Κορονοϊός: Στη συνέχεια απαντάμε σε σχόλια αναγνωστών σε άρθρο μας για το άν μπορούμε να κολλήσουμε κορονοϊό στον ναό.
ΒΗΜΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ
Σχόλιο: «Αγαπητέ κ.Θεοχάρη σύμφωνα με όσα λες, μήπως πρέπει και ο ιερέας που κοινωνεί τους πιστούς να φοράει μάσκα γιατί μπορεί με την αναπνοή του να τους κολλήσει? Και οι ψάλτες, έτσι δυνατά που ψέλνουν και πετάνε σταγονίδια σάλιου!».
Εμείς θα θέλαμε να ρωτήσουμε τον αναγνώστη μας: εάν κάποιος ιερέας ή ψάλτης γνωρίζει μετά από επιστημονικό τεστ ότι είναι ασυμπτωματικός φορέας του ιού, χωρίς ο ίδιος να έχει πρόβλημα υγείας, αλλά γνωρίζει καλά ότι μπορεί να μεταδώσει τον ιό σε άλλους, του συστήνει να πηγαίνει κανονικά στον ναό και να εξακολουθεί να συμπεριφέρεται εκεί σαν να μην τρέχει τίποτε;
Σχόλιο: «Σύμφωνα με τα λεγόμενα σου το ίδιο ισχύει και για τον ασπασμό στις εικόνες. Το ίδιο και με τα άγια λείψανα. Φαίνεται ότι με τα χρόνια έχασαν τη θεραπευτική δύναμη που τους έχει παραχωρήσει ο Θεός μας. Και όχι μόνο αυτό αλλά τώρα είναι και φορείς μικροβίων και ιών.».
Από την αρχή της πανδημίας ήμασταν καθαρά υπέρ των λιτανειών με ιερές εικόνες και άγια λείψανα.
Και εξακολουθούμε να είμαστε. Δεν συμφωνούμε με την αναστολή των λιτανειών, αντίθετα: καλούμε την Εκκλησία να μιμηθεί το Άγιο Όρος στην περίοδο του lockdown και να βγάλει έξω τις ιερές εικόνες και τα άγια λείψανα, τηρώντας όσο είναι δυνατόν τα μέτρα για την αποφυγή συνωστισμού.
Γιατί οι άγιοι, που εικονίζονται στις εικόνες και των οποίων έχουμε τα άγια λείψανα, είναι οι προστάτες μας σε κάθε επιδημία, σε κάθε πόλεμο και σε κάθε απειλή, όπως σεισμό, πλημμύρες, φωτιά κ.λπ.
Θα ήταν όμως αφέλεια να πιστεύουμε ότι οι ιερές εικόνες και τα άγια λείψανα μας προστατεύουν από τον κορονοϊό με έναν τρόπο μαγικό, διότι έτσι χάνουμε την κοινωνία με τα πρόσωπα των αγίων και πέφτουμε σε ακρότητες, οι οποίες δεν είναι πρωτοφανείς στην ιστορία της Εκκλησίας.
Τέτοιες ακρότητες είχαν εμφανιστεί και στην εποχή της εικονομαχίας από πλευράς εικονολατρών, για αυτό και η Εκκλησία αναγκάστηκε, με τους πατέρες Της, όπως τον άγιο Ιωάννη Δαμασκηνό, να διακηρύξει ότι τιμώντας τις ιερές εικόνες δεν αποδίδουμε λατρεία στην ύλη, δηλαδή στο ξύλο, αλλά στο πρόσωπο που εικονίζουν.
«Η τιμή της εικόνος επί το πρωτότυπον διαβαίνει».
Θυμίζουμε στον ασφαλώς καλοπροαίρετο αναγνώστη μας το περιστατικό που συνέβη στο Άγιον Όρος τον περσμένο Μάρτιο, όπου η πρόνοια μιας μονής να θέσει σε καραντίνα τους 4 μοναχούς της, που επέστρεψαν από ένα προσκύνημα με άγια λείψανα στο εξωτερικό, απέτρεψε την μετάδοση του ιού στην αδελφότητά της και ίσως στο Άγιο Όρος, και πολύ πιθανόν θανάτους μοναχών ή προσκυνητών.
Τί θα πούμε; Ότι ο άγιος, το λείψανο του οποίου είχαν μεταφέρει, δεν προστάτεψε τους μοναχούς από τον κορονοϊό; Ή ότι οι μοναχοί ήταν άπιστοι στην δύναμή του και για αυτό αρρώστησαν; Μη γένοιτο.
Δεν είμαστε καθολικοί ή ορθολογιστές, να τα βάλουμε όλα κάτω με την λογική, και να αρχίσουμε να γράφουμε, ο κορονοϊός μεταδίδεται με τον ασπασμό της εικόνος ή της χειρός του ιερέως ή μόνο εάν ο διπλανός μας στον ναό φταρνιστεί και δεν φορά μάσκα. Δεν μπορούμε να τα βάλουμε όλα σε καλούπια, γιατί το Πνεύμα του Θεού όπου θέλει πνέει.
Σχόλιο: «Επίσης, με τη λογική σας και ο ίδιος ο Χριστός που ανέλαβε το ασθενικό σώμα που λέτε μπορεί να ήταν φορέας ασθενειών και να κολλούσε τους ανθρώπους της εποχής του. Ιδίως τότε που δεν είχαν και τις ιατρικές μάσκες!»
Απλά να θυμίσουμε στον αναγνώστη μας τί είπε ο Κύριος στον λεπρό: «πήγαινε, δείξε τον εαυτό σου στον αρχιερέα και πρόσφερε το δώρο που διέταξε ο Μωυσής για να είναι για αυτούς μία απόδειξη». Ο Κύριος, αφού θεράπευσε τον λεπρό, του έδωσε αυτήν την εντολή, για να χρησιμεύσει η εξέτασή του από τον ιερέα και η προσφορά του δώρου ως μαρτυρία και απόδειξη στους Ιουδαίους ότι και ο λεπρός θεραπεύτηκε τελείως, και μπορούσε να επανενταχθεί ομαλά στην κοινωνική ζωή, αλλά και ότι ο Χριστός σεβόταν τον νόμο και τις αρχές της εποχής του, και δεν ήλθε για να τα καταργήσει.
Ο Κύριος δεν μετέδιδε ασθένειες, αλλά θεράπευε ασθένειες. Δεν περιφρονούσε όμως τις αρχές της εποχής του, ούτε ήλθε για να τις καταλύσει, αλλά για να εγκαινιάσει στις ψυχές των ανθρώπων την νέα πραγματικότητα της βασιλείας Του.
Ενώ στο Ευαγγέλιο αναφέρεται ότι θεράπευσε πολλούς από την λέπρα, που θεωρούνταν τότε μία μεταδοτική ασθένεια, πραγματική μάστιγα της εποχής, δεν σταμάτησε εντελώς την ασθένεια της λέπρας. Έδειξε ότι ήταν κύριος και της λέπρας, όπως και όλων. Γιατί δεν την σταμάτησε τελείως; Διότι δεν θα μπορούσε μετά από 3 αιώνες να έλθει ο αββάς Αγάθων και να πει: «Αν γινόταν να βρω ένα λεπρό και να του δώσω το δικό μου σώμα και να πάρω το δικό του, ευχαρίστως θα το έκαμνα».
Σχόλιο: «Οι μάσκες και οι απαγορεύσεις δείχνουν ακριβώς αυτό: Έλλειψη πίστης και ανεπίτρεπτη υπακοή σε αντίχριστους νόμους».
Αντίχριστος είναι ένας νόμος που μου απαγορεύει π.χ. να κοινωνώ, επειδή φοβάται μετάδοση ασθενειών. Αν φορέσω μάσκα στον ναό, δεν σημαίνει ολιγοπιστία, αλλά πρόνοια και κοινωνική συμπεριφορά. Η μάσκα δεν μου απαγορεύει να πάω στον ναό, ούτε να μεταλάβω ούτε να ακούσω την ψαλμωδία.
Σχόλιο: «Αν τέλος δεν κολλάει κανείς τον ιό και κάθε ιό από την Θεία Ευχαριστία γιατί να τον κολλήσει όταν προσέρχεται σε αυτήν;».
Γιατί, όπως έχουμε διδαχθεί από τον ίδιο τον Κύριο, από τους Αποστόλους Του και από τους αγίους Πατέρες, η Θεία Ευχαριστία είναι το Σώμα και το Αίμα του Κυρίου. Κανείς όμως από αυτούς δεν μας δίδαξε ότι ο ναός είναι ένας υλικά απολυμασμένος χώρος, όπου δεν κολλάς μικρόβια, δεν γριπώνεσαι, δεν αρρωσταίνεις, δεν πεθαίνεις.
Γενικά σε όλα τα θέματα η πίστη μας θα πρέπει να συνοδεύεται από πραγματική ταπείνωση. Χωρίς ταπείνωση δεν υπάρχει διάκριση.
Discussion about this post