Του π. Ηλία Μάκου
ΑΓΙΟΣ ΚΕΝΔΕΑΣ: Ο όσιος Κενδέας ο θαυματουργός, που η μνήμη του εορτάζεται στις 6 Οκτωβρίου, το μεγαλύτερο διάστημα της ζωής του το έζησε σε μια καλύβα, πάνω σε γκρεμό στην ακτή της Πάφου Κύπρου.
Εκεί, τον επισκέπτονταν πολλοί πιστοί, όπου ζούσαν πολλά θαύματα από αυτόν (θεραπείες ασθενειών, εντοπισμός πηγών νερού, καταπολέμηση ανομβρίας κ.λπ.).
Ξεχώρισε, γιατί πάνω απ’ όλα και πέρα απ’ όλα, ήξερε να αγαπά πραγματικά, αυθεντικά και ειλικρινά, τόσο το Θεό, όσο και τα πλάσματά Του.
Αυτή την ανυπόκριτη και αγνή αγάπη του είχαν πηγή και αφετηρία τα πολλά θαυμαστά γεγονότα και εν ζωή και μετά την κοίμησή του.
Στα Ιεροσόλυμα έγινε μοναχός σε ηλικία 18 ετών, αποσύρθηκε στην έρημο του Ιορδάνου, εκεί, όπου άφησε τα ίχνη του ο Ιωάννης ο Πρόδρομος, μιμητής του οποίου, ως προς τον τρόπο ζωής, επιθύμησε να γίνει.
Στη συνέχεια, εξαιτίας των αρετών του, που είχαν αφετηρία την ασκητικότητά του και οι οποίες άρχισαν σιγά σιγά να αποκαλύπτονται, χειροτονήθηκε ιερέας.
Αναγκάστηκε να φύγει από την έρημο και να καταλήξει στην Πάφο, όπου σ’ ένα καλυβάκι, όπου ασκήτευε, πλήθος ανθρώπων έβρισε καταφύγιο και παρηγοριά και βοήθεια.
Σύμφωνα με τους συναξαριστές δεχόταν συνεχώς διαβολικές επιθέσεις (παραλίγο να κατακρημνιστεί, βρέθηκε σε σπίτι αμαρτωλής γυναίκας, τον έδερναν και του έβαζαν φωτιά στην καλύβα), αλλά εκείνος έμενε απτόητος, γιατί πίστευε και διακήρυττε ότι οι άνθρωποι εξαρτώνται από την ισχυρή δύναμη του Θεού και κανείς δεν μπορεί, αν οι ίδιοι δεν το θέλουν, να τους βλάψει.
Το τέλος του ήταν οσιακό και οι Κύπριοι τον ευλαβούνται ιδιαίτερα. Κοντά στο χωριό Αυγόρου της Πάφου υπάρχει και γυναικεία Μονή, ενώ στην πόλη της Πάφου υπάρχει μεγαλοπρεπής ναός στ’ όνομά του.
Ο όσιος Κενδέας απέδειξε στην πράξη ότι για να φανεί η χάρη, που ο ο άνθρωπος αντλεί από το Θεό, δεν πρέπει να φοβάται τα πονηρά πνεύματα, γιατί αν το κάνει, μαζί μ’ αυτά, θα πέσει και ο ίδιος.
Όποιος στηρίζεται στο Χριστό, γίνεται ακατανίκητος χάρις σ’ Εκείνον.
Η ζωή του είχε ένα βασικό περιεχόμενο. Ποιο περιεχόμενο; Οι άνθρωποι οφείλουν να επιμελούνται και να καλυτερεύουν τα ήθη τους, δηλαδή την ουσία της καρδιάς τους, με βάση τη διδασκαλία του Χριστού.
Όταν αυτό επιτυγχάνεται, τότε με μεγάλη ευκολία μπορούμε να γνωρίσουμε τα μυστήρια του Θεού.
Παρότρυνε τους πιστούς να ζουν με ευσέβεια, την οποία έδειχνε ο ίδιος στην καθημερινότητά του, αντικρύζοντας με τα μάτια της πίστης την αληθινή ζωή, μέσω της οποίας ο Θεός χαριτώνει όσους τον ακολουθούν.
Στην προσευχή του λάμβανε απαντήσεις, γι’ αυτό ήταν ο πρακτικός οδηγός του. Φως στα πόδια του. Κατεύθυνε τα διαβήματά του. Καταύγαζε τα διανοήματά του, ενέπνεε τα έργα του.
Προσευχόμενοι, οι δυσκολίες της ζωής δεν θα μας συντρίψουν. Τα αγαθά της ζωής δεν θα μας εξαπατήσουν. Η δόξα δεν θα μας μεθύσει. Θα μάθουμε την τέχνη του βίου. Η κοσμική ζωή και η περιφρόνηση των πολλών δεν θα μας συγκινούν. Ούτε η ανθρώπινη σοφία, ούτε η εξουσία, ούτε ο υλικός πλούτος, ούτε η σωματική ρώμη. Δεν είναι αυτά, που έχουν αξία…
Discussion about this post