Είδε ο Θεός ότι ο Εχθρός συνταράζει το ανθρώπινο γένος και έβαλε απέναντι του τη μετάνοια , για να τον ρίξει κάτω. Εκείνος πείθει τους ανθρώπους να αμαρτάνουν ,η μετάνοια όμως είναι πρόθυμη να δεχθεί εκείνον που αμαρτάνει. Ο Εχθρός αναγκάζει να παρανομήσουν, αλλά η μετάνοια συμβουλεύει να επιστρέψουν .Εκείνος σπρώχνει στην απόγνωση, αυτή υπόσχεται ελπίδα σωτηρίας .Η αμαρτία γκρεμίζει τη συνείδηση , η μετάνοια όμως γίνεται στήριγμα της για ανακούφιση.

Διότι ο Κύριος ανορθώνει τους συντετριμμένους (ψαλμ.145,β) ,αλλά αυτό το κάνει με τη μετάνοια. Όταν δηλαδή ακούσεις τον Δαβίδ να λέει, << Η ράβδος σου και η βακτηρία σου, αυτές με στήριξαν>>(Ψαλμ.22,4), κατάλαβε ότι με την μετάνοια , είπε , τον στήριξαν .Ο Δράκοντας πείθει να ασεβούν και τους προετοιμάζει να λυπούνται, η μετάνοια όμως συμβουλεύει να μην αγωνιούν, ούτε να απελπίζονται για τη σωτηρία τους. Η κακία τυφλώνει το νου, αλλά η μετάνοια ανάβοντας λυχνάρι δείχνει σ’ αυτόν τον Θεό από μακριά. Λυχνάρι στα πόδια αυτού που μετανοεί γίνεται ο Νόμος (Πρβλ. Ψαλμ.118,105), αλλά όχι για την μετάνοια.

 Τι λες Προφήτη; Το λυχνάρι δε φωτίζει για τα μάτια; Μήπως τα πόδια έχουν μάτια; Πώς λοιπόν αφήνεις τα μάτια και αποδίδεις την όραση στα πόδια; Τα πόδια της ψυχής είναι τα μάτια .Το σώμα βαδίζει για να δει , η ψυχή όμως νοώντας τον Θεό ,τον διακρίνει χωρίς να κινείται .Ο Προφήτης άναψε το λυχνάρι για την ψυχή, διότι δεν χρειάζεται υλικό για τα πνευματικά μάτια. Στην μετάνοια γίνεται ο νόμος λυχνάρι , επειδή αυτοί που αμαρτάνουν συναντούν πάλι το Θεό δια μέσου αυτής .Τυφλώθηκε αυτός που αμάρτησε. Δεν βλέπει την αγαθότητα . Με ποιο τρόπο; Επειδή ο Εχθρός την γεμίζει με απελπισία. Η μετάνοια όμως σαν καλός γιατρός αφαιρώντας τα τους κόπους και το νέφος της ψυχής , δείχνει σ’ αυτή ΤΟ ΦΩΣ ΤΗΣ ΚΑΛΟΣΥΝΗΣ ΤΟΥ ΘΕΟΥ.

Επιμέλεια: ΓΙΩΤΑ ΠΑΜΠΑΛΟΥ,agioritikovima.gr