ΑΓΙΟΣ ΠΑΙΣΙΟΣ: …Άλλη φορά πάλι, ένας Γέροντας από τα γειτονικά Κελλιά, «τα Βλάχικα», είχε αρρωστήσει και στην πάθηση του εύρισκε λίγη ανακούφιση από τα αγγουράκια τα λίγο πικρά.
Όταν είχε έρθει ο χειμώνας, του ξαναπαρουσιάσθηκαν πάλι οι πόνοι από την ίδια αρρώστια, και κατέβηκε στον Άγιο Παύλο, μήπως βρη στο Μοναστήρι έστω τουρσί από αγγουράκια να δοκιμάση για τους πόνους του, αλλά δυστυχώς δεν βρήκε.
Έτσι, στενοχωρημένος και πονεμένος, ανέβαινε τον ανήφορο από την Αγία Άννα για τον Σταυρό.
Ενώ ήταν χειμώνας, και δεν υπήρχε ούτε τουρσί από αγγουράκια, του παρουσιάζεται ο Πατήρ Δανιήλ ξαφνικά, του αφήνει μπροστά του έξι – επτά αγγουράκια φρέσκα και φεύγει αμέσως!
Ο ασθενής Γέροντας θαύμασε και δόξασε τον Θεό και, μόλις έφαγε, θεραπεύτηκε μια για πάντα.
Αυτή την φορά ο Πατήρ Δανιήλ έφερε αγάπη, ευλογία, από θερμή χώρα πολύ μακρινή! (Εκείνη την εποχή δεν υπήρχαν θερμοκήπια στην Ελλάδα).
Από το βιβλίου του Αγίου Παϊσίου του Αγιορείτου: «Αγιορείται Πατέρες και Αγιορείτικα», έκδοση Ιερού Ησυχαστηρίου «Ευαγγελιστής Ιωάννης ο Θεολόγος», Σουρωτή Θεσσαλονίκης.