Όσιος Νήφων ο Καυσοκαλυβίτης: Γεννήθηκε το 1315 στη Λουκόβη της Β. Ηπείρου, από πατέρα ιερέα. Νέος ελκύσθηκε από τον θείο του στη μονή Μεσοποτάμου της πατρίδος του. Εκάρη μοναχός και χειροτονήθηκε ιερεύς εικοσάχρονος.
Ο Όσιος Νείλος ο Εριχιώτης τον δίδαξε τους κανόνες του ησυχασμού. Μελετούσε το Ψαλτήρι και στεκόταν όρθιος στο ένα πόδι, για ν’ ασκείται και να προσέχει.
Με προθυμία έρχεται στο Άγιον Όρος και καταφεύγει στο σπήλαιο του οσίου Πέτρου του Αθωνίτου, στα όρια της Μ. Λαύρας, στην υπακοή του θαυμαστού ασκητή Θεογνώστου. Μετά τριετία αναχωρεί και έρχεται στο Κάθισμα του Μεγάλου Βασιλείου, όπου έζησε δεκατέσσερα χρόνια, τρώγοντας μια φορά την εβδομάδα ξερό ψωμί.
Έζησε άλλη μια τριετία κάνοντας τον εφημέριο στα Καθίσματα της Μ. Λαύρας και πολλούς χρόνους στα Βουλευτήρια άστεγος, με μόνη τροφή τα χόρτα. Κατόπιν έρχεται πλησίον του Μαξίμου του Καυσοκαλύβη, του οποίου υπήρξε πρώτος βιογράφος και φίλος αχώριστος. Τέλος εγκαταστάθηκε σε παραθαλάσσιο σπήλαιο των Καυσοκαλυβίων, απέναντι από το νησί του Αγίου Χριστοφόρου, και απέκτησε δυο αδελφούς με τον πατέρα τους, συμπατριώτες του, υποτακτικούς.
Ο βίος του οσίου γράφηκε από ανώνυμο σύγχρονό του μοναχό και εξαίρει κυρίως τις αρετές, τα θαύματά του και τα χαρίσματα των δακρύων και της προοράσεως. Χειρόγραφη ακολουθία υπάρχει στη σκήτη των Καυσοκαλυβίων, όπου το σπήλαιο των αγωνισμάτων του και μικρός ναός προς τιμή του.