Μοναχή: «Η μητέρα μου είχε πάντα βαθιά πίστη στον Θεό, αλλά αυτό που καθόρισε την πορεία της ζωής της ήταν η εύρεση των ιερών λειψάνων των Αγίων Ραφαήλ, Νικολάου και Ειρήνης, της Αγίας Ολυμπίας, και των άλλων μαρτύρων στην περιοχή των Καρυών της Θερμής Λέσβου» λέει η κόρη της Βασιλικής Ράλλη, Αγγελική
«Είδε σε ενύπνιο τον Αγ. Ραφαήλ να της λέει ότι προς το τέλος της ζωής της θα γίνει μοναχή και θα της δοθεί το όνομα Ειρήνη. Αυτό το όνειρο πραγματοποιήθηκε τώρα»
Ολόκληρη η ζωή της μια σκληρή και επίπονη δοκιμασία, κατά την οποία ωστόσο η ακλόνητη πίστη στο Θεό την προίκισε με εγκαρτέρηση, ελπίδα και αγάπη προς τον συνάνθρωπο. Ο λόγος φυσικά για την εκατοντάχρονη Βασιλική Ράλλη η οποία πριν από λίγες ημέρες εκάρη μοναχή με το όνομα Ειρήνη. Η κουρά της Βασιλικής Ράλλη σε μοναχή έγινε από τον μητροπολίτη Πατρών κ. Χρυσόστομο στην Ιερά μονή Παναγίας Ελεούσης και μέσα σε ατμόσφαιρα συγκίνησης παρουσία των μελών της οικογένειάς της.
Η Βασιλική Ράλλη γεννήθηκε τον Ιανουάριο του 1923 στην Θερμή της Λέσβου, όπου εκεί είχε καταφύγει η καταγόμενη από το Μοσχονήσι -απέναντι από το Αιβαλί-μητέρα της καταφέρνοντας να γλυτώσει από την γενοκτονία του ελληνισμού της Μικράς Ασίας. Τον πατέρα της δεν τον γνώρισε ποτέ, αφού αυτός είχε φυλακισθεί σε στρατόπεδο συγκέντρωσης των Τούρκων. Πληροφορήθηκαν την ύπαρξή του λίγο πριν από τον θάνατό του το 1949 στις ΗΠΑ, αλλά δεν πρόλαβαν να τον δουν ζωντανό.
Η ΑΠΟΦΑΣΗ
Η απόφασή της Βασιλικής να ενδυθεί του μοναχικού σχήματος συνδέεται με μια ιδιαιτέρως εντυπωσιακή ιστορία, την οποία αφηγείται στην «Ορθόδοξη Αλήθεια» η κ. Αγγελική Ράλλη, κόρη της Βασιλικής Ράλλη. «Η μητέρα μου είχε πάντα βαθιά πίστη στο Θεό, αλλά αυτό που καθόρισε την πορεία της ζωής της ήταν η εύρεση των ιερών λειψάνων των Αγίων Ραφαήλ, Νικολάου και Ειρήνης, της Αγίας Ολυμπίας, καθώς και των άλλων μαρτύρων στην περιοχή των Καρυών της Θερμής Λέσβου» αναφέρει η κ. Αγγελική Ράλλη και συνεχίζει την εξιστόρησή της: «Στο ελαιόκτημα της Μικρασιάτισσας μητέρας της Αγγελικής Μαραγκού, που το είχε λάβει με κλήρο ανταλλάξιμης περιουσίας, έλαβαν χώρα οι ευρέσεις. Η μητέρα μου υπήρξε πρωτεργάτης της εύρεσης των Αγίων και αφιέρωσε τη ζωή της στην εδραίωση της ιερής υπόθεσής τους. Στις αρχές της δεκαετίας του 1960, εν μέσω ανασκαφών για την ανακάλυψη των ερειπίων των παλαιών Μονών των Καρυών, είδε σε ενύπνιο τον Άγιο Ραφαήλ να της λέει ότι προς το τέλος της ζωής της θα γίνει μοναχή και θα της δοθεί το όνομα Ειρήνη. Αυτό το όνειρο πραγματοποιήθηκε τώρα» συμπληρώνει η κ. Ράλλη.
Ο ΤΑΦΟΣ
Ουκ ολίγες οι ιστορίες που έχει ακούσει η κ. Αγγελική Ράλλη να αφηγείται κατά καιρούς η μητέρα της. Μια από τις πιο συγκινητικές ασφαλώς -όπως την παραθέτει στην «Ορθόδοξη Αλήθεια»- είναι και η ακόλουθη. «Σε ενύπνια πολλών πιστών είχε υποδειχθεί το ακριβές σημείο της θέσης του τάφου του Αγίου Νικολάου στο ελαιόκτημα της γιαγιάς μου Αγγελικής Μαραγκού. Σε ενύπνιο είχε επίσης δοθεί η διευκρίνιση ότι την ώρα της εύρεσης του τάφου θα βρέχει. Πλήθος κόσμου είχε ανεβεί την ημέρα της 13ης Ιουνίου 1960 στις Καρυές, οι περισσότεροι από περιέργεια προκειμένου να δουν εάν θα επαληθεύονταν πληροφορίες, οι οποίες προέρχονταν από τα ενύπνια. Η εκσκαφή άρχισε το πρωί μιας ηλιόλουστης ημέρας -κάτι που δημιουργούσε αμφιβολίες για την επαλήθευση των ενυπνίων. Mέχρι το απόγευμα όλοι είχαν απελπιστεί και οι εργάτες ετοιμάζονταν να σταματήσουν το σκάψιμο, όταν ξαφνικά τον ήλιο διαδέχθηκαν σύννεφα και άρχισε να βρέχει. Γύρω στις 4 το απόγευμα και αφού ο περισσότερος κόσμος είχε αποχωρήσει, η σκαπάνη των εργατών έπεσε επάνω στον τάφο του Αγίου Νικολάου».
ΔΑΚΡΥΣΕ
Αναφερόμενη στη συγκίνηση της μητέρας της η κ. Αγγελική Ράλλη λέει: «Με δάκρυα στα μάτια έτρεξε η μητέρα μου να συναντήσει τον ιερέα στην εκκλησία της Θερμής, ο οποίος επίσης είχε φύγει, για να του ανακοινώσει το μεγάλο νέο. Η καμπάνα της εκκλησίας άρχισε να χτυπά, ο κόσμος φώναζε: ”βρέθηκε, βρέθηκε” και από εκείνη τη μέρα πολλοί πίστεψαν ότι κάτι θαυμαστό υπάρχει στο χώρο των Καρυών. Αυτό το γεγονός έγινε αιτία να δοθεί στη συνέχεια έγκριση για μια γενικότερη ανασκαφή σε τμήμα του ελαιοκτήματος, που ευχαρίστως παραχώρησαν η γιαγιά μου και η μητέρα μου, αφού πρώτα επέτρεψαν να κατεδαφιστεί το νεόκτιστο εκκλησάκι που είχαν κτίσει οι γονείς μου Άγγελος και Βασιλική Ράλλη, προκειμένου να εκπληρώσουν ένα τάμα της γιαγιάς μου προς την Παναγία. Ο αγώνας που έδωσε η μητέρα μου για την εδραίωση της υπόθεσης των Καρυών, καθώς και όλη η ιστορία της ευρέσεως των μαρτύρων αναφέρονται λεπτομερώς στο βιβλίο του Φώτη Κόντογλου: ”Σημείον Μέγα” καθώς και στο βιβλίο που έγραψε η μητέρα μου: ”Καρυές, ο Λόφος των Αγίων”».
Δύο όνειρά της που θέλει να γίνουν πραγματικότητα
Εχοντας ολοκληρώσει η Βασιλική Ράλλη έναν κύκλο ζωής με πίστη, προσευχή και φιλευσπλαχνία -μην έχοντας πλέον οικογενειακές υποχρεώσεις- έκρινε ότι ήλθε τώρα το πλήρωμα του χρόνου να καρεί μοναχή. «Πριν ενσκήψει η πανδημία και τεθούν σε ισχύ περιοριστικά μέτρα, η μητέρα μου συναντούσε πολύ κόσμο τόσο στην Ι.Μ Παναγίας Ελεούσης όσο και έξω από αυτή, αφού ταξίδευε τακτικά σε διάφορα μέρη της Ελλάδας, στην Κωνσταντινούπολη, στο αγαπημένο της Μοσχονήσι και στα Ιεροσόλυμα» σημειώνει η κ. Αγγελική Ράλλη.
ΠΟΛΛΕΣ ΣΤΕΡΗΣΕΙΣ
Και προσθέτει: «Αν και η μητέρα μου μεγάλωσε με πολλές στερήσεις, κατόρθωσε να σπουδάσει και να αποκτήσει γνώσεις γαλλικής φιλολογίας, κάτι που τη βοήθησε στη μετέπειτα εξέλιξή της σε συγγραφέα βιβλίων και συλλογής ποιημάτων. Ήταν χαρά της να αφηγείται τα γεγονότα της εύρεσης των Αγίων και των άλλων οσιομαρτύρων, έκανε ομιλίες και διάβαζε πολύ. Τα τελευταία δύο χρόνια είχε αρκετά απομονωθεί έχοντας ως συντροφιά την προσευχή, τις αναμνήσεις της, λίγους πιστούς που την επισκέπτονται και βεβαίως τις μοναχές της Ιεράς Μονής Παναγίας Ελεούσης, που την περιβάλλουν με ιδιαίτερη φροντίδα και αφοσίωση. Θα ήθελε πριν από το τέλος της ζωής της να γίνουν πραγματικότητα αυτά που αποκαλύφθηκαν σε δύο ακόμα ενύπνια, δικά της αλλά και άλλων πιστών: Να βρεθούν η εικόνα της Παναγίας της παλαιάς Μονής καθώς και η κρύπτη μέσα στην οποία είχε δει ότι υπάρχουν σημαντικά κειμήλια».
«Η ΚΑΡΔΙΑ ΤΗΣ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΡΙΖΩΜΕΝΗ ΣΤΗ ΜΙΚΡΑΣΙΑ»
«Η μοναχή με το όνομα πλέον Ειρήνη τα τελευταία 12 χρόνια εγκαταβιώνει στην Ι. Μ Παναγίας Ελεούσας στην Πάτρα» τονίζει μιλώντας στην «Ορθόδοξη Αλήθεια» ο μητροπολίτης Πατρών κ. Χρυσόστομος ο οποίος έκανε την κουρά της αδελφής Ειρήνης και συγχρόνως προσθέτει και τα εξής: «Πρόκειται για μια ευσεβή και φιλόθεη γυναίκα, της οποίας η επιθυμία να γίνει μοναχή εκπληρώθηκε. Θα πρέπει μάλιστα να υπογραμμίσουμε το εξής ιδιαίτερα συγκινητικό γεγονός: Εκάρη μοναχή εντός του 2022 στην ηλικία των 100 χρόνων και σε μια χρονιά κατά την οποία συμπληρώνονται 100 χρόνια από την Μικρασιατική Καταστροφή! Η ίδια έχει πλήρη διαύγεια πνεύματος και όσο της επιτρέψει ο Θεός από εδώ και πέρα θα ζει στο μοναστήρι υπό την σκέπη της Παναγίας και έχοντας την φροντίδα από τις υπόλοιπες μοναχές. Την ημέρα της κουράς της απήγγειλε ένα δικό της ποίημα, το οποίο αναφέρεται στις ρίζες της καταγωγής της και στην αγάπη της προς την Μικρασία. Η καρδιά της παραμένει ριζωμένη στην Μικρασία, είναι σαν να ζει διαρκώς σε εκείνους τους μαρτυρικούς και ποτισμένους από το αίμα των Ελλήνων τόπους».
«ΚΑΘΕ ΛΟΓΟΣ ΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ΔΙΔΑΧΗ ΓΙΑ ΕΜΑΣ»
Για την Βασιλική και πλέον μοναχή Ειρήνη μίλησε στην «Ορθόδοξη Αλήθεια» και η ηγουμένη της Ιεράς Μονής Παναγίας Ελεούσας γερόντισσα Μακαρία αναφέροντας τα εξής: «Επισκεπτόταν συχνά το μοναστήρι και δέθηκε σιγά-σιγά με το περιβάλλον και τις μοναχές. Η επιθυμία της να γίνει μοναχή ήταν κάτι που την απασχολούσε από παλιά. Ωστόσο καθυστερούσε να λάβει την απόφαση επειδή έκρινε, ότι η μοναχή όταν εγκατασταθεί στο μοναστήρι δεν θα πρέπει κατόπιν να μετακινείται από τον έναν τόπο στον άλλον με βάση τις υποχρεώσεις και τις εργασίες της. Και εμείς από την πλευρά μας σεβαστήκαμε τη βούλησή της. Είναι ένας άνθρωπος με πολύ καθαρή καρδιά, γεμάτη από ειλικρίνεια. Με πολύ καλό λογισμό και με μεγάλη επιείκια για τους άλλους ανθρώπους. Άνθρωπος της προσφοράς και της αγάπης. Είναι μια προσωπικότητα που κυρίως κατά το παρελθόν το μυαλό της ”δούλευε με χίλια!”. Πολλοί δε ήταν οι πιστοί από όλη την χώρα που έχουν κατά καιρούς επισκεφτεί το μοναστήρι, προκειμένου να την ακούσουν και να συνομιλήσουν μαζί της. Τα τελευταία δύο χρόνια παρουσιάστηκε ένα πρόβλημα με την όρασή της και δεν μπορεί πλέον να γράψει. Κάθε λόγος που έχει ειπωθεί από αυτήν, κάθε περιστατικό που έχει αναφέρει σχετικά με την ζωή της είναι διδαχή για εμάς» καταλήγει η γερόντισσα Μακαρία.
Από τον ΣΩΤΗΡΗ ΛΕΤΣΙΟ – Από την εφημερίδα “Ορθόδοξη Αλήθεια”
