Ευαγγέλιο: ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ ΙϚ´ 22 – 33 – 22 και υμείς ούν λύπην μέν νύν έχετε· πάλιν δε όψομαι υμάς και χαρήσεται υμών η καρδία, και την χαράν υμών ουδείς αίρει αφ’ υμών.
23 και εν εκείνη τη ημέρα εμέ ουκ ερωτήσετε ουδέν· αμήν αμήν λέγω υμίν ότι όσα αν αιτήσητε τον πατέρα εν τώ ονόματί μου, δώσει υμίν. 24 έως άρτι ουκ ητήσατε ουδέν εν τώ ονόματί μου· αιτείτε και λήψεσθε, ίνα η χαρά υμών η πεπληρωμένη. 25 Ταύτα εν παροιμίαις λελάληκα υμίν· αλλ’ έρχεται ώρα ότε ουκέτι εν παροιμίαις λαλήσω υμίν, αλλά παρρησία περί του πατρός απαγγελώ υμίν. 26 εν εκείνη τη ημέρα εν τώ ονόματί μου αιτήσεσθε· και ου λέγω υμίν ότι εγώ ερωτήσω τον πατέρα περί υμών· 27 αυτός γάρ ο πατήρ φιλεί υμάς, ότι υμείς εμέ πεφιλήκατε, και πεπιστεύκατε ότι εγώ παρά του Θεού εξήλθον.
28 εξήλθον παρά του πατρός και ελήλυθα εις τον κόσμον· πάλιν αφίημι τον κόσμον και πορεύομαι προς τον πατέρα. 29 Λέγουσιν οι μαθηταί αυτού· Ίδε νύν παρρησία λαλείς, και παροιμίαν ουδεμίαν λέγεις. 30 νύν οίδαμεν ότι οίδας πάντα και ου χρείαν έχεις ίνα τίς σε ερωτά· εν τούτω πιστεύομεν ότι από Θεού εξήλθες. 31 απεκρίθη αυτοίς ο Ιησούς· Άρτι πιστεύετε· 32 ιδού έρχεται ώρα, και νύν ελήλυθεν, ίνα σκορπισθήτε έκαστος εις τα ίδια και εμέ μόνον αφήτε· και ουκ ειμί μόνος, ότι ο πατήρ μετ’ εμού εστι. 33 ταύτα λελάληκα υμίν ίνα εν εμοί ειρήνην έχητε. εν τώ κόσμω θλίψιν έξετε· αλλά θαρσείτε, εγώ νενίκηκα τον κόσμον.
Ερμηνευτική απόδοση Παναγιώτη Ν. Τρεμπέλα
ΚΑΤΑ ΙΩΑΝΝΗΝ ΙϚ´ 22 – 33
22 22 Και σείς λοιπόν τώρα μέν, που αποχωριζόμεθα, έχετε λύπην· θα σας ίδω όμως πάλιν, όχι μόνον όταν μετά την ανάστασίν μου θα εμφανισθώ εις σάς, αλλά κυρίως όταν διά της νέας ζωής και κοινωνίας μετ’ εμού θα με αισθάνεσθε ενωμένον με σάς. Και τότε θα χαρή η καρδία σας και την χαράν σας πλέον δεν θα ημπορή κανείς να σας την πάρη, αλλά θα είναι παντοτεινή και διαρκής. 23 23 Και κατ’ εκείνην την ημέραν, κατά την οποίαν θα λάβετε το Άγιον Πνεύμα και θα με αισθανθήτε να ζώ μέσα σας, δεν θα έχετε πλέον ανάγκην να μού θέτετε ερωτήσεις διά κανέν από αυτά, τα οποία τώρα σας φαίνονται ακατανόητα. Αληθώς, αληθώς σας λέγω, ότι οσαδήποτε ζητήσετε διά προσευχής από τον Πατέρα επικαλούμενοι το όνομά μου, θα σας τα δώση. Αυτός λοιπόν θα σας φωτίζη και τότε εις πάσαν απορίαν σας. 24 24 Έως τώρα, που δεν είχεν ακόμη προσφερθή η θυσία μου, δεν εζητήσατε τίποτε με επίκλησιν του ονόματός μου ως μεσίτου και αρχιερέως σας προς τον Πατέρα μου. Από τώρα όμως και εις το εξής να ζητάτε συνεχώς και θα λάβετε ό,τι ζητάτε, διά να είναι τελεία η χαρά, την οποίαν θα δοκιμάζετε εκ του ότι θα εισακούεται η προσευχή σας.
25 25 Ταύτα εικονικώς και συνεσκιασμένως και με κάποιαν ασάφειαν σας ελάλησα, επειδή ο νούς σας δεν είναι ακόμη φωτισμένος, και δι’ αυτό, όπως και αν σας τα είπω, δεν θα τα καταλάβετε. Έρχεται όμως καιρός, κατά τον οποίον δεν θα σας ομιλήσω πλέον με ασάφειαν και συνεσκιασμένως, άλλα διά μέσου του φωτισμού του Αγίου Πνεύματος θα σας πληροφορήσω σαφώς και καθαρά περί του Θεού, τον οποίον θα γνωρίσετε ως Πατέρα όχι μόνον ιδικόν μου, αλλά και ιδικόν σας. 26 26 Κατ’ εκείνον τον καιρόν θα ζητήσετε διά προσευχής επικαλούμενοι το όνομά μου και ενωμένοι διά της πίστεως με εμέ. Και λόγω της αμέσου τότε σχέσεως, την οποίαν θα έχετε με τον Πατέρα μου, δεν σας λέγω πλέον, ότι εγώ θα παρακαλέσω τον Πατέρα διά σάς. 27 27 Διότι μόνος του και αφ’ εαυτού ο Πατήρ σας αγαπά. Και σας αγαπά, διότι και σείς έχετε αγαπήσει εμέ και έχετε πιστεύσει, ότι εγώ εγεννήθην από τον Θεόν και από αυτόν απεστάλην εις τον κόσμον. 28 28 Ήμην εις τους κόλπους του Πατρός ως γνήσιος υιός του και εβγήκα από τον Πατέρα διά της ενανθρωπήσεώς μου. Και ήλθα εις τον κόσμον. Πάλιν τώρα διά του θανάτου μου αφίνω τον κόσμον και διά της αναλήψεώς μου πηγαίνω προς τον Πατέρα και λαμβάνω και ως άνθρωπος την δόξαν, την οποίαν και ως Θεός έχω αϊδίως.
29 29 Λέγουν εις αυτόν οι μαθηταί του· Νά, τώρα ομιλής καθαρά και δεν λέγεις τίποτε συνεσκιασμένον και ασαφές. 30 30 Τώρα πού, χωρίς να σου είπη κανείς τίποτε, εγνώρισες τας απορίας μας και τους μυστικούς διαλογισμούς μας, πληροφορούμεθα και ημείς, ότι τα ηξεύρεις όλα και αυτάς ακόμη τας αποκρύφους σκέψεις των ανθρώπων· και δεν έχεις ανάγκην να σε ερωτά κανείς, αλλά τον προλαμβάνεις και δίδεις απόκρισιν εις τας απορίας του. Λάγω της υπερφυσικής αυτής γνώσεώς σου πιστεύομεν, ότι κατάγεσαι από τον Θεόν και από αυτόν απεστάλης εις τον κόσμον. 31 31 Απεκρίθη εις αυτούς ο Ιησούς· Τώρα πιστεύετε. Δεν είναι όμως ακόμη σταθερά και αδιάσειστος η πίστις σας. 32 32 Ιδού έρχεται ώρα, και έφθασε τώρα η ώρα αυτή, διά να σκορπισθήτε και επιστρέψετε ο καθένας σας εις τα σπίτια σας και να με αφήσετε μοναχόν. Και όμως ούτε τώρα, ούτε τότε θα είμαι μοναχός, διότι ο Πατήρ είναι μαζί μου. 33 33 Σας είπα αυτά, διά να έχετε ειρήνην διά της κοινωνίας και ενώσεως σας με εμέ. Εφ’ όσον είσθε εν μέσω του κόσμου, θα έχετε θλίψιν. Αλλ’ έχετε θάρρος· εγώ έχω νικήσει τον κόσμον και με την νίκην μου αυτήν εξησφάλισα και εις σας τον θρίαμβον και την δόξαν.
