“Σε ευχαριστώ μανούλα για το ωραίο κέικ” είπε ο μικρός οκτάχρονος στη μητέρα του.
– Όχι σε μένα παιδί μου, αλλά στο μπακάλη, που μας προμήθευσε αυτό το ωραίο αλεύρι να πεις το ευχαριστώ.
Ξεκίνησε ο μικρός με όλη του την αθωότητα και πήγε στο μπακάλη να τον ευχαριστήσει
– Όχι εμένα, είπε εκείνος. Το μυλωνά να ευχαριστήσεις, που το άλεσε. Έτρεξε στο μυλωνά ο μικρός.
– Όχι εμένα, αλλά το γεωργό να ευχαριστήσεις, που το έσπειρε και το καλλιέργησε είπε εκείνος. Ξεκίνησε για το γεωργό ώσπου έφτασε στη πρώτη πηγή.
– Το θεό να ευχαριστήσεις παιδί μου,του είπε καλοκάγαθα ο κυρ’ Θύμιος. Αυτός είναι που εποίησε τη γη, το σπόρο, τον ήλιο, τη βροχή. Η αρχή και το τέλος όλων των καλών. Ο δοτήρας παντός αγαθού!