Η εορτή του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου στο Νησέλι Ημαθίας

Την Πέμπτη 8 Μαΐου o Μητροπολίτης Βεροίας, Ναούσης και Καμπανίας κ. Παντελεήμων λειτούργησε και κήρυξε τον θείο λόγο στον πανηγυρίζοντα Ιερό Ναό του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου στο Νησέλι.

Ο Μητροπολίτης κ. Παντελεήμων στην ομιλία του ανέφερε: «Πλήρης ων της αγά­πης, πλήρης γέγονε και της θεολογίας».

Με αυτές τις λέξεις σκια­γρα­φεί ο ιερός υμνογράφος την προσω­πικό­τητα του αποστόλου και ευ­αγγελι­στού και ηγαπη­μένου μαθητού του Κυ­ρίου, τον οποίο τιμά η Εκ­κλησία μας σήμερα και τιμούμε και εμείς εδώ στην ενορία σας.

Και οι λέξεις αυτές ει­ναι αρκετές, γιατί τόσο η αγάπη όσο και η θεο­λογία είναι εν­νοιες πε­ριε­κτικές και πολυδιά­στατες που δεν κατα­νο­­ούνται με την ανάλυση αλλά με τη βίωσή τους. Και αυτές τις δύο έννοι­ες και αυτά τα δύο χα­ρίσμα­τα βίωσε στον ύψι­στο βαθμό ο τι­μω­μενος άγιος Ιωάννης ο θεολό­γος.

Αγάπησε τον Ιησού από την πρω­τη στιγμή που τον συνάντησε στη λίμνη της Γεννησαρέτ και τον κάλεσε να τον κάλεσε να γίνει μα­θη­της του· και γι’ αυτό εγκα­τε­λει­­ψε αμέσως τα πάντα και τον ακο­λού­θη­σε χωρίς να υπολο­γίσει τις συνέπειες. Τον αγάπησε με μία αγά­πη φυσική, αυ­θορ­μητη, αν­θρω­πινη και βρέθηκε πλάι στον Χριστό σε όλες τις μεγάλες στιγ­μες της δημόσιας ζωής του από το όρος Θα­βωρ, την ώρα της Με­τα­μορ­­φώσεώς του, μέχρι την ώρα του Μυστικού Δεί­πνου στο υπε­ρώο της Ιερουσαλήμ και την ώρα της σταυρώσεως στον Γολγοθά, όπου μόνος αυ­τος από όλους τους μα­θητές του Κυ­ρίου στάθηκε κάτω από τον Σταυρό του συνο­δεύ­οντας την Παναγία Μη­τέρα του.

Αγά­πησε τον Χριστό με όλη τη θέρμη της ψυ­χης του, γι’ αυτό και ήταν ο πρω­τος από τους μαθη­τες του που έτρεξε στον τάφο του Ιη­σου το πρωί «της μιάς σαββά­των» για να επιβεβαι­ω­σει το χαρμόσυνο μήνυ­μα των μυροφόρων γυ­ναι­κων και αξιώ­θηκε να δεί τον αναστημένο διδάσκαλό του.

Ως αντίδωρο αυτής του της φυσι­κης αγά­πης αξιώθηκε ο από­στο­λος και ευαγ­γε­­λι­στης Ιωάννης να λα­βει και την πνευ­ματική αγά­­πη, την αγάπη εκεί­νη που ει­ναι καρ­πος του Παναγίου Πνεύ­μα­τος και την οποία χα­ρίζει ο Θεός σε όσους τον προ­σεγγίζουν με αγνότητα και καθαρό­τη­τα καρδίας και προ­θε­σεων, όπως ο άγιος Ιωάννης ο θεο­λο­γος.

Αυτή η πνευματική αγάπη συνί­στα­ται στην τήρηση των εντολών του Θεού, όπως μας δίδαξε ο ίδιος ο Χριστός μιλών­τας στους μαθη­τες του λίγο πριν από το Πάθος του· «ο έχων τας εντολάς μου και τη­ρων αυτάς εκείνος εστιν ο αγα­πων με». Και η αγάπη αυτή είναι αγάπη αμοιβαία, διό­τι «ο μένων εν τη αγάπη εν τω Θεώ μένει και ο Θεός εν αυτώ», και ει­ναι η προ­ϋπόθεση για να γνωρίσει ο χοικός αν­θρωπος τον άυλο και απερίγρα­πτο και απρό­σιτο Θεό. Διότι εάν η αγάπη, όπως είπα προη­γουμένως, περιέχει και προϋπο­θέτει την κα­θα­­ρότητα και την αγνό­τητα της ψυχής και την συνεπή τήρηση των εν­τολών του Θεού, έτσι και η γνώση του Θεού προϋποθέτει την αγά­πη. Ο Θεός είναι αγάπη και γι’ αυτό ο μόνος τρόπος να τον προσεγγίσουμε και να τον κα­τανοή­σουμε στο μέτρο των πεπερασμένων αν­θρωπίνων δυνάμεών μας είναι η αγάπη, και αυτή χρησιμοποιεί ο Θεός για να κάνει γνω­στό στους ανθρώπους το πρόσωπό του και την θεότητά του, κατά τη διαβε­βαί­ω­ση του· «ο αγαπών με αγαπη­θήσε­ται υπό του πατρός μου, κα­γω αγαπήσω αυτόν και εμφανίσω αυτώ εμαυτόν».

Αυτή την εμφάνιση του Θεού ως αποτέ­λε­σμα της μεγάλης αγά­πης του προς τον Χρι­στό βίωσε ο άγιος ευ­αγγελιστής ο Ιωάννης, και την βίωσε πολλές φορές σε όλη την επί­­γεια ζωή του με αποκορύφωμα την εμφάνισή του Θεού στο σπήλαιο της Αποκαλύψεως. Έτσι η αγάπη του προς τον Θεό μετου­σιώ­θηκε σε γνώση του Θεού και από απλός και ταπεινός κατά κό­σμον άνθρωπος αναδείχθηκε ο άγιος Ιωάννης σε πρώτο και κορυ­φαίο θεολόγο.

Αδελφοί μου, πολλές φορές στη ζωή μας απορούμε και ίσως και δυσα­νασχε­του­­με γιατί δεν κατα­νο­ούμε την ουσία της πίστεώς μας, γιατί δεν κατανοούμε τα μυ­στη­ρια της Εκ­κλη­­σίας, γιατί βρι­σκο­μα­στε σε αδυναμία να δώσου­με πειστικές απα­ντήσεις στις απο­ρίες είτε συνανθρώ­πων είτε και του ίδιου του εαυ­του μας για τον Θεό και για την αλήθεια της πι­στεώς μας. Άλλοτε πα­λι αναζη­του­με στα πτυ­χία και στα διπλώ­ματα του κόσμου την αλη­θι­νη γνώση για τον Θεό και απογοη­τευό­­μαστε για­τι δεν την βρίσκου­με. Είναι γιατί ξε­χνού­με πως το θεμέλιο της γνώσεως του Θεού και η αφετηρία για την προ­σέγ­γισή του είναι αγάπη και αυτήν θα πρέπει να επιδιώκουμε και να αγω­νιζόμαστε να αποκτήσουμε, προσ­πα­θώντας να τηρούμε στο μέτρο των δυνά­μεών μας τις εντολές του Θεού. Και αν δεν μπορού­με να φθάσουμε στο σημείο που έφθασε ο άγιος Ιωάννης ο Θεολό­γος, δεν θα πρέπει να εγκα­τα­λεί­πουμε ποτέ την προσπάθεια, αλλά θα πρέπει να συνε­χίζουμε ζητώ­ντας από τον Θεό να μας προσ­θέσει μαζί με την πίστη και την αγάπη, γιατί και οι δύο είναι καρ­ποί του Παναγίου Πνεύματος, και καθώς προέρχονται από τον Θεό, οδη­γούν και εμάς προς αυτόν, ο οποίος είναι ο σκοπός και το τέλος της ζωής μας.