Αυτά συμβαίνουν όταν δεν μιλάμε ως Εκκλησία

Σχέσεις Εκκλησίας-Πολιτείας

Νέες δηλώσεις έκανε ο υπουργός Παιδείας Κώστας Γιαβρόγλου για το επίμαχο θέμα της θεματικής εβδομάδας και των αντιδράσεων που έχουν προκληθεί.

Σε αυτές, δηλώνει κατηγορηματικά ότι η θεματική εβδομάδα θα γίνει, θα είναι υποχρεωτική η παρουσία των μαθητών και ότι η Ιεραρχία έχει τη σοφία να καταλάβει τις εγκυκλίους.

Διαβάζουμε λοιπόν στο Actines.blogspot.gr «Προφανώς και θα γίνει η θεματική εβδομάδα. Είναι υποχρεωτική. Θα γίνει σε όλα τα γυμνάσια και ελπίζω να είναι και μία εξαιρετικά παραγωγική εβδομάδα σε όλα τα επίπεδα. Σαφέστατα θα γίνει και για τους γονείς. Νομίζω ότι είναι μία εβδομάδα που, πραγματικά, θα μας πάει όλους ένα βήμα πιο μπροστά» τόνισε ο υπουργός, προσερχόμενος στη Βιβλιοθήκη του Ωνασείου Ιδρύματος για την τελετή βράβευσης μαθητών.

Και υπογράμμισε: «Η θεματική εβδομάδα είναι μία εβδομάδα που έχει σχέση και με ζητήματα διατροφής, με ζητήματα εθισμού, με το θέμα των σχέσεων ανάμεσα στα φύλα, οπότε η δική μας έμφαση είναι να συζητηθούν στα σχολεία όλα αυτά τα ζητήματα».

«Τώρα» εξήγησε, «το ζήτημα το οποίο έχει κατά κάποιον τρόπο παρεξηγηθεί, δεν ισχύει. Στα σχολεία θέλουμε να συζητηθούν οι σχέσεις ανάμεσα στα αγόρια και τα κορίτσια, στους άντρες και τις γυναίκες, η ισότητα των φύλων».

Ο υπουργός είπε: «Νομίζω ότι η Ιεραρχία έχει τη σοφία να καταλάβει και τις εγκυκλίους και τις διευκρινίσεις και κυρίως να υποστηρίξει τη θεματική εβδομάδα, που είναι αυτό το πολύμορφο πλαίσιο στο οποίο θα συζητηθούν τα υπόλοιπα ζητήματα».

Ορίστε “εκεί που μας χρωστούσαν, θα μας πάρουν και το βόδι”. Αυτά συμβαίνουν όμως όταν εμείς ως Εκκλησία ερχόμαστε καθυστερημένοι και καταϊδρωμένοι πίσω από τα γεγονότα. Είμαστε οι τελευταίοι της ενημέρωσης και οι τοποθετήσεις μας έρχονται κατόπιν εορτής. Τούτο συμβαίνει διότι έχουμε χαμηλή εκτίμηση και άποψη για την αλήθεια. Πάνω από όλα είναι η φανέρωση και η μαρτυρία της αλήθειας στο Λαό. Τα παιδιά της Εκκλησίας πρέπει νάχουν γνώση από πρίν, όπως προέλεγε και ο Κύριος στους μαθητές Του «Βλέπετε μη τις υμάς πλανήση». Το περιεχόμενο του Ευαγγελίου αν δεν μεταφράζεται καθημερινά στη ζωή και δεν φωτίζει όλες τις πτυχές του κοινωνικού βίου, αν δεν αγκαλιάζει παιδιά και μεγάλους με τα προβλήματά τους, παραμένει ένα άγνωστο Βιβλίο, ένα επτασφράγιστο μυστικό.

Κρίμα δεν είναι να έχουμε την αλήθεια και να μη μπορούμε σήμερα, με τα σύγχρονα τεχνικά μέσα, να την στείλουμε στα πέρατα της γης, στα άδυτα των οικογενειακών εστιών και στα βάθη των ανθρωπίνων ψυχών; Θάχε αυτή τη δυνατότητα ο απόστολος των Εθνών Παύλος και δεν θα την εκμεταλλευόταν; Κι όμως χανόμαστε στα δεύτερα και αφήνουμε τα πρώτα.

Πόσοι γνωρίζουν ότι ο Απόστολος Παύλος δεν τελούσε μυστήρια που θα μπορούσαν και απλοί επίσκοποι και πρεσβύτεροι να τελέσουν… Για ποιό λόγο; Το λέγει ο ίδιος: “Δεν με απέστειλε ο Χριστός να βαπτίζω, αλλά να ευαγγελίζομαι, δηλ. να κηρύττω το Ευαγγέλιο”. Κάπου – κάπου βάπτιζε κανέναν… Όπως επίσης και ο Χριστός δεν βάπτισε κανέναν. Ο Τίμιος Πρόδρομος και οι άγιοι Απόστολοι ναί, βάπτιζαν, ο Χριστός όμως όχι. Ο Χριστός ήρθε “να μαρτυρήσει για την αλήθεια του Θεού και να φανερώσει το όνομα του Θεού στον κόσμο”. Επίσης και ο άγιος Πέτρος τί έλεγε στο ξεκίνημα μάλιστα του Χριστιανισμού, όταν διάλεξαν και χειροτόνησαν τους 7 διακόνους της πρώτης Εκκλησίας: “δεν είναι σωστό να εγκαταλείψουμε εμείς οι απόστολοι την προσευχή και το θείο λόγο και να κάνουμε συσσίτια”.

Καταλαβαίνουμε λοιπόν πόση προτεραιότητα είχε η αλήθεια και η μαρτυρία της Εκκλησίας στις επιλογές και δραστηριότητες της αποστολικής Εκκλησίας!

Έχουμε μάλιστα και την εξής παραδοξότητα: οι 7 διάκονοι ενώ ασχολούνταν με τραπέζια, κήρυτταν κιόλας…

Τώρα τι να πούμε για μας τους εν Ελλάδι Χριστιανούς του 21 ου αιώνα; Εκκλησιαστικούς ραδιοφωνικούς σταθμούς έχουμε, έντυπα εκδίδουμε… Χτίζουμε ναούς και μοναστήρια, διατρέφουμε πρόσφυγες και μετανάστες, επιδόματα δίνουμε, χορηγίες κάνουμε, βιβλιάρια απόρων κορασίδων ανοίγουμε, στα πέρατα του κόσμου αποστέλλουμε με την Αποστολή, καλά και άγια όλα αυτά… ένα κανάλι τηλεοράσεως δεν αξιωθήκαμε να στεριώσουμε. Η κάθε μια μονοφυσίτικη, προτεσταντική και παπική κοινότητα της Μέσης Ανατολής εκπέμπουν στη μικρή οθόνη, κι εμείς περίπου 85 Ιερές Μητροπόλεις δεν μπορούμε να μαζέψουμε με κοινή λογία ένα ποσό, να στήσουμε μια κεραία, να βλέπει και να ακούει ο κόσμος την αλήθεια της Εκκλησίας μας.

Τέλος τόσα χρόνια λέμε και λέμε για να φτιάξουμε το τάμα του Έθνους, το οποίο το χρωστάμε στο Θεό και στο λαό μας και επειδή το καθυστερούμε, τίποτε δεν μας πάει καλά, βαραίνουν μάλιστα και οι ψυχές των αγωνιστών πατέρων μας του 1821 και δυστυχώς μένουμε άπραγοι. Εμείς ως Εκκλησία που ξέρουμε την έννοια του τάματος δε θα μπορούσαμε να οργανώσουμε σε κάθε ναό να δίνουμε από ένα συμβολικότατο ποσό να αναστηλώσουμε την αποσταμένη ελπίδα μας; Ακόμη και από τη διασπορά του Εξωτερικού θα έδιναν τα πάντα οι ομογενείς.

Λογαριασμοί ανοίγονται καθημερινά για αναστηλώσεις, χτίζουμε εκκλησίες στα μαύρα βάθη της Αφρικής, όλοι οι βαλκάνιοι αδελφοί μας μέσα στη φτώχεια τους έκαναν το τάμα τους, κι εμείς αφήσαμε και πέρασαν τα χρόνια, μένουν μόλις πέντε χρόνια μέχρι τη 200ή επέτειο από την Εθνική Παλιγγενεσία και δεν έχει μπεί ούτε ένα λιθαράκι. Είμαστε άξιοι της τύχης μας !!!