Το κείμενο που ακολουθεί αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα του πρώην υπουργού Γιώργου Πεταλωτή και διατυπώνει την ανησυχία του, αλλά και την εξέλιξη της επίμαχης απόφασης του Αρείου Πάγου που έφερε στην δημοσιότητα «ο Χρόνος».
«To 2005 νομίζω, ως πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Ροδόπης, σε συνεργασία με τον τότε πρόεδρο του Δικηγορικού Σύλλογο Ξάνθης Θανάση Ξυνίδη και τους συναδέλφους μας, πήραμε πρωτοβουλία και διοργανώσαμε δύο εκδηλώσεις στην Κομοτηνή και τη Ξάνθη με ομιλητές τον καθηγητή Νίκο Αλιβιζάτο, τον πρώην πρόεδρο του Αρείου Πάγου Στ. Ματθία και τον καθηγητή Νομικής Γιάννη Κτιστάκη, εξαιρετικό πάνελ, με θέμα τη «ΣΑΡΙΑ», δηλαδή τον Ιερό ισλαμικό Νόμο που διέπει τις οικογενειακές και κληρονομικές σχέσεις της μουσουλμανικής μειονότητας. Ένα θέμα «απαγορευμένο» προς συζήτηση τότε, με κυρίαρχη αντίληψη να μην αγγίζουμε θέματα που μπορεί να φέρουν αναταράξεις στα αδρανή βεβαίως – και βολικά για πολλές πλευρές – ύδατα σχετικά με τη μειονότητα.

Η προφανώς όμως κατ΄ ουσίαν άδικη αλλά και αντισυνταγματική κατά την άποψή μου νομική μεταχείριση μεγάλης μερίδας συμπολιτών μας, για τους οποίους σε θέματα πολύ ευαίσθητα (διαζύγιο, διατροφή, επιμέλεια και επικοινωνία τέκνων, κληρονομικά κλπ) δεν έχουν αρμοδιότητα καν τα ελληνικά δικαστήρια όπως για όλους εμάς, όπου η γυναίκα αντιμετωπίζεται σύμφωνα με τη Σαρία διαφορετικά με τον άνδρα ως προς τα δικαιώματά της (π.χ. κληρονομεί το μισό μερίδιο από ότι ο αδελφός της!), η απουσία δεύτερου βαθμού δικαιοδοσίας, η έλλειψη δικαιϊκών και δικαστικών εγγυήσεων, επέβαλε τουλάχιστον ο νομικός κόσμος να λάβει θέση για τη σημαντική αυτή και χρόνια ανισότητα.

Συζήτηση με ανοιχτά μυαλά, με διαφορετικές απόψεις και αφορμή και για τους δικαστές να εξετάζουν τα ζητήματα αυτά με άλλα πλέον κριτήρια, ήταν το αποτέλεσμα αυτών των ημερίδων.

Κι εκεί που πραγματικά έστω και αργοπορημένα, τα ίδια τα Δικαστήρια προσάρμοσαν τις αποφάσεις τους στη σύγχρονη πλέον και στοιχειωδώς προοδευτική λογική, παρακολουθούμε ότι τμήμα του Αρείου Πάγου δεν δέχεται το δικαίωμα μουσουλμάνου να καθορίζει την τύχη της περιουσίας του μετά το θάνατό του ο ίδιος, με το σκεπτικό ότι ο Ιερός Ισλαμικός Νόμος δεν προβλέπει το δικαίωμα της σύνταξης διαθήκης… Ελπίζω να μην δούμε αύριο απόφαση που θα ακυρώνει υιοθεσία, όπως έγινε στο παρελθόν από Πρωτοδικείο, γιατί και ο θεσμός της υιοθεσίας δεν προβλέπεται από τη Σαρία και πολλά άλλα.

Εν πάσει περιπτώσει, αξίζει να παρακολουθήσουμε την τύχη αυτής της δικαστικής απόφασης και άποψης, για την οποία ως σημαντικό θέμα θα άξιζε πιστεύω να ασχοληθεί και η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου για να λυθεί με ασφάλεια και σαφήνεια το μείζον αυτό ζήτημα, υποθέτοντας ότι θα ακολουθήσει και ευρωπαϊκή δικαιϊκή – δικαστική οδός.