Προσευχή για τον κορωνοϊό από τον πατέρα Ανδρέα Κονάνο
Προσευχή Θλίψης και Ελπίδας
Κύριε,
Θεέ της Αγάπης,
της Σοφίας και Δικαιοσύνης,
του Φωτός και της Άνοιξης,
Βοήθησε μας όλους αυτές τις δύσκολες μέρες.
Δώσε μου δύναμη, αντοχή και κουράγιο.
Στους ηγέτες της Γης ολόκληρης, κάνε κάτι με το μυαλό τους, να νιώσει μια σύνδεση με την καρδιά, τη σύνεση, και να οραματιστούν το καλό μας.
Στους πλούσιους που βοηθούν όσο περισσότερο μπορούν με δωρεές, προσφορές και θυσίες.
Στους φτωχούς που γέμισαν ανασφάλεια για το αύριο της ζωής τους.
Στάσου δίπλα σε όσους εργάζονται σε νοσοκομεία, ιδρύματα, μαγαζιά, υπηρεσίες, εντατικές.
Τους γέροντες που υποφέρουν και πλήττονται πιο εύκολα, και δεν μπορούν να ανασάνουν.
Σε όσους πέθαναν και ήταν μόνοι. Δώσε τους ανάπαυση και μια εξήγηση τώρα για όσα πέρασαν, να ηρεμήσει το μάτι τους που δεν έκλεινε εύκολα την ώρα που έφευγαν.
Σε όσους θα φύγουν σήμερα, αύριο, μεθαύριο, χωρίς να μπορούν να έχουν δίπλα τους αγαπημένα πρόσωπα για το τελευταίο «γεια».
Τους μόνους, φτωχούς, άστεγους, περιπλανώμενους χωρίς προορισμό και ελπίδα.
Όσους δεν αντέχουν τη μοναξιά και τα βλέπουν όλα μαύρα.
Τους άνεργους που σήμερα γίνονται «πιο άνεργοι», χωρίς φως και ελπίδα.
Τις έγκυες που φοβούνται να γεννήσουν σ’ έναν κόσμο τόσο επικίνδυνο.
Τους ενοχικούς, τους δειλούς, τους εμμονικούς, τους αυταρχικούς, τους σκληρούς και άσπλαχνους, τους φανατικούς, τους κολλημένους και ασυνεννόητους.
Όσους πιστεύουν άρρωστα και βλάπτουνε πολλούς.
Όσους δεν πιστεύουν πουθενά και θέλουν κάπου να πιαστούν, μα δεν εμπνέονται πλέον από τίποτα.
Τους νέους που δεν ξέρουν το «γιατί». Γιατί να ζουν, γιατί να προσπαθούν, γιατί να ονειρεύονται σε έναν κόσμο παράλογο.
Όσους ερωτεύτηκαν, αγάπησαν, γλυκάθηκαν, και τώρα ξαφνικά μένουν χώρια, κι όλα αλλάζουν και πικραίνεται η ψυχή τους, και γεμίζουν ανασφάλεια και αγωνία.
Γίνε η Ειρήνη στα ζευγάρια που συμβιώνουν με το ζόρι, που δεν αντέχουν ο ένας την παρουσία του άλλου.
Στήριξε τους αγχωμένους, τους τρελαμένους, τους βασανισμένους.
Τους μόνους, τους ψυχοπαθείς, τους εξαρτημένους από ουσίες, τους αλκοολικούς, όσους δυσκολεύονται να βρουν την όποια δόση τους και τρελαίνονται, ιδρώνουν, φωνάζουν, ουρλιάζουν και χτυπάνε το κεφάλι τους στον τοίχο.
Όσους τρώνε όλη μέρα, και μετά γεμίζουν κι άλλες τύψεις και γίνονται χάλια.
Αυτούς που νιώθουν μέσα τους ένα χάος και μια ακαταστασία, χωρίς να ξέρουν πώς να βάλουν μια τάξη.
Στείλε μια ακτίνα της Αγάπης Σου σε όσους πάσχουν από πάσης φύσεως βλακεία, ανοησία, ψυχικά ελλείμματα, μειονεξίες, υπεροψία, ναρκισσισμό, έπαρση, αλαζονεία, μεγάλη ιδέα.
Χάρισε λίγη ελπίδα σε όσους φλερτάρουν με τη μελαγχολία, την κατάθλιψη, τη σχιζοφρένεια, τη διπολική διαταραχή, τον ψυχαναγκασμό, την πάσης φύσεως μανία και τρέλα.
Συγκράτησε όσους βλέπουν την αυτοκτονία ως λύση στα ποικίλα αδιέξοδα της ζωής που τους φέρνουν στα όριά τους και νιώθουν ότι δεν πάει παραπέρα.
Κι όσους, Θεέ μου, εμείς ξεχνάμε να αναφέρουμε,
κυρίως αυτούς,
τους υπαρκτούς μα άγνωστους στα μάτια όλων μας,
Εσύ, Χριστέ, Υιέ του Θεού, μην τους ξεχνάς.
Σπάσε τον Ήλιο,
Κύριε,
και κάνε τον κομμάτια
και σκόρπα τον ολόκληρο επάνω μας,
να γεμίσουμε Φως,
ζέστη και Ζωή,
να φύγουν τα σκοτάδια μας.
Σπάσε και το δικό μας άρρωστο «εγώ»
και χτίσε κάτι νέο μέσα μας,
να είμαστε μια νέα δημιουργία της αγάπης Σου,
όταν γυρίσουμε ξανά στον όμορφο κόσμο
που μας ετοιμάζεις!!!
