π.Αντώνιος Χρήστου
Μία μορφή τόσο γλυκιά όταν την αντικρίζεις, ένα πρόσωπο φωτεινό που βλέπεις και δακρύζεις
Αυτή κρατάει το Χριστό με ταπείνωση αλλά και καμάρι, γιατί ξέρει ότι είναι ο Θεός αν και Υιός της κατά Χάριν.

Το όνομά της Παναγιά γεμίζει καρδιά και στόμα, στη λύπη αλλά και στη χαρά πάντοτε παρούσα σ’ όλα.
Είναι η γυναίκα η αυτή που ψέλνουν οι Άγγελοι, τιμούν πολύ οι μοναχοί μα και όλη η οικουμένη!
Την υμνεί η κάθε γενεά γιατί αξιώθηκε η Μαρία, να γίνει η μητέρα του Χριστού, στο κόσμο όσο καμία!

Σε αυτήν υποκλίνονται Άγγελοι και εκπληρώνονται οι προφήτες και όλες οι αρετές σ΄ αυτήν βρήκαν «αποθήκες».
Όλα τα βιβλία της Εκκλησίας, αναφέρουν το όνομά της, την ταπείνωση την χάριν της, τις πρεσβείες για τα παιδιά της.
Ομιλεί για εμάς στον Χριστό, να μας σώσει όλο του λέει και εκείνη για αντάλλαγμα προσεύχεται και τρέχει.
Ποιος την επικαλέστηκε και δεν βρήκε παραμυθία; Πάντοτε γρήγορα ακούει και ενεργεί με παρρησία.

Στον ουρανό έχει θρόνο κοντά στον Υιό της, μα πάντοτε είναι αδειανός αφού συνεχώς βρίσκεται γη, να δέεται για την σωτηρία της ανθρωπότης.
Όσοι ορφάνευσαν νωρίς στην ηλικία, ένοιωσαν ως μητέρα τους την Παρθένο Παναγία.
Την λύπη μας μετάβαλε σε μεγάλη χαρά, όταν έδωσε συγκατάθεση στου Αρχάγγελου τη παρουσία.
Γένοιτο κατά το ρήμα σου, απεκκρίθηκε η Μαρία, και από εκείνη την ώρα έγινε ΠΑΝΑΓΙΑ!

Την κοίμησή της ας εορτάσουμε με κατάνυξη μεγάλη, να τρέξουμε με μετάνοια στις Εκκλησιές για χάρη.
Τότε ας ψάλουμε όλοι μαζί με τον υμνωδό, να κληρονομήσουμε την Βασιλεία Του, μαζί με τον Χριστό!