Πανδημία: Στο βίο του οσίου Θεοφίλου του διά Χριστόν σαλού (1788-1853), ασκητή της Λαύρας των Σπηλαίων του Κιέβου, καταγράφεται το εξής περιστατικό, εξαιρετικά διδακτικό και επίκαιρο στη σημερινή εποχή covid: Η Μαρία Ντουντάρεβα, σύζυγος κάποιου μεσίτη, ήθελε από πολύ καιρό να πάει στο Κίεβο.
ΒΗΜΑ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ
ΣχετικάΆρθρα
Εξαιτίας όμως της επιδημίας της χολέρας του 1853, ανέβαλε το ταξίδι της. Είχε μια σχολαστική φροντίδα για την υγεία της. Τελικά όμως το ριψοκινδύνευσε και ξεκίνησε. Καθώς πλησίαζε στο ερημητήριο Κιτάγιεφσκαγια, αποφάσισε να δει και τον άγιο Θεόφιλο. Φτάνοντας στην πόρτα του, ο όσιος βγήκε να την συναντήσει κουβαλώντας κι ένα μικρό κουτί με ένα καπάκι και της λέει:
-Γεια σου, γεια σου γυναίκα του μεσίτη! Έλα, έχω ετοιμάσει ένα μικρό κουτάκι για σένα, σου αρέσει;
-Ναι, Μπάτουσκα πάρα πολύ.
-Και αν κλείσουμε το καπάκι έτσι, θάναι καλά τότε;
Ναι, ναι. Μπάτουσκα φυσικά.
-Πολύ καλά τότε, πάρτο. Αλλά πρόσεξε. Πήγαινε στο σπίτι σου γρήγορα. Μ᾽ ακούς; Μη σταματήσεις πουθενά στην πόλη γιατί τότε θά ᾽ναι μεγάλο το κακό.
-Μα ήρθα προσκύνημα στο Κίεβο, Μπάτουσκα. Θά ᾽θελα να μείνω μια-δυο μέρες.
-Μη τολμήσεις να το σκεφτείς καν. Πήγαινε όσο πιο γρήγορα μπορείς.
Η Μαρία έφυγε γρήγορα για το σπίτι της κι έφτασε εκεί τρομαγμένη. Αλλά μόλις που πρόλαβε να χαιρετίσει την οικογένειά της. Την έπιασε κωλικός και ναυτία κι έπρεπε να ξαπλώσει στο κρεββάτι. Το πρόσωπό της μελάνιασε και υπέφερε από την χολέρα μόνο για τρεις ώρες· παρέδωσε μετά την ψυχή της στον Θεό.
Το περιστατικό αυτό μας δίνει απάντηση σε όσους αρνούνται να πάρουν προφυλάξεις κατά του κορωνοϊού, θεωρώντας ότι είναι θέμα πίστης.
Έχουμε το παράδειγμα μιας γυναίκας που φοβόταν πολύ για την υγεία της, λόγω της χολέρας.
Παρόλα αυτά βρίσκει το θάρρος να πάει προσκύνημα στο Κίεβο.
Αποφασίζει να πάει και στον όσιο Θεόφιλο. Ο άγιος, με το μεγάλο χάρισμα που είχε, προφητεύει τον θάνατό της από την πανδημία, χωρίς φυσικά η δύστυχη γυναίκα να το εννοήσει.
Δεν την θεραπεύει, όπως έκανε με άλλους ασθενείς, αλλά της λέει να πάει το γρηγορότερο στο σπίτι της, για να μην πεθάνει στον δρόμο.
Θα μπορούσε κάποιος να πει: αφού πήγε για καλό σκοπό, γιατί δεν την φύλαξε ο Θεός; Γιατί δεν την προστάτευσε ο Στάρετς Θεόφιλος;
Το συμπέρασμα είναι ότι εμείς θα πρέπει να κάνουμε ανθρωπίνως ό,τι είναι δυνατόν και τα υπόλοιπα να τα αφήνουμε στον Θεό.
Δεν είναι η Εκκλησία ένας χώρος όπου δεν κολλάμε μικρόβια, αλλά ένας χώρος όπου οι ψυχές μας καθαρίζουν από τα μικρόβια της αμαρτίας.
