Απόφαση-βόμβα έλαβε χθες το Πατριαρχείο Βουλγαρίας, αναγνωρίζοντας τη σχισματική και αυτοαποκαλούμενη «Μακεδονική» Εκκλησία, κάτι που -όπως εκτιμάται- μπορεί να πυροδοτήσει αλυσιδωτές εκκλησιαστικές, διπλωματικές και πολιτικές αντιδράσεις στη Βαλκανική, εν όψει και του νέου γύρου διαπραγματεύσεων για το όνομα της ΠΓΔΜ.

Η απόφαση που ελήφθη από τη Σύνοδο υπό τον Πατριάρχη Νεόφυτο αποδεικνύει ότι το Πατριαρχείο της Βουλγαρίας βαδίζει σε επικίνδυνες ατραπούς, καθώς -όπως όλα δείχνουν- φαίνεται να έχει αποδεχθεί τον ρόλο του εκτελεστικού οργάνου σε ένα επικίνδυνο εκκλησιαστικό παιχνίδι με πολιτικές και διπλωματικές διαστάσεις.

Με την ομόφωνη απόφασή της να ανταποκριθεί θετικά στην αίτηση της σχισματικής «Μακεδονικής» Εκκλησίας, η Ιερά Σύνοδος της Εκκλησίας στη Βουλγαρία δημιουργεί μείζον μέτωπο με το Πατριαρχείο Σερβίας. Στις αρχές Νοεμβρίου ο σχισματικός Αρχιεπίσκοπος Στέφανος ζήτησε την αναγνώριση και την απόδοση Αυτοκεφαλίας στη «Μακεδονική» Εκκλησία από το Πατριαρχείο Βουλγαρίας.

Τελικά το Πατριαρχείο Βουλγαρίας αποδέχθηκε την αίτηση αναλαμβάνοντας τον ρόλο της «μητέρας» της σχισματικής «Μακεδονικής» Εκκλησίας. Το Πατριαρχείο Βουλγαρίας ανακοίνωσε «διπλωματικά» ότι «θα διαμεσολαβήσει και θα υποστηρίξει και στις άλλες Τοπικές Ορθόδοξες Εκκλησίες, λαμβάνοντας όλα τα απαραίτητα βήματα, την καθιέρωση κανονικού καθεστώτος στην Ορθόδοξη Εκκλησία της Μακεδονίας».

Η απόφαση αυτή δημιουργεί πολλαπλά εκκλησιολογικά προβλήματα, καθώς βάσει των Ιερών Κανόνων το έδαφος της ΠΓΔΜ ανήκει εκκλησιαστικά στο Πατριαρχείο Σερβίας, συνεπώς το Πατριαρχείο Βουλγαρίας δεν μπορεί να αποφανθεί για το θέμα αυτό, ως αναρμόδιο.

Επιπλέον, η μόνη εκκλησιαστική Αρχή να αποφανθεί επί αιτήματος αναγνώρισης και αυτοκεφαλίας είναι το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Η επιχειρηματολογία του Πατριαρχείου Βουλγαρίας είναι ταυτόσημη με την ερμηνεία που αποδίδει στους Ιερούς Κανόνες το Πατριαρχείο της Μόσχας, που υποστηρίζει ότι κάθε Πατριαρχείο μπορεί να γίνει «μητέρα» Εκκλησία.