηγούμενος της Ιεράς Μονής Παναγίας Σουμελά. Εξελέγη, ως κληρικός της Ιεράς μας Μητροπόλεως, Μητροπολίτης Δράμας. Οι σχέσεις του με την Ιερά μας Μητρόπολη υπήρξαν πάντοτε στενότατες και θερμές.
Ο Σεβασμιώτατος στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: «Διό γρηγορείτε, μνημονεύοντες ότι τριετίαν νύκτα καί ημέραν ουκ επαυσάμην μετά δακρύων νουθετών ένα έκαστον».
Ο λόγος τού ουρανοβάμονος αποστόλου Παύλου πρός τούς πρεσβυτέρους τών Εκκλησιών τής Μικράς Ασίας ακούσθηκε καί σήμερα στόν ιερό αυτό χώρο τού παλαιού Μητροπολιτικού ναού τής Βεροίας, τών πρωτοκορυφαίων αποστόλων Παύλου καί Πέτρου.
Ακούσθηκε σήμερα πού η Εκκλησία μας τιμά τούς τριακοσίους δεκαοκτώ αγίους καί θεοφόρους Πατέρες τής Α/ Οικουμενικής Συνόδου, οι οποίοι κατατρόπωσαν τόν Άρειο, πού ως «λύκος βαρύς», όπως ακριβώς προείπε ο απόστολος Παύλος, προσπαθούσε νά αποσπάσει τούς μαθητές «οπίσω αυτού» καί νά τούς χωρίσει μέ τίς αιρετικές καί βλάσφημες διδασκαλίες του γιά τό πρόσωπο τού Υιού καί Λόγου τού Θεού, από τήν Εκκλησία τού Χριστού.
Ακούσθηκε σήμερα, πού η Εκκλησία μας εορτάζει έναν μάρτυρα επίσκοπό της, τόν άγιο Αρσένιο μητροπολίτη Βεροίας, ο οποίος μαρτύρησε κατά τήν πρώτη άλωση τής πόλεώς μας από τούς Τούρκους, μέσα σέ αυτόν τόν ναό, καί απαγχονίσθηκε, κατά τήν παράδοση, στόν πλάτανο ο οποίος βρίσκεται έξω από τόν ναό.
Ακούσθηκε σήμερα, πού η τοπική μας Εκκλησία τιμά τήν έκτη επέτειο τών νέων εγκαινίων τού περικαλλούς καί υπερλάμπρου αυτού ναού, ο οποίος μετά από πολλούς κόπους καί μόχθους καί προσπάθειες ανακαινίσθηκε καί αποκαταστάθηκε από τίς καταστροφές καί τίς φθορές πού είχε υποστεί τόσο εξαιτίας τής μετατροπής καί τής χρήσεώς του ως τέμενος, όσο καί κατά τή διάρκεια τών πολλών ετών κατά τά οποία ευρίσκετο εγκαταλελειμένος καί σέ ερειπιώδη κατάσταση.
Ο λόγος όμως τού μεγάλου αποστόλου Παύλου ισχύει καί γιά μάς, ιδιαιτέρως κατά τή σημερινή Κυριακή, κατά τήν οποία εγκαινιάζουμε μέ τήν αρχιερατική θεία Λειτουργία τά ΚΗ/ Παύλεια πρός τιμήν τού ιδρυτού τής τοπικής μας Εκκλησίας, καί μάς καλεί ως πνευματικός μας πατέρας νά είμεθα σέ εγρήγορση, νά μήν αδρανούμε καί νά μήν αδιαφορούμε γιά τήν πνευματική μας κατάσταση καί πρόοδο, αλλά καί γιά τούς κινδύνους πού ελλοχεύουν γιά τήν ψυχή μας καί τή σωτηρία της.
Μάς καλεί νά είμεθα προσεκτικοί, έχοντας πάντοτε κατά νούν τούς κόπους καί τίς θυσίες τίς οποίες έκανε καί ο ίδιος αλλά καί οι άγιοι καί θεοφόροι πατέρες τής Εκκλησίας μας, οι άγιοι ιεράρχες καί οι άγιοι μάρτυρες, γιά νά διατηρήσουν τήν ορθόδοξη πίστη καί νά τήν κληροδοτήσουν καί σέ μάς.
Καί θά πρέπει νά μήν ξεχνούμε ποτέ ότι η διατήρηση τής πίστεως στόν Χριστό καί ιδιαιτέρως τής ορθοδόξου πίστεως δέν ήταν μία εύκολη καί απλή υπόθεση. Απαιτούσε θυσίες καί κόπους καί μαρτύρια, διότι η Εκκλησία εδιώκετο, η πίστη συκοφαντείτο, οι καιροί ήταν χαλεποί καί οι εχθροί τής Εκκλησίας, καί οι εσωτερικοί καί οι εξωτερικοί, προσπαθούσαν νά τήν βλάψουν καί νά τήν κλονίσουν.
Μπορεί γιά εμάς νά είναι απλό νά πιστεύουμε στόν Χριστό, νά είμεθα ελεύθεροι νά εκκλησιαζόμεθα ή νά μετέχουμε στά ιερά μυστήρια τής Εκκλησίας, σέ σημείο μάλιστα πού νά μήν υπολογίζουμε ή καί νά υποτιμούμε τή σημασία καί τή σπουδαιότητά τους, αλλά γιά τούς αποστόλους, γιά τούς πατέρες καί τούς αγίους, οι συνθήκες ήταν δύσκολες καί πολλές φορές επικίνδυνες.
Καί όχι μόνο στό μακρινό παρελθόν αλλά καί στήν εποχή τών πατέρων καί τών προγόνων μας, πού έζησαν πρίν από 100 χρόνια στή Μικρά Ασία καί είδαν τούς ναούς τους νά καταστρέφονται καί τίς εικόνες καί τά ιερά λείψανα τών αγίων νά παραδίδονται στή φωτιά· πού είδαν τούς επισκόπους τους καί τούς ιερείς τους νά φυλακίζονται καί νά σύρονται στό μαρτύριο, όπως ο άγιος ιερομάρτυς Χρυσόστομος Σμύρνης, γιά τήν πίστη στόν Χριστό, γιά τήν πίστη πού κράτησε όρθιο τόν Ελληνισμό καί δέν τόν άφησε νά αφομοιωθεί μέ τόν αλλόθρησκο κατακτητή.
Όλες αυτές τίς θυσίες αλλά καί τό παράδειγμα τών πατέρων μας θά πρέπει νά τό ενθυμούμεθα πάντοτε, ιδιαιτέρως όμως φέτος πού τιμούμε, καί στό πλαίσιο τών ΚΗ/ Παυλείων, τήν επέτειο τών 100 χρόνων από τή Μικρασιατική καταστροφή, ώστε νά ενισχυόμεθα στόν αγώνα μας γιά τήν εν Χριστώ ζωή αλλά καί γιά νά δικαιώνουμε τίς δικές τους προσπάθειες, τούς δικούς τους κόπους καί τίς δικές τους αγωνίες γιά νά μεταδώσουν τήν πίστη καί τήν αγάπη στόν Χριστό καί σέ μάς.
Σήμερα όμως μνημονεύουμε καί τούς κόπους καί τίς προσπάθειες καί τούς αγώνες υπέρ τής Εκκλησίας καί τού ποιμνίου του καί τού μακαριστού Μητροπολίτου Δράμας κυρού Παύλου, τελώντας τό τεσσαρακονθήμερο μνημόσυνο γιά τήν ανάπαυση τής ψυχής του.
Ο αείμνηστος Μητροπολίτης Δράμας Παύλος, υπήρξε σάρξ εκ τής σαρκός τής τοπικής μας Εκκλησίας. Γεννήθηκε στή Νάουσα, χειροτονήθηκε στήν Ιερά Μητρόπολή μας διάκονος καί πρεσβύτερος από τόν μακαριστό Μητροπολίτη Παύλο, τόν αείμνηστο, καί διακόνησε τήν τοπική μας Εκκλησία επί 20 καί πλέον έτη μέ αγάπη πρός τόν Θεό καί αφοσίωση στό έργο τής Εκκλησίας. Διακρινόταν πάντοτε γιά τήν αγάπη του πρός τίς αλησμόνητες πατρίδες τού Πόντου καί τής Μικράς Ασίας, πρός τήν ιστορία καί τόν πολιτισμό τους, τούς αγίους καί τούς μάρτυρές τους.
Τήν αγάπη του αυτή τήν απέδειξε ως κληρικός τής Ιεράς Μητροπόλεώς μας μέ τή διακονία του αρχικά στόν ιερό ναό τού πολιούχου μας αγίου Αντωνίου καί στή συνέχεια ως ηγούμενος τής Ιεράς Μονής τής Παναγίας Σουμελά, θέση από τήν οποία αγωνίσθηκε καί εκείνος γιά τά δίκαια τού Ποντιακού Ελληνισμού, αλλά καί μέ τίς μελέτες του γιά τήν ιστορία τής Εκκλησίας στόν Πόντο.
Τήν απέδειξε όμως ακόμη περισσότερο ως Μητροπολίτης Δράμας μέ τίς προσκυνηματικές επισκέψεις του στόν Πόντο, στήν ιστορική Μονή τής Παναγίας Σουμελά καί τά άλλα ιστορικά μοναστήρια τού Πόντου, αλλά καί μέ τήν ανέγερση τού πρώτου ιερού ναού πρός τιμήν τού αγίου ιερομάρτυρος Χρυσοστόμου Σμύρνης, τού από Δράμας, ο οποίος μαρτύρησε κατά τή Μικρασιατική καταστροφή, καί τού οποίου υπήρξε διάδοχος.
Ιεράρχης δραστήριος καί αγωνιστής εργάσθηκε μέ αγάπη καί πιστότητα στόν αμπελώνα τού Κυρίου, σέ όποια θέση καί άν βρέθηκε, προασπιζόμενος πάντοτε τά δίκαια καί τής Εκκλησίας τής Ελλάδος καί τού Οικουμενικού μας Πατριαρχείου.
Ο Θεός θέλησε νά τόν πάρει πρόωρα, γιά τά ανθρώπινα μέτρα, κοντά του, αποστερώντας τήν Ιερά Μητρόπολή του καί τήν Εκκλησία από έναν στοργικό ποιμένα καί ρέκτη ιεράρχη, ο οποίος είχε νά προσφέρει ακόμη πάρα πολλά. Πιστεύουμε όμως καί ευχόμεθα ότι καί από τήν ουράνια πατρίδα, στήν οποία τώρα μετέστη, θά εύχεται γιά τήν Εκκλησία καί τό ποίμνιό του καί γιά όλους όσους τόν αγάπησαν καί συνδέθηκαν μαζί του.
Εμείς θά έχουμε πάντοτε τήν ανάμνηση τής τελευταίας επισκέψεώς του στήν Ιερά Μητρόπολή μας καί μάλιστα σ’ αυτόν τόν ιερό ναό καί στήν επαρχία μας κατά τόν εορτασμό τής επετείου τών 200 χρόνων από τό ολοκαύτωμα τής Ναούσης καί θά ευχόμεθα μέ αγάπη γιά τήν ανάπαυση τής μακαρίας ψυχής του.
ΓΙΑ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΕΔΩ