Αντί να ζητήσουμε να μας εκδώσουν τους εγκληματίες Αλβανοτσάμηδες βρεθήκαμε στη θέση του κατηγορούμενου, και μάλιστα για… γενοκτονία.
Η ανυπαρξία πολιτικής του υπουργείου Εξωτερικών της Ελλάδας, με την τοποθέτηση, εδώ και δεκαετίες, προσώπων είτε άσχετων, είτε επιδιωκόντων την προβολή τους για άλμα προς την αρχηγία του κόμματός τους -με τιμητική εξαίρεση τον Μολυβιάτη- μάς φέρνει συνεχώς σε χειρότερη θέση.
Οι Τούρκοι αμφισβητούν την Συνθήκη της Λοζάνης, οι Αλβανοί παραβιάζουν το Πρωτόκολλο της Φλωρεντίας, οι Σκοπιανοί δεν τηρούν την Ενδιάμεση Συμφωνία, οι Βούλγαροι απαιτούν την επαναφορά της Συνθήκης του Αγίου Στεφάνου, κι εμείς; Εμείς δηλώνουμε ότι «δεν διεκδικούμε τίποτε» – ούτε καν την ιστορική μνήμη. Αυτό σημαίνει ότι είμαστε προοδευτικοί, ή έχουμε πολιτικούς ευθυνόφοβους, για να μη πω ότι εφαρμόζουν πολιτική υποδεικνυόμενη;
Αίφνης, παραμονές ενός ακόμη τουριστικού ταξιδιού του Ν. Κοτζιά στα Τίρανα, και μετά από ερώτηση της ευρωβουλευτού Μαρίας Σπυράκη προς την Επιτροπή Διεύρυνσης της Ε.Ε., δημιουργήθηκε σοβαρό θέμα, το οποίο οφείλεται αποκλειστικώς στην έλλειψη ενδιαφέροντος της ελληνικής πλευράς, να ενημερώσει σωστά τους Ευρωπαίους, τις ακριβώς είναι το προβαλλόμενο από τους Αλβανούς Τσάμικο ζήτημα. Το να ρίχνουμε την ευθύνη στον αδαή Επίτροπο, δεν μας απαλλάσσει των ευθυνών, την ώρα που γνωρίζουμε πως οι Αλβανοτσάμηδες έχουν πλημμυρίσει με έγγραφα και επιστολές όλους τους διεθνείς οργανισμούς.
Έτσι, στην απάντηση της Επιτροπής, με την υπογραφή του Επιτρόπου Γιοχάνες Χαν, υπάρχει η εξής κατάληξη: «Η Επιτροπή επικρότησε το γεγονός ότι οι δύο χώρες εξετάζουν τη θέσπιση κοινού μηχανισμού, που θα συνέρχεται σε τακτά χρονικά διαστήματα για την επίλυση των εκκρεμών διμερών ζητημάτων. Σε αυτά περιλαμβάνονται η οριοθέτηση της ελληνοαλβανικής υφαλοκρηπίδας και των θαλάσσιων ζωνών, τα δικαιώματα των ατόμων που ανήκουν σε μειονότητες και το τσάμικο ζήτημα».
Αυτό ξύπνησε τους ενδιαφερόμενους για τις μεταθέσεις τους και τα ταξίδια αρμόδιους του ελληνικού ΥΠΕΞ, οι οποίοι βάλλουν κατά του Επιτρόπου, εξηγώντας -κατόπιν εορτής- ότι το λεγόμενο Τσάμικο ζήτημα είναι ανύπαρκτο για την Ελλάδα, ως εκ τούτου καμιά συζήτηση δεν γίνεται επ’ αυτού (αλλά μαθαίνουμε ότι γίνονται συζητήσεις για την υφαλοκρηπίδα – κι αυτό το ζήτημα με συζητήσεις θα το λύσουμε;).
Εδώ μας οδήγησε η ανύπαρκτη εξωτερική πολιτική μας. Αντί να ζητήσουμε να μας εκδώσουν τους εγκληματίες Αλβανοτσάμηδες που βρήκαν άσυλο στην Αλβανία, ακολουθώντας τους Ναζί στην υποχώρηση τους, βρεθήκαμε στη θέση του κατηγορούμενου, και μάλιστα για… γενοκτονία.
Και φυσικά, οι Αλβανοτσάμηδες της Αλβανίας είναι κατενθουσιασμένοι, με τον πρόεδρο του κόμματός τους Σπετίμ Ιντρίζι να δηλώνει: «Λυπάμαι, μια χώρα της ΕΕ, που γέννησε έναν Αριστοτέλη να αντιδρά έτσι. Η αντίδραση της ελληνικής κυβέρνησης μοιάζει με την ισχυρή αντίδραση των συμμοριών της γειτονιάς, γεμάτη αλαζονεία και είναι απαράδεκτη. Ενώ δεν υπάρχει μια «συγγνώμη» από τις ελληνικές κυβερνήσεις που σήμερα λένε ότι υπερασπίζονται τα δολοφονικά εγκλήματα της συμμορίας του Ναπολέοντα Ζέρβα. Καλώ την ελληνική κυβέρνηση να αποστασιοποιηθεί από τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας».
Στη συνέχεια, την σκυτάλη πήρε ο Ερντογάν, ο οποίος έκανε σήμερα, μετά από 93 χρόνια, το πρώτο επίσημο βήμα από την Τουρκία αμφισβήτησης της κυριότητας των ελληνικών νησιών. Ελλείψει χώρου, θα ασχοληθούμε αύριο με αυτό, να πω όμως ότι δεν υπήρξε επί δεκαετίες ούτε μια φωνή που να ενημερώνει την διεθνή κοινότητα για την παραβίαση των Συνθηκών στην Ίμβρο και Τένεδο, φερ’ ειπείν.
Αλλά, και ενώ έρχονται σωρηδόν στην Ελλάδα Τούρκοι αξιωματούχοι επισκεπτόμενοι διεκδικούμενες περιοχές -όχι μόνον στην Θράκη, αλλά και.. Σέρρες, Θεσσαλονίκη και έφθασαν μέχρι τα… Ιωάννινα- ουδείς υπουργός πάτησε ποτέ το πόδι του στην Τένεδο, και μόνον ένας, μια φορά πήγε στην Ίμβρο για λίγες ώρες, για εθιμοτυπική επίσκεψη.
Όσοι πιστεύουν πως το πρόβλημά μας είναι μόνον οικονομικό, ας το ξανασκεφτούν. Υπάρχουν εξίσου σοβαρά ζητήματα.
-120x86.jpg)
