Ι.Μ. ΒΕΡΟΙΑΣ: Την Κυριακή 1 Αυγούστου το απόγευμα ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων χοροστάτησε στον Εσπερινό και στην πρώτη Παράκληση της Υπεραγίας Θεοτόκου και κήρυξε το θείο λόγο στον Ιερό Ναό Κοιμήσεως της Θεοτόκου Χαλάστρας.
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας κ. Παντελεήμων στην ομιλία του ανέφερε μεταξύ άλλων: «Καί γόνυ κλίνω, Δέσποινα, καί θρηνώ καί στενάζω, μή με παρίδης τόν άθλιον, τών χριστιανών τό καταφύγιον».
Ενώπιον τής ιεράς εικόνος τής Υπεραγίας Θεοτόκου ψάλαμε απόψε τόν Μεγάλο Παρακλητικό κανόνα, εγκαινιάζοντας τή σειρά τών ιερών Παρακλήσεων πού όρισε η Εκκλησία μας νά ψάλλουμε αυτές τίς ημέρες τού Δεκαπενταυγούστου, καθώς προετοιμαζόμεθα γιά νά εορτάσουμε τήν ένδοξο Κοίμηση τής Κυρίας Θεοτόκου.
Ενώπιον τής ιεράς εικόνος τής Παναγίας μας κλίναμε καί εμείς τό γόνυ τής ψυχής καί τού σώματος, όπως περιγράφει ο ιερός υμνογράφος, καί επαναλάβαμε τούς λόγους του πρός τήν Παναγία Μητέρα τού Κυρίου μας: «Καί γόνυ κλίνω, Δέσποινα, καί θρηνώ καί στενάζω, μή με παρίδης τόν άθλιον, τών χριστιανών τό καταφύγιον».
Αιώνες τώρα εκατομμύρια άνθρωποι επαναλαμβάνουν τόν ίδιο στίχο όχι μόνο μέ τά χείλη αλλά καί μέ τή στάση τους. Αιώνες τώρα εκατομμύρια πιστοί γονατίζουν μπροστά στήν ιερή μορφή τής Υπεραγίας Θεοτόκου μέ δάκρυα στά μάτια καί τήν παρακαλούν νά δεχθεί τά αιτήματά τους. Καί άν στρέψουμε τό βλέμμα μας καί εξετάσουμε καί τή δική μας ζωή, θά διαπιστώσουμε ότι καί εμείς πολλές φορές βρεθήκαμε στήν ίδια θέση, νά παρακαλούμε μέ δάκρυα στά μάτια τήν Παναγία γιά κάποιο πρόβλημα πού μάς απασχολούσε.
Καί προσφεύγουμε όλοι στήν Παναγία Παρθένο, διότι αυτή είναι τό καταφύγιό μας. Είναι η στοργική μητέρα όχι μόνο τού Υιού της, τού Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, αλλά καί όλων τών χριστιανών, όλων όσων πιστεύουν στόν Υιό της καί φέρουν τό όνομά του. Είναι η στοργική μητέρα όσων τήν αγαπούν καί τήν ευλαβούνται, αλλά καί όσων αγωνίζονται στή ζωή τους, παρά τίς δυσκολίες καί τίς αντιξοότητες πού αντιμετωπίζουν, νά ακολουθούν, όπως καί Εκείνη, τό θέλημα καί τίς εντολές τού Υιού της.
Προσφεύγουμε στήν Υπεραγία Θεοτόκο, γιατί τά αναρίθμητα θαύματά της ανά τούς αιώνες αποδεικνύουν πώς δέν ακούει απλώς τά αιτήματά μας, αλλά έχει καί τή δύναμη νά τά ικανοποιεί μέ τή χάρη τού Υιού της, εφόσον είναι πρός τό συμφέρον τής ψυχής μας. Καί έχει ακόμη τή δύναμη νά μάς παρηγορεί καί νά μάς αναπαύει μέ τήν αγάπη της πολύ περισσότερο από τή φυσική μας μητέρα, τής οποίας καί η δύναμη αλλά καί η αγάπη είναι πεπερασμένη σέ σύγκριση μέ τή δύναμη καί τήν αγάπη τής Κυρίας Θεοτόκου, τής οποίας η αγάπη δέν είναι φυσική, δέν είναι σαρκική, όπως τής φυσικής μας μητέρας, αλλά είναι πνευματική καί τέλεια καί υπερβαίνει κάθε χοϊκή αγάπη.
Γιατί όμως μάς συμπαρίσταται καί μάς βοηθά η Υπεραγία Θεοτόκος; Μάς συμπαρίσταται, γιατί γνωρίζει ότι η ζωή μας είναι δύσκολη, ότι «διαβαίνουμε» καί εμείς, όπως καί Εκείνη κατά τήν επίγεια ζωή της, «εν μέσω παγίδων πολλών». Παγίδων κάθε είδους πού στήνει ο πονηρός προκειμένου νά μάς ταλαιπωρεί, νά μάς δοκιμάζει, νά μάς καθιστά υποχείριά του, απομακρύνοντάς μας από τόν Θεό καί τήν αγάπη του, ώστε νά επιτύχει τόν σκοπό του. Γνωρίζει ακόμη η Υπεραγία Θεοτόκος ότι οι δυνάμεις μας είναι ασθενείς, καί είμεθα ως άνθρωποι χοϊκοί επιρρεπείς στήν πτώση καί τήν αμαρτία, καί θέλει νά μάς προφυλάξει από τό κακό καί τίς δυσκολίες πού αντιμετωπίζουμε, αλλά καί από τήν απογοήτευση καί τήν απόγνωση στήν οποία αυτά πολλές φορές μάς οδηγούν.
Επιδιώκει όμως συγχρόνως η Παναγία μας, προσφέροντάς μας τή βοήθεια καί τήν προστασία της, νά αυξήσει καί τήν εμπιστοσύνη μας στόν Θεό. Νά μάς διδάξει ότι είναι ανάγκη νά εμπιστευόμεθα τή ζωή μας καί τόν εαυτό μας στόν Θεό όχι μόνο τήν ώρα τής δυσκολίας, αλλά «πάσας τάς ημέρας τής ζωής» μας. Νά μήν αναφερόμεθα στόν Θεό καί στήν Υπεραγία Θεοτόκο μόνο όταν έχουμε ανάγκη, αλλά αυτό νά τό κάνουμε καθημερινά. Ό,τι καί άν κάνουμε, ό,τι καί άν επιδιώκουμε, ό,τι καί άν προσπαθούμε νά επιτύχουμε νά τό εμπιστευόμεθα στόν Θεό. Καί μάλιστα νά τό εμπιστευόμεθα μέ ταπείνωση, όπως έκανε καί η Παναγία Παρθένος, όταν τήν επισκέφθηκε ο αρχάγγελος Γαβριήλ γιά νά τής αναγγείλει ότι θά γίνει η Μητέρα τού Υιού τού Θεού. Τί είπε: «ιδού η δούλη Κυρίου, γένοιτό μοι κατά τό ρήμα σου».
Δέν ήταν εύκολο αυτό πού άκουσε η Υπεραγία Θεοτόκος. Δέν ήξερε πώς θά εξελισσόταν η ζωή της, αλλά τό δέχθηκε μέ απόλυτη ταπείνωση καί εμπιστοσύνη στόν Θεό.
Αυτή τήν ταπείνωση καί τήν εμπιστοσύνη τής Παναγίας μας άς προσπαθήσουμε καί εμείς νά μιμηθούμε καί μέ αυτήν άς προσφεύγουμε στή μητρική της αγάπη πάντοτε καί όχι μόνο όταν τά προβλήματα καί οι ανάγκες τής ζωής μάς πιέζουν. Καί άς τήν παρακαλούμε νά μάς διαφυλάττει από κάθε πειρασμό, από κάθε δοκιμασία καί ιδιαιτέρως τήν περίοδο αυτή από τήν πανδημία τού κορωνοϊού πού πλήττει τόν κόσμο μας καί μάς ταλαιπωρεί όλους, μέ τή βεβαιότητα καί τήν πίστη ότι μπορεί όντως νά μάς σώσει.
Η περίοδος αυτή τού Δεκαπενταυγούστου είναι η περίοδος κατά τήν οποία ιδιαιτέρως καλούμεθα νά πλησιάσουμε τήν Παναγία μας, νά τήν δούμε σάν μητέρα μας πραγματική, νά εναποθέσουμε τά προβλήματά μας, τίς θλίψεις μας, τίς δυσκολίες μας, τίς ασθένειες καί όλα αυτά τά οποία αυτή τήν περίοδο μάς δοκιμάζουν. Καί νά είμεθα βέβαιοι ότι Εκείνη θά απαντήσει, εφόσον εμείς έχουμε τέλεια εμπιστοσύνη στήν αγάπη της, στή μητρική της αγάπη.
Έτσι, μάς αξίωσε νά κάνουμε σήμερα τήν πρώτη Παράκληση, τή Μεγάλη Παράκληση στήν Κυρία Θεοτόκο, μιά καί η περίοδος αυτή, όχι μόνο τού Δεκαπενταυγούστου, αλλά όλος ο μήνας, όλος ο Αύγουστος, είναι ένας Θεομητορικός μήνας, αφιερωμένος στήν Παναγία μας. Έχουμε τίς δεκαπέντε ημέρες τού Δεκαπενταυγούστου, μετά έχουμε τά εννιάμερα τής Παναγίας καί τελειώνει ο μήνας μέ τήν κατάθεση τής Τιμίας Ζώνης τής Κυρίας Θεοτόκου. Όλες αυτές οι ευκαιρίες πού μάς δίδονται, μάς καλούν νά νιώσουμε πιό κοντά μας τήν Παναγία, νά τήν νιώσουμε όντως πραγματική μητέρα, η οποία συντρέχει σέ όλες μας τίς δυσκολίες.
Εύχομαι από καρδίας σέ όλους μας νά επικαλούμεθα τήν Κυρία Θεοτόκο, ιδιαίτερα τήν περίοδο αυτή γιά νά συντρέξει στά προβλήματα από τά οποία, βλέπουμε, ότι όλος ο κόσμος δοκιμάζεται. Άς έχουμε τήν ευχή της.
-120x86.jpg)
){kind=link}