ΑΓΙΟΣ ΠΑΙΣΙΟΣ: – Γέροντα, πώς έρχεται η κάθαρση του νου και της καρδιάς;
– Σάς έχω πει ότι, για να εξαγνισθούν ο νους και η καρδιά, δεν πρέπει ο άνθρωπος να δέχεται τους πονηρούς λογισμούς που του φέρνει το ταγκαλάκι, ούτε ο ίδιος να σκέφτεται πονηρά. Να προσπαθεί να βάζει πάντα καλό λογισμό, να μη σκανδαλίζεται εύκολα και να βλέπει με επιείκεια και αγάπη τα σφάλματα των άλλων.
Όταν πληθαίνουν οι καλοί λογισμοί, ο άνθρωπος εξαγνίζεται ψυχικά, κινείται με ευλάβεια, ειρηνεύει, και η ζωή του είναι Παράδεισος. Διαφορετικά, τα βλέπει όλα με καχυποψία και γίνεται η ζωή του κόλαση. Μόνος του κάνει τη ζωή του κόλαση. Χρειάζεται να εργαστούμε για την κάθαρση.
Μπορεί να αναγνωρίζουμε τα χάλια μας, αλλά αυτό δεν αρκεί. Αν δεν δεχόμαστε πονηρούς λογισμούς και οι ίδιοι δεν σκεφτόμαστε πονηρά, αλλά για ό,τι μας λένε, για ό,τι βλέπουμε, βάζουμε καλό λογισμό, θα καθαρίσουν ο νους και η καρδιά.
Ο πειρασμός, βέβαια, δεν θα σταματήσει να μας ενοχλεί. Και να απαλλαγούμε από τους δικούς μας λογισμούς, του διαβόλου τα πειράγματα θα υπάρχουν, αλλά δεν θα κολλούν, αν είναι καθαρή η καρδιά.
