Ευαγγέλιο: ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ ΙΑ´ 23 – 26 – 23 ο μη ών μετ’ εμού κατ’ εμού εστι, και ο μη συνάγων μετ’ εμού σκορπίζει.
24 Όταν το ακάθαρτον πνεύμα εξέλθη από του ανθρώπου, διέρχεται δι’ ανύδρων τόπων ζητούν ανάπαυσιν, και μη ευρίσκον λέγει· υποστρέψω εις τον οίκόν μου όθεν εξήλθον· 25 και ελθόν ευρίσκει σεσαρωμένον και κεκοσμημένον. 26 τότε πορεύεται και παραλαμβάνει επτά έτερα πνεύματα πονηρότερα εαυτού, και εισελθόντα κατοικεί εκεί, και γίνεται τα έσχατα του ανθρώπου εκείνου χείρονα των πρώτων.
Ερμηνευτική απόδοση Παναγιώτη Ν. Τρεμπέλα
ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ ΙΑ´ 23 – 26
23 Συμβιβασμούς με την παράταξιν του διαβόλου δεν δέχομαι, όπως φαντάζεσθε σείς. Εκείνος, που δεν είναι εξ όλης του της ψυχής μαζί μου, είναι ενάντιόν μου. Και εκείνος, που δεν μαζεύει με εμέ τα πνευματικά πρόβατά μου, αυτός σαν άλλος λύκος τα σκορπίζει. 24 Αυτοί όμως, τους οποίους ελευθερώνω από την εξουσίαν του σατανά, πρέπει να προσέχουν και να εργάζωνται ακούραστα, όπως προκόπτουν συνεχώς εις αρετήν και αγιότητα. Διότι, όταν το ακάθαρτον πνεύμα βγή από τον άνθρωπον, που οπωσδήποτε μετενόησεν, ομοιάζει προς εκείνον που περνά από τόπους, οι οποίοι δεν έχουν νερό και ζητεί ανάπαυσιν, και επειδή δεν την ευρίσκει, λέγει· θα γυρίσω πάλιν εις το σπίτι μου, από το οποίον εβγήκα. Θα επιστρέψω δηλαδή εις την ψυχήν, από την οποίαν εξεδιώχθην.
25 Και όταν έλθη, ευρίσκει το σπίτι σαρωμένον και στολισμένον. Ευρίσκει δηλαδή τον άνθρωπον αδρανή και έτοιμον να δεχθή κάθε παλαιόν επισκέπτην και γνώριμόν του. 26 Τότε πηγαίνει και παίρνει μαζί του πολλά άλλα πνεύματα πονηρότερα από τον εαυτόν του και αφού έμβουν, κατοικούν πλέον μονίμως εκεί. Και γίνονται τα υστερινά του ανθρώπου εκείνου χειρότερα από τα πρώτα. Πράγματι οι αποστατήσαντες από την χάριν και εκδιώξαντες αυτήν από της ψυχής των γίνονται πολύ χειρότεροι παρ’ ό,τι ήσαν πρίν η επισκεφθή αυτούς η χάρις.
