Ευαγγέλιο: ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ Ε´ 33 – 39 – 33 Οι δε είπον προς αυτόν· Διατί οι μαθηταί Ιωάννου νηστεύουσι πυκνά και δεήσεις ποιούνται, ομοίως και οι των Φαρισαίων, οι δε σοί εσθίουσι και πίνουσιν;
34 ο δε είπε προς αυτούς· Μη δύνασθε τους υιούς του νυμφώνος, εν ώ ο νυμφίος μετ’ αυτών εστι, ποιήσαι νηστεύειν; 35 ελεύσονται δε ημέραι, και όταν απαρθή απ’ αυτών ο νυμφίος, τότε νηστεύσουσιν εν εκείναις ταις ημέραις.
36 Έλεγε δε και παραβολήν προς αυτούς ότι Ουδείς επίβλημα ιματίου καινού επιβάλλει επί ιμάτιον παλαιόν· ει δε μήγε, και το καινόν σχίσει και τώ παλαιώ ου συμφωνεί το επίβλημα το από του καινού. 37 και ουδείς βάλλει οίνον νέον εις ασκούς παλαιούς· ει δε μήγε, ῥήξει ο οίνος ο νέος τους ασκούς, και αυτός εκχυθήσεται και οι ασκοί απολούνται·
38 αλλά οίνον νέον εις ασκούς καινούς βλητέον και αμφότεροι συντηρούνται. 39 και ουδείς πιών παλαιόν ευθέως θέλει νέον· λέγει γάρ· ο παλαιός χρηστότερός εστιν.
Ερμηνευτική απόδοση Παναγιώτη Ν. Τρεμπέλα
ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ Ε´ 33 – 39
33 Αυτοί δέ, αφού με την απάντησιν αυτήν απεστομώθησαν, έστρεψαν την συζήτησιν εις άλλο ζήτημα και του είπαν· Διατί οι μαθηταί του Ιωάννου νηστεύουν συχνά και κάνουν προσευχάς, και οι μαθηταί των Φαρισαίων κάνουν το ίδιο, οι δικοί σου δε μαθηταί τρώγουν και πίνουν; 34 Αυτός δε τους είπε· Μήπως ημπορείτε εις τους προσκαλεσμένους εις γάμον φίλους του γαμβρού, εφ’ όσον χρόνον ο γαμβρός είναι μαζί των και εορτάζουν την χαράν του γάμου του, να τους επιβάλετε να νηστεύουν; Έτσι και οι μαθηταί μου. Εφ’ όσον εγώ ο Νυμφίος της Εκκλησίας είμαι μαζί των, δεν είναι δυνατόν να πενθούν και να νηστεύουν.
35 Θα έλθουν όμως ημέραι και τότε, όταν θα πάρουν από αυτούς τον Νυμφίον, θα νηστεύσουν και θα πενθήσουν και θα κακοπαθήσουν κατά τας ημέρας εκείνας.
36 Τους έλεγε δε και εν αλληγορικόν παράδειγμα, διά να τους εξηγήση με αυτό και να τους παραστήση ζωηρότερον την αλήθειαν αυτήν. Τους έλεγε δηλαδή, ότι κανείς δεν βάζει εις παλαιόν ρούχον εμβάλωμα από ρούχον καινούργιον· ει δ’ άλλως και το καινούργιον ρούχον θα το σχίση ανωφελώς και θα το αχρηστεύση, αλλά και προς το παλαιόν ρούχον δεν ταιριάζει το εμβάλωμα, που εκόπη από το καινούργιον ύφασμα. Έτσι και η νέα μου διδασκαλία δεν είναι ωφέλιμον να προσκολληθή εις εξωτερικούς τύπους, που επάληωσαν. Διότι και αυτή θα αχρηστευθή, αλλά και αταίριαστον μίγμα θα προέλθη.
37 Και κανένας δεν βάζει μούστον εις ασκούς παλαιούς, που δεν αντέχουν εις την βράσιν του μούστου. Εάν όμως γελασθή και κάμη κάτι τέτοιο, τότε ο μούστος θα σπάση τους ασκούς, και έτσι και αυτός θα χυθή έξω και οι ασκοί θα χαθούν. 38 Αλλά πρέπει να βάζουν τον μούστον εις ασκούς καινούργιους και τότε και ο μούστος και οι ασκοί διατηρούνται. Έτσι και τώρα οι Φαρισαίοι και οι μαθηταί των είναι ασκοί παλαιοί, που δεν ημπορούν να βαστάσουν την νέαν διδασκαλίαν μου, την οποίαν θα παραλάβουν οι μαθηταί μου, που ομοιάζουν με νέους ασκούς.
39 Και όταν κανείς πίη παλαιόν οίνον, δεν θέλει αμέσως να πίη νέον. Διότι λέγει· ο παλαιός οίνος είναι καλύτερος. Έτσι και ο συνηθισμένος εις την παλαιότητα του νόμου δεν αρέσκεται εις το νέον πνεύμα και εις την νέαν λατρείαν του ευαγγελίου, διότι νομίζει, ότι αι τελεταί της παλαιάς λατρείας είναι καλύτεροι. Βαθμηδόν και κατ’ ολίγον θα συνηθίση ούτος το νέον πνεύμα του ευαγγελίου.