Κουρά Μοναχού στην Ι.Μ. Παναγίας Καλλίπετρας
Ι.Μ.Βεροίας: Την Πέμπτη 8 Αυγούστου 2019, το απόγευμα, ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας, κ. Παντελεήμων, χοροστάτησε στον Εσπερινό και στην Παράκληση της Θεοτόκου στην Ιερά Μονή Παναγίας Καλλίπετρας.
Στο τέλος, ο Σεβασμιώτατος τέλεσε την κουρά (ρασοευχή) ενός εκ των Δοκίμων της Μονής, στον οποίο και δόθηκε το όνομα Κωνστάντιος, προς τιμήν του πατρός του Αγίου Γρηγορίου του Παλαμά.
Η ομιλία του Σεβασμιωτάτου Bεροίας:
«Καί σέ μεσίτριαν ἔχω πρός τόν φιλάνθρωπον Θεόν, μή μοῦ ἐλέγξει τάς πράξεις ἐνώπιον τῶν ἀγγέλων».
Αὐτούς τούς λόγους τῆς ἱκεσίας καί τῆς παρακλήσεως ἐπαναλάβαμε καί ἐμεῖς ἀπόψε πρός τήν Παναγία μας, τήν Ὑπεραγία Θεοτόκο, τήν Κυρία καί ἔφορο καί προστάτιδα τῆς ἱερᾶς αὐτῆς Μονῆς τῆς Καλλίπετρας. Καί τῆς ἐκφράσαμε τήν ἐμπιστοσύνη μας πρός τήν ἀγάπη της, ἡ ὁποία δέν παύει ποτέ νά μεσιτεύει καί νά δέεται στόν Υἱό της γιά τά εὐσεβῆ καί πιστά τέκνα της. Δέν παύει ποτέ νά μεσιτεύει καί νά δέεται γιά ὅσους προστρέχουν στή χάρη της καί ζητοῦν τή βοήθειά της, ὄχι μόνο γιά τίς ὑλικές τους ἀνάγκες, ὄχι μόνο γιά τίς καθημερινές δυσκολίες καί τά προβλήματα πού ἀντιμετωπίζουν ἀλλά καί γιά τή μεγάλη καί φοβερά ἡμέρα τῆς κρίσεως, ὅταν ὅλοι θά βρεθοῦμε ἐνώπιον τοῦ φοβεροῦ βήματος τοῦ Υἱοῦ της, ὁ ὁποῖος θά ἔλθει ἐν δόξῃ γιά νά κρίνει τούς ἀνθρώπους καί νά ἀποδώσει δικαιοσύνη κατά τά ἔργα μας.
Γι᾽ αὐτό καί ὁ ἱερός ὑμνογράφος δέν παραλείπει, καταλήγοντας, νά ἀναφερθεῖ καί σέ αὐτή τήν ἰδιότητα τῆς Παναγίας μας. Δέν παραλείπει νά τονίσει ὅτι αὐτή εἶναι ἡ μεσίτριά μας πρός τόν φιλάνθρωπο Θεό γιά νά μήν ἐλέγξει τίς πράξεις τῆς ζωῆς μας ἐνώπιον τῶν ἀγγέλων, γιά νά μήν βρεθοῦμε ἔκθετοι καί ντροπιασμένοι γιά ὅσες ἁμαρτίες κάναμε ἐνώπιον τῶν καθαρωτάτων καί ἁγιωτάτων ἀγγέλων.
Διότι ποιός μπορεῖ νά πιστεύει ὅτι δέν ἔχει ἁμαρτίες; Ποιός μπορεῖ νά ἰσχυρισθεῖ ὅτι αἰσθάνεται ἄνετα νά ἀποκαλυφθοῦν τά ἔργα του, νά ἀποκαλυφθοῦν τά κρύφια τῆς ψυχῆς του ἐνώπιον τῶν πάντων κατά τή στιγμή τῆς μελλούσης κρίσεως, τότε πού δέν θά ἰσχύουν οἱ δικαιολογίες, τότε πού δέν θά μᾶς βοηθοῦν οἱ προφάσεις, τότε πού δέν θά μᾶς ὠφελεῖ νά ἐπιρρίψουμε σέ ἄλλους τίς εὐθύνες τῶν πράξεων καί τῶν λόγων μας, ἀλλά θά στεκόμαστε ἐνώπιον τοῦ Θεοῦ καί τῶν ἔργων μας;
Κανείς, ἀσφαλῶς, ἀδελφοί μου, διότι ἡ ροπή πρός τήν ἁμαρτία εἶναι ἡ φυσική ροπή τοῦ πεπτωκότος ἀνθρώπου καί κανείς μας δέν εἶναι ἀπαλλαγμένος ἀπό τήν ἁμαρτία, ἔστω καί ἄν εἶναι μία μόνο ἡμέρα ἡ ζωή του.
Εἶναι βέβαιο αὐτό καί εἶναι πέραν πάσης ἀμφιβολίας. Εἶναι ὅμως ἐξίσου βέβαιο ὅτι, παρότι ἐκείνη τή φοβερή ἡμέρα δέν ἔχουν καμία δικαιοδοσία καί δέν μποροῦν νά προσφέρουν καμία βοήθεια οἱ νομικοί παραστάτες, πού χρησιμοποιοῦν οἱ ἄνθρωποι στά κοσμικά δικαστήρια, θά ὑπάρχει ἕνας διαπρύσιος συνήγορος τῶν ἀνθρώπων ὑπέρ τῆς σωτηρίας τους. Θά ὑπάρχει ἡ Παναγία Παρθένος, ἡ Κυρία Θεοτόκος, πού θά ὑποστηρίζει καί θά μεσιτεύει στόν Υἱό της γιά νά παραβλέψει τίς ἀστοχίες καί τίς ἁμαρτίες μας, γιά νά συγχωρήσει τίς πράξεις καί τίς παραλείψεις μας καί γιά νά εἶναι εὐμενής στήν κρίση του γιά τήν ψυχή μας, διότι «πολλά ἰσχύει δέησις μητρός πρός εὐμένειαν Δεσπότου».
Καί θά τό κάνει ἡ Παναγία μας γιά ὅλους ἐκείνους οἱ ὁποῖοι τήν παρακαλοῦν νά εἶναι μεσίτριά τους στόν Θεό· γιά ὅλους ἐκείνους οἱ ὁποῖοι ἐμπιστεύονται ἀπολύτως τήν παρρησία τήν ὁποία διαθέτει ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος ἐνώπιον τοῦ θρόνου τοῦ Υἱοῦ της· γιά ὅλους ἐκείνους οἱ ὁποῖοι ἀπό αὐτή τή ζωή δέν παραλείπουν νά τήν παρακαλοῦν καί νά τήν ἱκετεύουν γι᾽ αὐτή τή χάρη, γιά νά εἶναι ἡ μεσίτριά τους ἐνώπιον τοῦ θρόνου τοῦ δικαιοκρίτου Κυρίου.
Οἱ ἄνθρωποι ἀναζητοῦμε πάντοτε προστάτες καί μέσα, ἀναζητοῦμε πάντοτε ἀνθρώπους πού γνωρίζουν τούς ἰσχυρούς τοῦ κόσμου καί μποροῦν νά μεσολαβήσουν γιά τίς ὑποθέσεις πού μᾶς ἀπασχολοῦν καί τίς ἀνάγκες πού μᾶς ταλαιπωροῦν. Ὅμως τίς περισσότερες φορές δέν σκεπτόμεθα καί δέν συνειδητοποιοῦμε ὅτι ἡ πιό σοβαρή ὑπόθεση πού ἔχουμε νά ἀντιμετωπίσουμε, ἡ πιό μεγάλη ἀνάγκη στήν ὁποία χρειαζόμεθα ὁπωσδήποτε βοήθεια εἶναι ἡ μέλλουσα κρίση ἀπό τήν ὁποία ἐξαρτᾶται τό αἰώνιο μέλλον μας, ἡ αἰώνια μακαριότητα ἤ ἡ καταδίκη τῆς ψυχῆς μας.
Καί γι᾽ αὐτήν τήν περίπτωση ἡ μόνη βοήθειά μας εἶναι ἡ Παναγία μας, ἡ ὁποία μᾶς προσφέρει τή μεσιτεία καί τή συμπαράστασή της δωρεάν, καί εἶναι ἡ μόνη ἡ ὁποία μπορεῖ νά ἐπιτύχει τήν ἐκπλήρωση αὐτοῦ τοῦ αἰτήματός μας.
Μᾶς τήν προσφέρει ὅμως ὑπό δύο προϋποθέσεις. Ἡ πρώτη εἶναι νά ζητοῦμε τή βοήθεια καί τή μεσιτεία της πάντοτε, καθημερινά, συστηματικά, σέ ὅλη μας τή ζωή. Νά ἐπικαλούμεθα μέ θέρμη τό ἱερό ὄνομά της, νά τῆς ἐκφράζουμε τήν ἀγάπη καί τόν σεβασμό μας καί κυρίως νά τήν παρακαλοῦμε γιά τή σωτηρία τῆς ψυχῆς μας, γιά τό αἰώνιο μέλλον μας, γιά τή συμπαράστασή της κατά τήν ἡμέρα τῆς κρίσεως, ὅπως τό ἔκαναν οἱ ἅγιοι, ὅπως τό ἔκαναν οἱ ὅσιοι καί θεοφόροι πατέρες πού ἀσκήτευσαν στή Σκήτη αὐτή, καί ἰδιαιτέρως ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς καί οἱ ἀδελφοί του, πού παρακαλοῦσε νυχθημερόν τήν Παναγία νά τοῦ φωτίσει τό σκότος.
Καί ἡ δεύτερη προϋπόθεση εἶναι νά ἀγωνιζόμασθε καί ἐμεῖς γιά νά βρεθοῦμε κατά τό δυνατόν προετοιμασμένοι ἐνώπιον τοῦ φρικτοῦ βήματος τοῦ Κυρίου μας. Νά ἔχουμε πάντοτε κατά νοῦν αὐτή τήν ἡμέρα, τήν ὁποία κανείς δέν θά ἀποφύγει, καί νά προσπαθοῦμε μέ ὅλες μας τίς δυνάμεις νά ζοῦμε ὅπως ἔζησε καί ἡ Παναγία μας, ὑπακούοντας στόν Υἱό της. Νά προσπαθοῦμε ὅλη μας ἡ ζωή σύμφωνη μέ τό θέλημα τοῦ Υἱοῦ της ἀλλά καί τῆς Παναγίας μας.
Καί τότε θά εἶναι καί Ἐκείνη μεσίτρια καί συμπαραστάτριά μας, ὅπως πιστεύουμε, ἀλλά ὅπως τό ὑποσχέθηκε καί ἡ ἴδια ἡ Παναγία μας, ἡ Κυρία Θεοτόκος, ἰδιαιτέρως γιά τούς μοναχούς. Γιά ὅλους ὅσους γιά τήν ἀγάπη τοῦ Υἱοῦ της ἐγκαταλείπουν τόν κόσμο, ἐγκαταλείπουν τά πάντα καί ἀγωνίζονται μέ τήν ταπείνωση, μέ τήν ὑπακοή, μέ τή νηστεία, μέ τήν προσευχή, μέ τή διαρκῆ ἐπίκληση τοῦ ὀνόματος τοῦ Χριστοῦ, ἀλλά καί τῆς προστάτιδος τῶν μοναζόντων, τῆς Κυρίας Θεοτόκου, νά βαδίσουν τή στενή καί τεθλιμμένη ὁδό τῆς μοναχικῆς ζωῆς, ἡ ὁποία ὅμως, γιά ὅσους τή βαδίσουν μέ συνέπεια καί εἰλικρίνεια, ὁδηγεῖ στή σωτηρία. Γιατί ἡ ἴδια ἡ Παναγία μας ὑποσχέθηκε ὅτι κατά τήν ἡμέρα τῆς κρίσεως θά εἶναι αὐτή πού θά μεσιτεύσει στόν Υἱό της γιά τή σωτηρία τῶν μοναζόντων, ἐκείνων πού ἀγάπησαν τόν Χριστό «ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς καί ἐξ ὅλης τῆς διανοίας τους» καί ἀφιερώθηκαν σ᾽ Αὐτόν ψυχῇ τε καί σώματι.
Αὐτή τήν ὁλοκληρωτική ἀφιέρωση στόν Χριστό ἐπιθύμησες νά ζήσεις καί σύ, ἐνδυόμενος τό μοναχικό τριβώνιο. Καί εὔχομαι νά τήν ζήσεις μέσα ἀπό τήν ταπείνωση καί τήν ὑπακοή στόν Γέροντά σου. Αὐτές εἶναι οἱ σωτήριες ἀρετές γιά κάθε μοναχό, διότι ἡ ταπείνωση καί ἡ ὑπακοή φέρνουν στήν ψυχή τή χάρη τοῦ Θεοῦ καί ἐλευθερώνουν τόν νοῦ του, ὥστε νά μπορεῖ νά προσεύχεται κατά τό δυνατόν ἀπερίσπαστος ἀπό λογισμούς καί νά ἑνώνεται μέ τόν Θεό.
Ἔτσι προσευχόταν καί ὁ πατέρας τοῦ ἁγίου Γρηγορίου τοῦ Παλαμᾶ, ὁ ὅσιος Κωνστάντιος, τοῦ ὁποίου τό ὄνομα θά φέρεις ἀπό σήμερα, καί ὁ ὁποῖος, παρότι ζοῦσε μέσα στά ἀνάκτορα τῆς Κωνσταντινουπόλεως καί ἦταν σύμβουλος τοῦ αὐτοκράτορος, ἦταν ἄνθρωπος τῆς νοερᾶς προσευχῆς, ἦταν ἄνθρωπος πού εἶχε πλούσια τή χάρη τοῦ Θεοῦ.
Αὐτή ἡ χάρη ἄς σέ ἐνισχύει στή νέα σου ζωή καί εὔχομαι πατρικά, μιμούμενος καί σύ τό παράδειγμα τοῦ ὁσίου Κωνσταντίου, τό παράδειγμα τῆς προσευχῆς του, νά ἀξιωθεῖς διά τῶν πρεσβειῶν του καί τῆς μεσιτείας τῆς Κυρίας Θεοτόκου, τῆς ἐφόρου τῆς Μονῆς τῆς μετανοίας σου, καί τῶν οὐρανίων ἀγαθῶν.
tweet
Δείτε επίσης
