Ευαγγέλιο: ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ Α´ 1 – 17 – 1 Εν αρχή ην ο Λόγος, και ο Λόγος ην προς τον Θεόν, και Θεός ην ο Λόγος. 2 Ούτος ην εν αρχή προς τον Θεόν.
3 πάντα δι’ αυτού εγένετο, και χωρίς αυτού εγένετο ουδέ εν ο γέγονεν. 4 εν αυτώ ζωή ην, και η ζωή ην το φως των ανθρώπων. 5 και το φως εν τη σκοτία φαίνει, και η σκοτία αυτό ου κατέλαβεν. 6 Εγένετο άνθρωπος απεσταλμένος παρά Θεού, όνομα αυτώ Ιωάννης· 7 ούτος ήλθεν εις μαρτυρίαν, ίνα μαρτυρήση περί του φωτός, ίνα πάντες πιστεύσωσιν δι’ αυτού. 8 ουκ ην εκείνος το φως, αλλ’ ίνα μαρτυρήση περί του φωτός. 9 Ην το φως το αληθινόν, ο φωτίζει πάντα άνθρωπον, ερχόμενον εις τον κόσμον. 10 εν τώ κόσμω ην, και ο κόσμος δι’ αυτού εγένετο, και ο κόσμος αυτόν ουκ έγνω.
11 εις τα ίδια ήλθεν, και οι ίδιοι αυτόν ου παρέλαβον. 12 όσοι δε έλαβον αυτόν, έδωκεν αυτοίς εξουσίαν τέκνα Θεού γενέσθαι, τοις πιστεύουσιν εις το όνομα αυτού, 13 οί ουκ εξ αιμάτων, ουδέ εκ θελήματος σαρκός, ουδέ εκ θελήματος ανδρός, αλλ’ εκ Θεού εγεννήθησαν.
14 Και ο Λόγος σάρξ εγένετο και εσκήνωσεν εν ημίν, και εθεασάμεθα την δόξαν αυτού, δόξαν ως μονογενούς παρά πατρός, πλήρης χάριτος και αληθείας. 15 Ιωάννης μαρτυρεί περί αυτού και κέκραγεν λέγων· Ούτος ην όν είπον, Ο οπίσω μου ερχόμενος έμπροσθέν μου γέγονεν, ότι πρώτός μου ήν. 16 Και εκ του πληρώματος αυτού ημείς πάντες ελάβομεν, και χάριν αντί χάριτος· 17 ότι ο νόμος διά Μωϋσέως εδόθη, η χάρις και η αλήθεια διά Ιησού Χριστού εγένετο.
Ερμηνευτική απόδοση Παναγιώτη Ν. Τρεμπέλα
ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ Α´ 1 – 17
1 Κατά την αρχήν της δημιουργίας υπήρχεν ο Υιός του Θεού, που εγεννήθη από τον Πατέρα ως άπειρος και ζωντανός Λόγος από απειροτέλειον και πάνσοφον Νούν. Και ο Λόγος ως δεύτερον πρόσωπον της Θεότητος υπήρχεν αχώριστος από τον Θεόν και ήτο πάντοτε πλησιέστατα προς αυτόν. Και ήτο Θεός τέλειος ο Λόγος. 2 Ούτος υπήρχε κατά την αρχήν της δημιουργίας ηνωμένος προς τον Θεόν. 3 Όλα τα δημιουργήματα έγιναν διά της συνεργασίας του με τον Πατέρα και άνευ αυτού δεν έγινεν ούτε το παραμικρόν από όσα έχουν γίνει. 4 Είχε μέσα του ζωήν, και αυτός ως πηγή της ζωής εδημιούργησε και συντηρεί κάθε ζωήν. Διά τους λογικούς δε ανθρώπους ήτο εξ αρχής και το πνευματικόν και ηθικόν φως, που φωτίζει τον νούν τους και τους οδηγεί εις την αλήθειαν. 5 Και το φως σκορπίζει την λάμψιν του και μεταξύ των σκοτισμένων από την αμαρτίαν και την πλάνην ανθρώπων, διά να φωτίση και αυτούς, αλλ’ οι σκοτισμένοι αυτοί άνθρωποι δεν το αντελήφθησαν και δεν το ενεκολπώθησαν, αλλά και δεν ημπόρεσαν να το εξουδετερώσουν και να το κατανικήσουν. 6 Διά να γνωρίσουν δε οι άνθρωποι το φως, ενεφανίσθη κάποιος άνθρωπος απεσταλμένος από τον Θεόν, του οποίου το όνομα ήτο Ιωάννης.
7 Αυτός ήλθε έχων ως κυρίαν αποστολήν του να δώση μαρτυρίαν· ήλθε δηλαδή να μαρτυρήση περί του Ιησού Χριστού, ότι αυτός είναι το φως, διά να πιστεύσουν όλοι οι άνθρωποι διά του κηρύγματος αυτού (τού Ιωάννου). 8 Δεν ήτο εκείνος το φως, αλλ’ ήλθεν απεσταλμένος από τον Θεόν διά να μαρτυρήση περί του Ιησού Χριστού, ο οποίος είναι το φως. 9 Ως Λόγος και ως δεύτερον πρόσωπον της Θεότητος ήτο πάντοτε ο Χριστός το απολύτως τέλειον φως, η μοναδική πηγή του φωτός που φωτίζει κάθε άνθρωπον, ο οποίος έρχεται εις τον κόσμον. 10 Ήτο ανέκαθεν και εξ αρχής εις τον κόσμον και επρονόει και εκυβέρνα τον κόσμον, όλα δε τα ορατά και αόρατα κτίσματα, εκ των οποίων αποτελείται ο επίγειος και ουράνιος κόσμος, έγιναν δι’ αυτού. Και όμως όταν το φως εσαρκώθη και έγινεν άνθρωπος, ο διεφθαρμένος και εις τα γήϊνα προσκολλημένος κόσμος των ανθρώπων δεν τον ανεγνώρισεν ως δημιουργόν του. 11 Και όχι μόνον ο κόσμος, αλλά και οι ιδικοί του, οι Ιουδαίοι, τον απέρριψαν. Ήλθεν από τον ουρανόν και έζησεν ως άνθρωπος εις την χώραν, η οποία ως γη της επαγγελίας ήτο ξεχωρισμένη πρό πολλού από τον Θεόν ως ιδιαιτέρως ιδική του. Και οι άνθρωποι του σπιτιού του, οι Ιουδαίοι, δεν τον παρεδέχθησαν, αλλά τον ηρνήθησαν σαν ξένον και εχθρόν. 12 Όσοι όμως τον εδέχθησαν και τον ενεκολπώθησαν ως σωτήρα τους, έδωκεν εις αυτούς το δικαίωμα και την χάριν να γίνουν τέκνα Θεού. Ναί· Έδωκε το προνόμιον αυτό εις εκείνους, που τον πιστεύουν ως ενανθρωπήσαντα Υιόν του Θεού και ως Σωτήρα των ανθρώπων.
13 Αυτοί δεν εγεννήθησαν από γυναικεία αίματα, ούτε από επιθυμίαν σαρκικήν, ούτε από επιθυμίαν και θέλημα ανδρός, αλλ’ εγεννήθησαν από τον Θεόν. 14 Διά να εντυπωθή δε περισσότερον εις τον καθένα το μέσον της υπερφυσικής αυτής γεννήσεως και υιοθεσίας, επαναλαμβάνω ότι ο Λόγος έγινεν εν χρόνω άνθρωπος. Και έχων ως σκηνήν και ως ναόν άγιον την ανθρωπίνην φύσιν, παρέμεινε με πολλήν οικειότητα μεταξύ μας σαν ένας από ημάς. Και εχορτάσαμεν με τα μάτια μας την υπέρλαμπρον και θεοπρεπή δόξαν του, που εφανερώνετο με τα θαύματά του και την διδασκαλίαν του και την άλλην λαμπρότητα της αναμαρτήτου και κατά πάντα αγίας ζωής του. Ήτο δόξα την οποίαν δεν έλαβε κατά χάριν και δωρεάν, όπως την λαμβάνουν τα λογικά δημιουργήματα, αλλά την είχε φυσικήν από τον Πατέρα, του Υιός μονάκριβος που ήτο, γεμάτος χάριν με την οποίαν τότε εθαυματούργει και τώρα μας αναγεννά, και γεμάτος αλήθειαν με την οποίαν μας φωτίζει και μας διδάσκει.
15 Ο Ιωάννης μαρτυρεί δι’ αυτόν και φωνάζει δημοσία και χωρίς κανένα δισταγμόν, με παρρησίαν, και λέγει· Αυτός ήτο περί του οποίου είπα, ότι εκείνος, που έρχεται εις την δημοσίαν δράσιν ύστερα από εμέ, υπήρξεν ασυγκρίτως λαμπρότερος, και ενδοξότερος πολύ προτήτερα από εμέ, βλεπόμενος και κηρυττόμενος από όλους τους πατριάρχας και προφήτας, διότι ως πρωτότοκος και μονογενής Υιός του Θεού υπήρχε πρό εμού. 16 Και από τον ανεξάντλητον πλούτον της τελειότητος και των δωρεών του ελάβομεν όλοι ημείς. Και ελάβομεν χάρη επάνω εις την άλλην χάριν· και μετά την χάριν της αφέσεως των αμαρτιών μας ελάβομεν και την χάριν της υιοθεσίας και της μακαρίας ζωής και ολονέν προστίθεται νέα υπεράφθονος χάρις εις εκείνην, που προηγουμένως ελάβομεν. 17 Διότι ο νόμος, που τον παρέβαινον οι άνθρωποι και εγίνοντο ως εκ τούτου ένοχοι και ανάξιοι να λάβουν την χάριν της υιοθεσίας, εδόθη δι’ ανθρώπου και δούλου, διά του Μωϋσέως, ενώ η χάρις και η αντικαταστήσασα τας σκιάς και τα σύμβολα του νόμου τελεία αποκάλυψις της αληθείας, που ελευθερώνουν τον άνθρωπον από την δουλείαν της αμαρτίας και τον αναγεννούν, ήλθαν διά του Ιησού Χριστού.
