ο Ιερεύς : Ευλογητός ο Θεός ημών πάντοτε, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων.
ο Αναγνώστης : Αμήν.
Ψαλμός ρμβ΄ (142)
Κύριε, εισάκουσον της προσευχής μου, ενώτισαι την δέησίν μου εν τη αληθεία σου, εισάκουσόν μου εν τη δικαιοσύνη σου και μη εισέλθης εις κρίσιν μετά του δούλου σου, ότι ου δικαιωθήσεται ενώπιόν σου πας ζων. ότι κατεδίωξεν ο εχθρός την ψυχήν μου, εταπείνωσεν εις γην την ζωήν μου, εκάθισε με εν σκοτεινοίς ως νεκρούς αιώνος και ηκηδίασεν επ εμέ το πνεύμά μου, εν εμοί εταράχθη η καρδία μου. Εμνήσθην ημερών αρχαίων, εμελέτησα εν πάσι τοις έργοις σου, εν ποιήμασι των χειρών σου εμελέτων. διεπέτασα προς σε τας χείράς μου, η ψυχή μου ως γη άνυδρος σοι. Ταχύ εισάκουσόν μου, Κύριε, εξέλιπε το πνεύμά μου μη αποστρέψης το πρόσωπόν σου απ εμού, και ομοιωθήσομαι τοις καταβαίνουσιν εις λάκκον. ακουστόν ποίησον μοι το πρωΐ το έλεός σου, ότι επί σοι ήλπισα γνώρισον μοι, Κύριε, οδόν, εν η πορεύσομαι, ότι προς σε ήρα την ψυχήν μου εξελού με εκ των εχθρών μου, Κύριε, ότι προς σε κατέφυγον. δίδαξον με του ποιειν το θέλημά σου, ότι συ ει ο Θεός μου το πνεύμά σου το αγαθόν οδηγήσει με εν γη ευθεία. Ένεκεν του ονόματός σου, Κύριε, ζήσεις με, εν τη δικαιοσύνη σου εξάξεις εκ θλίψεως την ψυχήν μου και εν τω ελέει σου εξολοθρεύσεις τους εχθρούς μου και απολείς πάντας τούς
θλίβοντας την ψυχήν μου, ότι εγώ δούλός σου ειμι.
και ευθύς εις Ήχον δ΄.
Θεός Κύριος, και επέφανεν ημίν, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου. (τετράκις)
Είτα τα παρόντα τροπάρια.
Ήχος δ΄. ο υψωθείς εν τω Σταυρώ…
ως καταφύγιον θερμόν, Θεοτόκε, πάντες οι Πόντιοι την σην προστασίαν, κατέχοντες βοώμεν σοι εκ βάθους ψυχής Σκέπε και διάσωζε, από πάσης ανάγκης, πάντας τους προστρέχοντας, τη σεπτή σου Εικόνι, εξ ης πηγάζει πάσι μυστικώς, Σουμελιώτισοα, χάρις και έλεος.
Δόξα Πατρί και υιω και Αγίω Πνεύματι.
και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
‘Όμοιον.
εξ Αθηνών η ση εικών παραδόξως, πάλαι μετήχθη Σουμελά εις το όρος, νυν δε αρτίως Κόρη μετενήνεκται, πλούτος ως ουράνιος, και κειμήλιον μέγα, εις το όρος Βέρμιον, Θεοτόκε Παρθένε, η προσιόντες πίστει αληθεί, την προς ημάς σου, κηρύττομεν πρόνοιαν.
Ψαλμός ν΄ (50)
Ελέησον με, ο Θεός, κατά το μέγα έλεός σου και κατά το πλήθος των οικτιρμών σου εξάλειψον το ανόμημά μουεπί πλείον πλύνον με από της ανομίας μου και από της αμαρτίας μου καθάρισον με. Ότι την ανομίαν μου εγώ γινώσκω, και η αμαρτία μου ενώπιόν μου εστι διαπαντός. σοι μόνω ήμαρτον και το πονηρόν ενώπιόν σου εποίησα, όπως αν δικαιωθής εν τοις λόγοις σου, και νικήσης εν τω κρίνεσθαι σε. Ιδού γαρ εν ανομίαις συνελήφθην, και εν αμαρτίαις εκίσσησε με η μήτηρ μου. Ιδού γαρ αλήθειαν ηγάπησας, τα άδηλα και τα κρύφια της σοφίας σου εδήλωσας μοι. Ραντιείς με υσσώπω, και καθαρισθήσομαι, πλυνείς με, και υπέρ χιόνα λευκανθήσομαι. Ακουτιείς μοι αγαλλίασιν και ευφροσύνην, αγαλλιάσονται οστέα τεταπεινωμένα. Αποστρεψον το πρόσωπόν σου από των αμαρτιών μου και πάσας τας ανομίας μου εξάλειψον. Καρδίαν καθαράν κτίσον εν εμοί, ο Θεός, και πνεύμα ευθές εγκαίνισον εν τοις εγκάτοις μου. μη απορρίψης με από του προσώπου σου και το πνεύμά σου το άγιον μη αντανέλης απ εμού. Απόδος μοι την αγαλλίασιν του σωτηρίου σου και πνεύματι ηγεμονικώ στήριξον με. Διδάξω ανόμους τας οδούς σου, και ασεβείς επί σε επιστρέψουσι. Ρύσαι με εξ αιμάτων ο Θεός, ο Θεός της σωτηρίας μουαγαλλιάσεται η γλώσσά μου την δικαιοσύνην σου. Κύριε, τα χείλη μου ανοίξεις, και το στόμα μου αναγγελεί την αίνεσίν σου. Ότι ει ηθέλησας θυσίαν, έδωκα άνολοκαυτώματα ουκ ευδοκήσεις. Θυσία τω Θεώ πνεύμα συντετριμμένον, καρδίαν συντετριμμένην και τεταπεινωμένην ο Θεός ουκ εξουδενώσει. Αγάθυνον, Κύριε, εν τη ευδοκία σου την σιων, και οικοδομηθήτω τα τείχη Ιερουσαλήμ τότε ευδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης, αναφοράν και ολοκαυτώματα τότε ανοίσουσιν επί το θυσιαστήριόν σου μόσχους.
και ευθύς ψάλλεται ο Κανών ου η ακροστιχίς «Δέχου ημών την δέησιν Κόρη Γερασίμου»
Ωδή α΄. Ήχος πλ. Δ΄. Υγράν διοδεύσας.
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Δυνάμωσον Κόρη το ασθενές, ημών της καρδίας, τη ισχύϊ τη θαυμαστή, τη εκ της αγίας σου Εικόνος, αναβλυζούση Αγνή Σουμελιώτισσα.
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Ετύπωσε πάλαι νεύσει τη ση, Λουκάς ο Θεοφρων, την Εικόνα σου την σεπτήν, ην περ ενδιαίτημα ειργάσω, Θεογεννήτορ της σης αγαθότητος.
Δόξα Πατρί και υιω και Αγίω Πνεύματι.
Χαρίτων πηγάζουσα δωρεάς, η θεία Εικών σου, Σουμελιώτισσα Μαριάμ, εν τη ση Μονή τη εν Βερμίω, εναπετέθη ημάς αγιάζουσα.
και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Ολόφωτον σκήνωμα του Θεού, Κεχαριτωμένη, Σουμελιώτισσα Μαριάμ, λύσον των παθών μου την ομίχλην, μαρμαρυγαίς της σης χάριτος Άχραντε.
Ωδή Γ΄. Ουρανίας αψίδος
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Υπέρ φύσιν μετήχθη, εξ Αθηνών Δέσποινα, τη ση ευδοκία Εικών σου, η χαριτόβρυτος, και επεδήμησε, τοις εν τω Πόντω οικούσιν, ως πηγή Ακένωτος, θείας χρηστότητος.
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Ηγιάσθη ο Πόντος, ως αληθώς Άχραντε, πάλαι επελεύσει της θείας, Αγνή Εικόνος σου, νυν δε το Βέρμιον, και η περίοικος πάσα, χαρμονής πεπλήρωνται, ταύτην κατέχοντες.
Δόξα Πατρί και υιω και Αγίω Πνεύματι.
Μητροπάρθενε Κόρη, των ευσεβών στήριγμα, ίδε μητρική συμπαθεία, τους πίστει σπεύδοντας, εν τη Εικόνι σου, και τας αιτήσεις απάντων, πλήρου Σουμελιώτισσα, εκδυσωπούμεν σε.
και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
ως ερρύσω το πάλαι, τον ευσεβή άνακτα, όντως χαλεπού ναυαγί. ου, ούτω διάσωζε, ημάς δεόμεθα, εκ συμφορών και κινδύνων, και πάσης κακώσεως, Παρθένε Άχραντε.
Διάσωζε Σουμελιώτισσα Κόρη Θεογεννήτορ, πάσης βλάβης και πειρασμών τε και θλίψεων, τους αδιστάκτω καρδία σοι προσιόντας.
Επιβλεψον, εν ευμενεία πανύμνητε Θεοτόκε, επί την εμήν χαλεπήν του σώματος κάκωσιν, και ίασαι της ψυχής μου το άλγος.
Είτα μνημονεύει ο Ιερεύς και ημείς ψάλλομεν το «Κύριε ελέησον» ιε΄ (15)
Ελέησον ημάς, ο Θεός, κατά το μέγα έλεός σου, δεόμεθά σου, επάκουσον και ελέησον.
Έτι δεόμεθα υπέρ των ευσεβών και ορθοδόξων Χριστιανών
Έτι δεόμεθα υπέρ του Αρχιεπισκόπου ημών () του Πατρός ημών () και πάσης της εν Χριστώ ημών αδελφότητος.
Έτι δεόμεθα υπέρ ελέους, ζωής, ειρήνης, υγείας, σωτηρίας, επισκέψεως, συγχωρήσεως και αφέσεως των αμαρτιών των δούλων του Θεού, πάντων των ευσεβών και ορθοδόξων
Χριστιανών, των κατοικούντων και παρεπιδημούντων εν τη πόλει ταύτη, και ευλαβών προσκυνητών και αφιερωτών της αγίας Μονής ταύτης.
και μνημονεύει των πιστών δι ους η παράκλησις γίνεται
Ότι ελεήμων και φιλάνθρωπος Θεός υπάρχεις και σοι την δόξαν αναπέμπομεν τω Πατρί και τω υιω και τω Αγίω Πνεύματι, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων.
Κάθισμα. Ήχος β΄. Πρεσβεία Θερμή.
Πρεσβεία τη ση, προστρέχοντες εκάστοτε, εκ πάσης οργής, και θλίψεως λυτρούμεθα, Παρθένε Σουμελιώτισσα, και χαράς και ειρήνης πληρούμεθα συ γαρ παρέχεις τοις πάσιν αεί, των σων αντιλήψεων τας χάριτας.
Ωδή δ΄. Εισακήκοα Κύριε.
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Ναόν θείόν σου ήγειραν, Κόρη εν Βερμίω ένθα απέθεντο, την υπέρτιμον Εικόνα σου, ως αγιαστήριον σωτήριον.
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Τόν Θεόν σωματώσασα, πάσης ασθενείας ψυχής και σώματος, Θεοτόκε απολύτρωσαι, τους ειλικρινώς σε μεγαλύνοντας.
Δόξα Πατρί και υιω και Αγίω Πνεύματι.
η Εικών σου η παντιμος, ήκεν εκ του Πόντου τη ευδοκία σου, Σουμελιώτισσα Παντάνασσα, και παρέχει χάριν ημίν άφθονον.
και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Νοσημάτων και θλίψεων, και πολυειδών ημάς περιστάσεων, ασινείς Κόρη διάσωζε, τους υπό την σκέπην σου προστρέχοντας.
Ωδή ε΄. Φώτισον ημάς.
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Δόξης του Πατρός, το απαύγασμα κυήσασα, της σης δόξης στήλην έδειξας ημίν, τιν Εικόνα σου Παρθένε Σουμελιώτισσα.
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Είχε μεν το πριν, Σουμελά το όρος Άχραντε, την Εικόνα σου ως θείον θησαυρόν, νυν το Βέρμιον κατέχον ταύτην γάνυται.
Δόξα Πατρί και υιω και Αγίω Πνεύματι.
Ήλιον Χριστόν, μετά σώματος κυήσασα, ταις ακτίσι της θερμής σου αρωγής, των παθών ημών Αγνή τον ζόφον δίωξον.
και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Σκέπη ασφαλής, της Ελλάδος έσο πάντοτε, ως τον Πόντον πάλαι έσκεπες Αγνή Σουμελιώτισσα τη θεία προστασία σουυ.
Ωδής στ΄. την δέησιν.
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Ιλέω βλέμματι βλέψον Παρθένε, τους εκ πάσης προσελθόντας Ελλάδος, τη εν Βερμίω αγία Μονή σου, και προσκυνούντας την θείαν Εικόνα σου, και δίδου ταύτοις συμπαθώς, αιτημάτων απάντων την πλήρωσιν.
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Ναόν σοι, αι των Ποντίων χορείαι, και Μονήν εν τω Βερμίω τω όρει, ανωκοδόμησαν πίστει Παρθένε, και την σεπτήν σου Εικόνα απέθεντο, η προσιόντες ευλαβώς, κατανύξεως χέομεν δάκρυα.
Δόξα Πατρί και υιω και Αγίω Πνεύματι.
Κινδύνων, ώσπερ το πάλαι ερρύου, Θεοτόκε των Ποντίων την χώραν, ούτω και νυν συμφορών ανηκέστων, Μακεδονίαν απάλλαττε Δέσποινα, τη κραταιά σου αρωγή, και Ελλάδα Παρθένε την σύμπασαν.
και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
οι νόσοις, κατατρυχόμενοι πλείσταις, και πικροίς περιστατούμενοι πόνοις, τη θαυμαστή της Παρθένου Εικόνι, πανευλαβώς καταφύγωμεν κράζοντες Σουμελιώτισσα Αγνή, τας οδύνας ημών ανακούφισον.
Διάσωζε Σουμελιώτισσα Κόρη Θεογεννήτορ, πάσης βλάβης και πειρασμών τε και θλίψεων, τους αδιστάκτω καρδία σοι προσιόντας.
Άχραντε, η δια λόγου τον Λόγον ανερμηνεύτως, επ εσχάτων των ήμερων τεκούσα, δυσώπησον, ως έχουσα μητρικήν παρρησίαν.
ο Ιερεύς μνημονεύει ως δεδήλωται. Μετά δε την εκφώνησιν.
Κοντάκιον Ήχος β΄. τοις των αιμάτων σου.
την κραταιάν προστασίαν σου Άχραντε, ως οχυρώτατον τείχος κατέχοντες, εχθρού τας ορμάς αποτρέπομεν, και ουρανίου γαλήνης πληρούμεθα, υμνούντες Παρθένε την δόξαν σου.
Προκείμενον
Μνησθήσομαι του ονόματός σου, εν πάση γενεά και γενεά. (Δίς)
Στίχ. Άκουσον, Θύγατερ, και ίδε, και κλίνον το ους σου, και επιλάθου του λαού σου, και του οίκου του πατρός σου, και επιθυμήσει ο Βασιλεύς του κάλλους σου.
του ονόματός σου μνησθήσομαι, εν πάση γενεά και γενεά.
εκ του κατά Λουκάν.
Ευαγγέλιον (κεφ. α΄ 39-49, 56).
εν ταις ημέραις εκείναις, αναστάσα Μαριάμ, επορεύθη εις την ορεινήν μετά σπουδής, εις πόλιν Ιούδα, και εισήλθεν εις τον οίκον Ζαχαρίου, και ησπάσατο την Ελισάβετ. και εγένετο, ως ήκουσεν η Ελισάβετ τον ασπασμόν της Μαρίας, εσκίρτησε το βρέφος εν τη κοιλία Αυτής και επλήσθη Πνεύματος Αγίου η Ελισάβετ, και ανεφώνησε φωνή μεγάλη και είπεν Ευλογημένη συ εν γυναιξί, και ευλογημένος ο καρπός της κοιλίας σου. και πόθεν μοι τούτο, ίνα έλθη η μήτηρ του Κυρίου μου προς με ; Ιδού γαρ, ως εγένετο η φωνή του ασπασμού σου εις τα ωτά μου, εσκίρτησε το βρέφος εν αγαλλιάσει εν τη κοιλία μου. και μακαρία η πιστεύσασα, ότι έσται τελείωσις τοις λελαλημένοις αυτή παρά Κυρίου. και είπε Μαριάμ Μεγαλύνει η ψυχή μου τον Κύριον, και ηγαλλίασε το πνεύμά μου επί τω Θεώ τω Σωτήρί μου. Ότι επέβλεψεν επί την ταπείνωσιν της δούλης Αυτού ιδού γαρ από του νυν μακαριούσι με πάσαι αι γενεαί. Ότι εποίησε μοι μεγαλεία ο Δυνατός, και γιον το όνομα Αυτού. Έμεινε δε Μαριάμ συν αυτή ωσεί μήνας τρεις, και επέστρεψεν εις τον οίκον αυτής.
Δόξα σοι, Κύριε, δόξα σοι. Δόξα Πατρί και υιω και Αγίω Πνεύματι.
Ήχος β΄.
ταις της Θεοτόκου, πρεσβείαις, Ελεήμον, εξάλειψον τα πλήθη, των εμών εγκλημάτων.
και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
ταις της Παναχράντου, πρεσβείαις, ελεήμον, εξάλειψον τα πλήθη, των εμών εγκλημάτων.
στιχ. Ελέησον με ο Θεός, κατά το μέγα έλεός σου, και κατά το πλήθος των οικτιρμών σου εξάλειψον το ανόμημά μου.
Προσόμοιον
Ήχος πλ. β΄. Όλην αποθέμενοι
Στάμνος ως χρυσήλατος, η ση Εικών καθοράται, ώσπερ μάννα φέρουσα, γλυκασμόν τον αύλον της σης χάριτος η πιστώς σπεύδοντες, πάσης δυσχερείας, την πικρίαν αποβάλλομεν, και πάσης θλίψεως, και ασθενειών εκλυτρούμεθα, κηρύττοντες Πανάμωμε, τα υπερφυή μεγαλειά σου συ γαρ εν τω Πόντω, και ήδη εν Βερμίω χορηγείς, Σουμελιώτισσα Δέσποινα, τας ευεργεσίας σου.
ο Ιερεύς
Σώσον ο Θεός τον λαόν σου και ευλόγησον την κληρονομίαν σου πάντων
Ο χορός το «Κύριε, ελέησον» ιβ΄ (12)
ο Ιερεύς
Ελέει και οικτιρμοίς, και φιλανθρωπία του Μονογενούς σου Υιού, μεθ ου ευλογητός ει, συν τω παναγίω και αγαθώ και ζωοποιώ σου πνεύματι, νυν, και αεί, και εις τους αιώνας των αιώνων.
ο χορός «Αμήν».
και αποπληρούμεν τας λοιπάς ωδάς του κανόνος
Ωδή ζ΄. οι εκ της Ιουδαίας.
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Ράβδω Κόρη παιδείας, τον δυνάστην λαλήσαντα ρήμα βλάσφημον, κατά της θεολέκτου, επαίδευσας Μονής σου, ος γνωρίσας την δόξαν σου, ανακηρύττει την σην, εν δώροις δυναστείαν.
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Η σωτήριος χάρις, πανταχού Θεοτόκε διαβεβόηται, της θείας σου Εικόνος διο και εν Βερμίω, οι πιστοί καταφεύγοντες, λαμβάνουσιν εξ αυτής, σωτηριώδεις δόσεις.
Δόξα Πατρί και υιω και Αγίω Πνεύματι.
Γόνυ κλίνοντες Κόρη, των Ποντίων τα πλήθη προ της Εικόνος σου, εν δάκρυσι βοωσι μη δώης απολέσθαι, τον λαόν σου Πανύμνητε ότι πίκρων ετασμών, διήλθομεν την φλόγα.
και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
εθ και πόρρω Παρθένε, της πατρώας γεγόναμε γης οι τάλανες, αλλά την σην Εικόνα, πλουτούντες προστασίαν, και γλυκείαν αντίληψιν, οι των Ποντίων χοροί, προστρέχομεν σοι πίστει.
Ωδή η΄. τον Βασιλέα.
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Ρώσιν παρέχει, κατά ψυχήν τε και σώμα, και την άνωθεν παραμυθίαν Κόρη, τοις εν θλίψει ούσιν, Εικών σου η άγια.
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Αθήναι πάλαι, την σην κατείχον Εικόνα, και ο Πόντος δε εν ταύτη εκαυχάτο, νυν Μακεδονία, φέρει αυτήν ως γέρας.
Δόξα Πατρί και υιω και Αγίω Πνεύματι.
Συντριψον Κόρη, την καθ ημών δυναστείαν, του αλάστορος δεινώς φρυαττομένου, και παρασχου πάσι ειρήνην εν τω βίω.
και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Ιάσεις νέμει, Σουμελιώτισσα Κόρη, τη ση χάριτι Εικών σου η άγια όθεν ίασαι με, κατά ψυχήν και σώμα.
Ωδή θ΄. Κυρίως Θεοτόκον.
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Μητράνανδρε Παρθένε, πάσης δυσπραγίας, τον περιούσιον κλήρόν σου λύτρωσαι, ως κραταιά προστασία ημών και έφορος.
Υπεραγία Θεοτόκε σώσον ημάς
Ουδόλως Θεοτόκε, οι Ποντίων δήμοι, την προστασίαν την σην σιωπήσομεν, αλλά τοις πάσιν ευτόνως αυτήν κηρύττομεν.
Δόξα Πατρί και υιω και Αγίω Πνεύματι.
Υγείαν και γαλήνην, δρέπονται Παρθένε, οι τη σεπτή σου Εικόνι προσπίπτοντες, και πανταχού την σην δόξαν Κόρη κηρύττουσιν.
και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Υδάτων ζωηφόρων, βλύσον μοι σταγόνα, τω φλεγομένω τοις πάθεσιν Άχραντε, Σουμελιώτισσα Κόρη ψυχής μου στήριγμα.
και ευθύς τα Μεγαλυνάρια, ων ψαλλομένων, ο Ιερεύς Θυμιά.
Άξιον εστιν ως αληθώς, μακαρίζειν σε την Θεοτόκον, την αειμακάριστον και παναμώμητον, και Μητέρα του Θεού ημών.
την τιμιωτέραν των Χερουβείμ, και ενδοξοτέραν ασυγκρίτως των Σεραφείμ, την αδιαφθόρως Θεόν Λόγον τεκούσαν, την όντως Θεοτόκον, σε μεγαλύνομεν.
Ήκεν εν τω Πόντω η ση Εικών, εξ Αθηνών πάλαι, Θεομήτορ υπερφυώς, πάσιν εφαπλούσα, θαυμάτων ενεργείας, και νέμουσα Παρθένε, χάριν αέναον.
τον κατατολμήσαντα αναιδώς, συλήσαι Παρθένε, την Εικόνα σου την σεπτήν, ιτασμώ ενδίκω, ηνάλωσας σωφρόνως, παιδεύουσα τους πάντας, προς φόβον ένθεον.
εν Βερμίω Κόρη η ση Εικών, τω εκεί ναώ σου, απετέθη πανευλαβώς, παρά των Ποντίων, των ευσεβών Παρθένε, ευσήμως κηρυττόντων, τα σα θαυμάσια.
Ώσπερ βασιλέα τον ευσεβή, έσωσας Παρθένε, ναυαγίου του χαλεπού, ούτω ημάς σώζε, τρικυμιών του βίου, τους πόθω σε υμνούντας, Σουμελιώτισσα.
Δίκη τη δίκαιη τιμωρηθείς, ο δυσσεβής άναξ, ο υβρίσας την σην Μονήν, υμνητής ώφθη, της χάριτός σου Κόρη, λαβών την θεραπείαν, τη ση χρηστότητι.
Σκέπε την Ελλάδα πάσαν Αγνή ως τον Πόντον πάλαι, περιέσκεπες θαυμαστώς, την εισδεξαμένην, ως δώρημά σου μέγα, την θείαν σου Εικόνα, Σουμελιώτισσα.
Έιχε πριν το όρος του Σουμελά, ώσπερ θείον πλούτον, την Εικόνα σου την σεπτήν, νυν δε ταύτην Κόρη, το Βέρμιον πλουτήσαν, αγαλλιάται μέλπον, τα μεγαλείά σου.
Πάσαι των Αγγέλων αι στρατιαί, Πρόδρομε Κυρίου, Αποστόλων η δωδεκάς, οι Αγίοι πάντες, μετά της Θεοτόκου, ποιήσατε πρεσβείαν, εις το σωθήναι ημάς.
Αναγνώστης. Αμήν. Άγιος ο Θεός, άγιος Ισχυρός, άγιος Αθάνατος, ελέησον ημάς (τρις).
Δόξα Πατρί και υιω και Αγίω Πνεύματι, και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Παναγία τρια ελέησον ημάς, Κύρις ιλάσθητι τας αμαρτίας ημών, Δέσποτα συγχώρησον τας ανομίας ημίν, Άγιε επισκεψαι και ίασαι τα ασθενείας ημών, ένεκεν του ονόματός σου. Κύριε, ελέησον.
Κύριε, ελέησον. Κύριε, ελέησον. Δόξα Πατρί και υιω και Αγίω Πνεύματι, και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Πάτερ ημών ο εν τοις ουρανοίς, αγιασθήτω το όνομά σου, ελθέτω η βασιλεία σου, γενηθήτω το θέλημά σου, ως εν ουρανώ και επί της γης, τον άρτον ημών τον επιούσιον δος ημίν σήμερον, και άφες ημίν τα οφειλήματα ημών, ως και ημείς αφίεμεν τοις οφειλέταις ημών, και μη εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν, αλλά ρύσαι ημάς από του πονηρού.
Ιερεύς. Ότι σου εστιν η βασιλεία και η δύναμις και η δόξα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων.
Χορός. Αμήν.
Είτα τα κάτωθι Απολυτίκια της Υπεραγίας Θεοτόκου Σουμελιωτίσσης
Ήχος α΄. της ερήμου πολίτης
Σουμελά εκ του όρους του εν Πόντω Πανύμνητε, η αγία Εικών σου ώσπερ θείον κειμήλιον, εις Βέρμιον μετήχθη ευλαβώς, πηγάζουσα ημίν αγιασμόν η προσπίπτοντες Παρθένε πανευσεβώς, από ψυχής βοώμεν σοι δόξα τη παρθενία σου Αγνή, δόξα τοις μεγαλείοις σου, δόξα τη προς ημάς σου χρηστότητι Δέσποινα.
Δόξα Πατρί και υιω και Αγίω Πνεύματι.
και νυν και αεί και εις τους αιώνας των αιώνων. Αμήν.
Ήχος δ΄. Ταχύ προκατάλαβε.
εκ Πόντου μετήγαγον, εκ της εκείσε Μονής, την θείαν Εικόνα σου, ως θησαυρόν αληθή, εις Βέρμιον Άχραντε η περ εν ευλαβεία, οι πιστοί προσιόντες, λαμβάνομεν πάσαν χάριν, Θεοτόκε βοώντες χαίρε Κεχαριτωμένη, ο Κύριος μετά σου.
Είτα υπό του Ιερέως η εκτενής
Ελέησον ημάς ο Θεός κατά το μέγα έλεός σου, δεόμεθά σου, επάκουσον και ελέησον.
Έτι δεόμεθα υπέρ των ευσεβών και ορθοδόξων Χριστιανών
Έτι δεόμεθα υπέρ του Αρχιεπισκόπου ημών () του Πατρός ημών () και πάσης της εν Χριστώ ημών αδελφότητος.
Έτι δεόμεθα υπέρ ελέους, ζωής, ειρήνης, ύγειας, και σωτηρίας των ευλαβών προσκυνητών της Ιεράς Μονής ταύτης, των επιτρόπων και των απανταχού της γης συνδρομητών αύτης.
και μνημονεύει των πιστών δι ους η παράκλησις γίνεται
Έτι δεόμεθα υπέρ του διαφυλαχθήναι την αγίαν μονήν ταύτην, και πάσαν πόλιν και χώραν από οργής, λοιμού, λιμού, σεισμού, καταποντισμού, πυρός, μαχαίρας, επιδρομής αλλοφύλων, εμφυλίου πολέμου, και αιφνίδιου θανάτου υπέρ του ιλέων, ευμενή και ευδιάλλακτον γενέσθαι τον αγαθόν και φιλάνθρωπον Θεόν ημών, του σποστρέψαι και διασκεδάσαι πάσαν οργήν και νόσον, την καθ ημών κινουμένην και ρύσασθαι ημάς εκ της επικειμένης δικαίας αυτού απειλής, και ελεήσαι ημάς.
Έτι δεόμεθα, υπέρ του εισακούσαι Κύριον τον Θεόν φωνής της δεήσεως ημών των αμαρτωλών, και ελεήσαι ημάς.
Επάκουσον ημών, ο Θεός, ο Σωτήρ ημών, η ελπίς πάντων των περάτων της γης και των εν θαλασσή μακράν και ίλεως, ίλεως γενού ημίν, Δέσποτα, επί ταις αμαρτίαις ημών,
και ελέησον ημάς. Ελεήμων γαρ και φιλάνθρωπος Θεός υπάρχεις, και σοι την δόξαν αναπέμπομεν, τω Πατρί και τω υιω και τω Αγίω Πνεύματι, νυν, και αεί, και εις τους αιώνας
τών αιώνων. Αμήν.
ο Ιερεύς ποιει την απόλυσιν.
Δόξα σοι Χριστέ ο Θεός, η ελπίς ημών, δόξα σοι. Χριστός ο αληθινός Θεός ημών, ταις πρεσβείαις της παναχράντου και παναμώμου αγίας Αυτού Μητρός των αγίων ενδόξων και πανευφήμων Αποστόλων του Αγίου ενδόξου μεγαλομάρτυρος Ευγενίου του Τραπεζουντίου των Οσίων και Θεοφόρων Πατέρων ημών Βαρνάβα, Σωφρονίου καί
Χριστοφόρου των αγίων και Δικαίων Θεοπατόρων Ιωακείμ και Άννης, (του αγίου της ημέρας) και πάντων των Αγίων, ελεήσαι και σώσαι ημάς, ως αγαθός και φιλάνθρωπος.
των πιστών ασπαζομένων την Ιεράν της Θεοτόκου εικόνα, ψάλλονται τα παρόντα τροπάρια
Ήχος β΄. Ότε εκ του ξύλου
Πάντων ευσεβούντων οι χοροί, και των Ορθοδόξων Ποντίων, άπαν το σύστημα, πίστει προσκυνήσωμεν, της Θεοτόκου Αγνής, την Εικόνα την πάνσεπτον, προς αυτήν βοώντες Κόρη Σουμελιώτισσα, Μήτερ Χριστού του Θεού, δέχου τας ημών ικεσίας, και τοις πάσι δίδου απαύστως, των σων αντιλήψεων τας χάριτας.
Ήχος πλ. δ΄.
Δέσποινα προσδεξαι, τας δεήσεις των δούλων σου, και λύτρωσαι ημάς, από πάσης ανάγκης και θλίψεως.
Ήχος β΄.
την πάσαν έλπιδά μου, εις σε ανατίθημι, Μήτερ του Θεού, φύλαξον με υπό την σκέπην σου.
ο Ιερεύς δι ευχών των Αγίων Πατέρων ημών, Κύριε Ιησού Χριστέ ο Θεός, ελέησον και σώσον ημάς.
