Ευαγγέλιο: ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ Β´ 22 – 40 – 22 Και ότε επλήσθησαν αι ημέραι του καθαρισμού αυτών κατά τον νόμον Μωϋσέως, ανήγαγον αυτόν εις Ιεροσόλυμα παραστήσαι τώ Κυρίω, …
23 καθώς γέγραπται εν νόμω Κυρίου ότι πάν άρσεν διανοίγον μήτραν άγιον τώ Κυρίω κληθήσεται, 24 και του δούναι θυσίαν κατά το ειρημένον εν τώ νόμω Κυρίου, ζεύγος τρυγόνων η δύο νεοσσούς περιστερών. 25 Και ιδού ην άνθρωπος εν Ιερουσολύμοις ώ όνομα Συμεών, και ο άνθρωπος ούτος δίκαιος και ευλαβής, προσδεχόμενος παράκλησιν του Ισραήλ, και Πνεύμα ην άγιον επ’ αυτόν· 26 και ην αυτώ κεχρηματισμένον υπό του Πνεύματος του αγίου μη ιδείν θάνατον πρίν η ίδη τον Χριστόν Κυρίου. 27 και ήλθεν εν τώ Πνεύματι εις το ιερόν· και εν τώ εισαγαγείν τους γονείς το παιδίον Ιησούν του ποιήσαι αυτούς κατά το ειθισμένον του νόμου περί αυτού 28 και αυτός εδέξατο αυτόν εις τας αγκάλας αυτού και ευλόγησε τον Θεόν και είπε· 29 Νύν απολύεις τον δούλόν σου, δέσποτα, κατά το ῥήμά σου εν ειρήνη,
30 ότι είδον οι οφθαλμοί μου το σωτήριόν σου, 31 ο ητοίμασας κατά πρόσωπον πάντων των λαών. 32 φως εις αποκάλυψιν εθνών και δόξαν λαού σου Ισραήλ. 33 και ην Ιωσήφ και η μήτηρ αυτού θαυμάζοντες επί τοις λαλουμένοις περί αυτού. 34 και ευλόγησεν αυτούς Συμεών και είπεν προς Μαριάμ την μητέρα αυτού· Ιδού ούτος κείται εις πτώσιν και ανάστασιν πολλών εν τώ Ισραήλ και εις σημείον αντιλεγόμενον. 35 και σου δε αυτής την ψυχήν διελεύσεται ῥομφαία, όπως αν αποκαλυφθώσιν εκ πολλών καρδιών διαλογισμοί. 36 Και ην Άννα προφήτις, θυγάτηρ Φανουήλ, εκ φυλής Ασήρ· αύτη προβεβηκυία εν ημέραις πολλαίς, ζήσασα μετά ανδρός έτη επτά από της παρθενίας αυτής,
37 και αυτή χήρα έως ετών ογδοήκοντα τεσσάρων, η ουκ αφίστατο από του ιερού νηστείαις και δεήσεσι λατρεύουσα νύκτα και ημέραν· 38 και αύτη αυτή τη ώρα επιστάσα ανθωμολογείτο τώ Κυρίω και ελάλει περί αυτού πάσι τοις προσδεχομένοις λύτρωσιν εν Ιερουσαλήμ. 39 Και ως ετέλεσαν πάντα τα κατά τον νόμον Κυρίου, υπέστρεψαν εις την Γαλιλαίαν εις πόλιν εαυτών Ναζαρέτ. 40 Το δε παιδίον ηύξανε και εκραταιούτο πνεύματι πληρούμενον σοφίας, και χάρις Θεού ην επ’ αυτό.
Ερμηνευτική απόδοση Παναγιώτη Ν. Τρεμπέλα
ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ Β´ 22 – 40
22 Και όταν σύμφωνα με τον νόμον του Μωϋσέως συνεπληρώθησαν αι ημέραι διά τον καθαρισμόν της μητέρας του παιδίου και του αρραβωνιαστικού της, ανέβασαν αυτόν εις τα Ιεροσόλυμα διά να τον παρουσιάσουν και τον αφιερώσουν εις τον Κύριον. 23 Η παρουσίασις δε και αφιέρωσις αυτή εγίνετο σύμφωνα με εκείνο, που είχε γραφή εις τον νόμον του Κυρίου, ότι κάθε αρσενικόν, που διά πρώτην φοράν ανοίγει την μήτραν της μητέρας του και γεννάται, δηλαδή κάθε πρωτότοκον και πρωτογενές, θα κληθή και θα θεωρηθή ως αφιερωμένον εις τον Κύριον. 24 Ανέβησαν ακόμη εις τον ναόν, και διά να προσφέρουν θυσίαν διά τον καθαρισμόν των εν ζεύγος τρυγόνια η δύο μικρά περιστέρια, σύμφωνα με εκείνο, που έχει ορισθή εις τον νόμον του Κυρίου διά τους πτωχούς, οι οποίοι δεν είχαν τα μέσα να προσφέρουν θυσίαν ολόκληρον αρνίον.
25 Και ιδού ήτο εις την Ιερουσαλήμ ένας άνθρωπος, που ωνομάζετο Συμεών. Και ο άνθρωπος ούτος ήτο δίκαιος φυλάττων τας εντολάς του νόμου και ευλαβής, φοβούμενος τον Θεόν. Αυτός είχε φωτισθή από την ανάγνωσιν των προφητικών βιβλίων και με πόθον ζωηρόν επερίμενε να έλθη εις τον Ισραηλιτικόν λαόν διά της ελεύσεως του Μεσσίου παρηγορία από τα κακά και τας θλίψεις, που υπέφερεν ένεκα της αμαρτίας. Και Πνεύμα προφητικόν Άγιον ήτο επάνω του. 26 Και είχεν αποκαλυφθή εις αυτόν από το Άγιον Πνεύμα, ότι δεν θα απέθνησκε προτού ίδη εκείνον, τον οποίον ο Κύριος και Θεός έχρισε βασιλέα και Σωτήρα του κόσμου. 27 Και ήλθεν ο Συμεών κατά παρακίνησιν και έμπνευσιν του Αγίου Πνεύματος εις το ιερόν. Και όταν οι γονείς εισήγαγον εις το ιερόν το παιδίον Ιησούν διά να κάμουν δι’ αυτό εκείνο, που σύμφωνα με τας διατάξεις του νόμου ήτο συνηθισμένον να γίνεται εις τα πρωτότοκα, 28 τότε και αυτός ο Συμεών εδέχθη το παιδίον εις τας αγκάλας του και εδόξασε τον Θεόν και είπε·
29 Τώρα, ότε πλέον είδον τον Λυτρωτήν του κόσμου, ελευθερώνεις από τους δεσμούς του σώματος εμέ τον δούλον σου. Δεσπότα, και μετ’ ολίγον αποθνήσκω σύμφωνα με τον λόγον σου, που μού είπες, ότι δεν θα αποθάνω, πρίν ίδω τον Χριστόν. Και με ελευθερώνεις εν ειρήνη και χωρίς να ανησυχώ πλέον διά την λύτρωσιν του Ισραήλ, 30 διότι είδαν οι οφθαλμοί μου τον ενανθρωπήσαντα υιόν σου, ο οποίος θα φέρη την σωτηρίαν, 31 την οποίαν ητοίμασες διά να γίνη φανερά ενώπιον όλων των λαών προς ευεργεσίαν όχι μόνον των Ιουδαίων, άλλα και των εθνικών. 32 Και θα είναι ούτω το σωτήριόν σου αυτό φως πνευματικόν, που θα φανερώση και θα αποκαλύψη εις τα έθνη τον αληθινόν Θέον και την αληθή οδόν σωτηρίας, αλλά και δόξα του λαού σου Ισραήλ, αφού από τον Ισραήλ κατάγεται ως άνθρωπος ο Σωτήρ και αφού τελικώς και ο Ισραήλ ως σύνολον θα τον εγκολπωθή ως σωτήρα του. 33 Και ο Ιωσήφ και η μητέρα του παιδίου ευρίσκοντο εις συνεχή θαυμασμόν δι’ όσα και τώρα και προτήτερα και από τον Συμεών και από τους ποιμένας και από τους αγγέλους ελέγοντο δι’ αυτό.
34 Και ευλόγησεν αυτούς ο Συμεών και είπεν εις την Μαρίαν την μητέρα του· Ιδού αυτός είναι προωρισμένος διά να γίνη αιτία πτώσεως και αναστάσεως πολλών εν τώ Ισραήλ. Όσοι θ’ απιστήσουν εις αυτόν, θα πέσουν και θα απολεσθούν· όσοι θα πιστεύσουν, θα αναστηθούν και θα ελευθερωθούν από την αμαρτίαν και θα σωθούν, θα είναι δε και θαύμα, αφού εν τώ προσώπω του θα εμφανίζεται η ένωσις των δύο φύσεων, της θείας και της ανθρωπίνης. Αλλά το θαύμα τούτο θα αντιλέγεται από τους απιστούντας και ενώ οι καλοπροαίρετοι θα οδηγούνται δι’ αυτού εις την πίστιν και θα σώζονται, οι ανειλικρινείς και εγωϊσταί θα απιστούν και θα κατακρίνωνται. 35 Λόγω δε της αντιλογίας αυτής, και σού, της μητρός αυτού, την καρδίαν θα διαπεράση μεγάλη και οδυνηρά μάχαιρα θλίψεως και οδύνης, όταν θα τον ίδης να σταυρώνεται. Και έτσι η πτώσις και η ανάστασις πολλών, καθώς και η αντιλογία γύρω από το θαύμα αυτό θα γίνωνται, διά να ξεσκεπασθούν πολλών καρδιών οι διαλογισμοί και αι διαθέσεις, που έμεναν έως τώρα απόκρυφοι, και με την απόρριψιν η αποδοχήν του Μεσσίου θα φανεροθούν. 36 Υπήρχε δε εις τα Ιεροσόλυμα και κάποια Άννα προφήτις. Αύτη ήτο κόρη του Φανουήλ από την φυλήν του Ασήρ, του ογδόου παιδιού του Ιακώβ εκ της Λείας, ήτο δε πολύ προχωρημένη εις την ηλικίαν, και είχε ζήσει με άνδρα επτά χρόνια από τον καιρόν, που ως παρθένος ήλθεν εις γάμον με αυτόν.
37 Και αυτή ήτο χήρα, ηλικίας περίπου ογδοήκοντα τεσσάρον ετών, η οποία δεν απεμακρύνετο από τον ιερόν περίβολον του ναού, αλλά παρέμενεν εις αυτόν και κατά τας ώρας, που δεν εγίνοντο ακολουθίαι εις τον ναόν. Και έτσι ελάτρευε νύκτα και ημέραν τον Θεόν με νηστείας και προσευχάς. 38 Και αυτή ήλθε κατ’ εκείνην την ώραν και αφού είδε το παιδίον, ηυχαρίστει και εδοξολόγει τον Θεόν και έλεγε περί αυτού εις όλους, όσοι κατοικούντες εις την Ιερουσαλήμ περιέμενον λύτρωσιν και απελευθέρωσιν από των δεινών και από της αμαρτίας. 39 Και όταν ο Ιωσήφ και η Μαρία ετελείωσαν όλα, όσα ο νόμος του Κυρίου ορίζει περί του καθαρισμού και της αφιερώσεως του παιδίου, εγύρισαν οπίσω εις την Γαλιλαίαν, εις την πατρίδα των Ναζαρέτ. 40 Το δε παιδίον εμεγάλωνε κατά το σώμα και ενισχύετο εκτάκτως κατά τας διανοητικάς και πνευματικάς δυνάμεις. Και η θεότης, με την οποίαν ήτο ηνωμένον, καθ’ όσον η ηλικία του παιδίου επροχώρει, μετέδιδεν εις αυτό και το εγέμιζε σοφίαν. Και χάρις Θεού, η οποία το ενίσχυεν εις πάσαν αρετήν και το εφύλαττεν από πάσαν αμαρτίαν, ήτο επ’ αυτού, διευθύνουσα την ομαλήν και απρόσκοπτον ανάπτυξιν και ηθικήν πρόοδόν του.
