Μηνιαία Ιερατική Σύναξη και Τρισάγιο για τον Καθηγούμενο της Μονής Παναγίας Δοβρά

ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΔΟΒΡΑ: Το πρωί της Δευτέρας, 7ης Απριλίου, στον Ιερό Ναό του Οσίου Αντωνίου, Πολιούχου Βεροίας, πραγματοποιήθηκε η μηνιαία Ιερατική Σύναξη της Ιεράς Μητροπόλεως Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας.

Στην αρχή της συνάξεως τελέστηκε τρισάγιο για τον μακαριστό Καθηγούμενο της Ιεράς Μονής Παναγίας Δοβρά Βεροίας Αρχιμ. Παντελεήμα Κορφιωτάκη, με την ευκαιρία της συμπληρώσεως σαράντα ημερών από την εις Κύριον εκδημία του. Ο μακαριστός Καθηγούμενος έζησε με απλότητα, αγάπη και αφοσίωση και διακόνησε για τριάντα χρόνια την τοπική Εκκλησία με ένα παράδειγμα ζωντανής πίστης και ανιδιοτελούς προσφοράς, ενώ στο πετραχήλι του ανέπαυε πλήθος ευλαβών πιστών, αλλώ και αρκετών κληρικών της Μητροπόλεως.

Ακολούθως ο Πρωτοσύγκελλος της Ιεράς Μητροπόλεώς Αρχιμ. Αθηναγόρας Μπίρδας ενημέρωσε τους Ιερείς για θέματα υπηρεσιακής φύσεως και έδωσε οδηγίες για διοικητικά και οργανωτικά θέματα ενόψει της Μεγάλης Εβδομάδος και της Αναστασίμου περιόδου.

Τέλος, ο Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων, αναφέρθηκε με συγκίνηση στον μακαριστό Καθηγούμενο της Ιεράς Μονής Παναγίας Δοβρά Αρχιμ. Παντελεήμονα Κορφιωτάκη, λέγοντας μεταξύ πολλών άλλων:

Ήδη εισήλθαμε στην τελευταία εβδομάδα πρίν από την Αγία και Μεγάλη Εβδομάδα των Παθών και της Αναστάσεως του Κυρίου μας και καλούμεθα όλοι να εντείνουμε τις προσπάθειές μας προκειμένου να προετοιμασθούμε κατάλληλα γι᾽ αυτές τις σεβάσμιες ημέρες, αλλά και να βοηθήσουμε και τους αδελφούς μας να προετοιμασθούν, ώστε να τις ζήσουμε πνευματικά και ουσιαστικά, όπως μας καλεί η Εκκλησία μας, συμπορευόμενοι μαζί με τον Κύριό μας, ο οποίος έρχεται προς το «εκούσιο Πάθος» για τη δική μας σωτηρία.

Όπως είναι φυσικό, δεν μπο­ρού­με να ωφεληθούμε από κάτι στο οποίο δεν μετέχουμε, δεν μπορού­με να συναναστηθούμε με τον Χριστό, εάν δεν συσταυρωθούμε μαζί του, εάν δεν θελήσουμε να σταυρώσουμε τα πάθη και τις αδυναμίες μας, εάν δεν θελήσουμε να σηκώσουμε και εμείς τον σταυ­ρό μας με υπομονή και με εμπι­στοσύνη στον Θεό, όσο βαρύς και εάν είναι, όσο κόπο και εάν απαι­τεί, έχοντας πάντοτε την ελπίδα και την προσδοκία της Αναστά­σεως και τη δύναμη και τη χάρη που εκπηγάζει από τον τάφο του Κυρίου μας.

Έτσι πορεύθηκε στη ζωή του και στη διακονία του και ο μακαριστός αδελφός μας, ο οποίος εκοιμήθη πρίν από σαράντα ημέρες και γι᾽ αυτό τελέσαμε πρό ολίγου και το Τρισάγιο για την ανάπαυση της ψυχής του. Σήκωσε με υπομονή και εμπιστοσύνη στον Θεό και χωίς να γογγύσει ποτέ και τον σταυρό της ιερωσύνης και της ηγουμενίας και της ασθενείας του, και ελπίζουμε και πιστεύουμε και προσευχόμεθα ότι προγεύεται του φωτός και της χαράς της Αναστάσεως του Κυρίου μας.

Αυτή είναι η πίστη και η βεβαιό­τητα της Εκκλησίας μας, η οποία δεν θα υφίστατο, εάν ο Χριστός δεν είχε αναστηθεί. «Ει Χριστός ουκ εγήγερται ματαία η πίστις υμών» γράφει ο απόστολος Παύλος. Όμως ο Χριστός ανέστη και συνα­νιστά και εμάς, όσους τον ακο­λουθούμε, και από τα πάθη μας και από τα προβλήματά μας αλλά και αιώνια, εις ανάστασιν ζωής, την οποία Εκείνος με την Ανάστασή του μας χάρισε.

Όλα αυτά τα σπουδαία γεγονότα και νοήματα θα έχουμε την ευκαι­ρία να τα ακούσουμε μέσα από τους ύμνους και τα αναγνώσματα της Εκκλησίας μας κατά τη Μεγάλη Εβδομάδα, ώστε να μας βοηθή­σουν να τα ζήσουμε, για να αισθαν­θούμε στη συνέχεια και τη χαρά της Αναστάσεως.