Άφησε πίσω του τα ρινγκ, καθώς υπήρξε αθλητής του kick boxing, με διακρίσεις μάλιστα, και αφοσιώθηκε στον λόγο και το έργο του Κυρίου. Ο λόγος για τον ιερέα Θωμά Τσόη, προϊστάμενο του Ιερού Ναού Αγίου Ανδρέα Άνω Πατησίων.

Ο πατέρας Θωμάς τα τελευταία χρόνια, προκειμένου να στηρίξει το φιλόπτωχο ταμείο και τους ανθρώπους που έχουν ανάγκη, προσεγγίζει πολλά γνωστά ονόματα από το καλλιτεχνικό στερέωμα, αλλά και επιχειρηματίες νυχτερινών κέντρων για να στηρίξουν οικονομικά και υλικά το φιλανθρωπικό έργο της ενορίας του.

Η δράση του ιερέα ξεκίνησε γύρω στο 2003. «Λόγω του ότι ασχολήθηκα για πολλά χρόνια με τον αθλητισμό, πολλούς καλλιτέχνες και ιδιοκτήτες νυχτερινών κέντρων τούς γνώριζα από την εποχή που έκανα kick boxing. Κάποιοι υπήρξαν συναθλητές μου… Βλέποντας καθημερινά τη μεγάλη φτώχεια που περνάνε πολλοί άνθρωποι, αποφάσισα να τους προσεγγίσω -δεν ήταν δύσκολο- προκειμένου να βοηθήσουν», λέει ο π. Θωμάς.

Έτσι, μετά τις 12 το βράδυ, που ανοίγουν τα νυχτερινά κέντρα διασκέδασης, ο ιερέας χτυπάει την πόρτα τους.

«Δεν έχει σημασία η ώρα, αλλά το έργο! Ο ιερέας πρέπει να είναι μέσα σε όλα! Έχω σταματήσει να ζητάω χρήματα. Ό,τι έχει ευχαρίστηση ο καθένας είναι δεκτό, αρκεί να το δίνει με την καρδιά του. Εξάλλου, δεν έχω να φοβηθώ τίποτα. Όλα γίνονται καθαρά και ξάστερα. Προβάλλουμε έργο!».

Ποια είναι, όμως, η αντίδραση των θαμώνων όταν τον αντικρίζουν; «Στην αρχή, τους κάνει εντύπωση, όμως αμέσως αλλάζουν διάθεση, χαίρονται! Τους πλησιάζω, τους σταυρώνω, τους συμβουλεύω να μην πίνουν και οπωσδήποτε να μην οδηγήσουν αφού έχουν πιει, τους εύχομαι καλή διασκέδαση και πηγαίνω στην αποστολή μου, στο καμαρίνι».

Όπως χαρακτηριστικά αναφέρει: «Οι άνθρωποι μας θέλουν κοντά τους. Πρέπει να είσαι δυνατός, λοιπόν, και να έχεις επιχειρήματα. Θέλουν έναν λόγο διαφορετικό να ακούσουν, που έχουν ανάγκη. Θερίζουν ο καρκίνος, τα τροχαία κ.λπ. Ας είμαστε λίγο ρεαλιστές».

Την προσπάθεια αυτή αγκάλιασαν και στήριξαν από την πρώτη στιγμή, όπως λέει ο ιερέας, πολλά γνωστά ονόματα του καλλιτεχνικού χώρου.

«Ο Βασίλης Καρράς, ο Νίκος Οικονομόπουλος και η Πάολα είναι πρώτοι-πρώτοι. Εκτός από φίλος του, είμαι και πνευματικός τους. “Ό,τι θέλεις προσφέρεις”, τους λέω. Δεν πιέζω κανέναν. Κυρίως, μου αγοράζουν πράγματα για τους ενορίτες μου που έχουν ανάγκη, γιατί, όπως ξέρετε, το χρήμα είναι δίκοπο μαχαίρι», λέει, προσθέτοντας ότι «είναι πολλοί που με έχουν βοηθήσει. Η Έλενα Παπαρίζου, ο Γιώργος Σαμπάνης, η Άννα Βίσση, ο Νίκος Καρβέλας, ο Αντώνης Ρέμος, ο Νίκος Μακρόπουλος, ο Κωνσταντίνος Αργυρός, η Ελένη Φουρέιρα, η Αγγελική Ηλιάδη κ.ά. Και από επιχειρηματίες ο Κώστας Μπερτάκης, η μητέρα του, Βάνα, ο Παπαγεωργίου, ο Πριόβολος κ.ά.».

Με τη βοήθεια όλων των παραπάνω, προσφέρεται από την ενορία του Αγίου Ανδρέα στα Άνω Πατήσια καθημερινό συσσίτιο άριστης ποιότητας, δωρεάν φροντιστήριο σε μαθητές δημοτικού, γυμνασίου, λυκείου και άλλα.

Επίσης, με τη βοήθεια του τραγουδιστή Νίκου Οικονομόπουλου, όπως εξηγεί ο 60χρονος ιερέας, «σπουδάζουμε ένα κορίτσι από οικονομικά αδύναμη οικογένεια. Ο Νίκος έχει αναλάβει εξ ολοκλήρου να καλύπτει τα έξοδα που υπάρχουν για τα φροντιστήριά του».

Όμως, σύμφωνα πάντα με τον ιερέα, «όλοι οι καλλιτέχνες δεν είναι και τόσο ευαίσθητοι όσο θέλουν να φαίνονται». Άλλωστε, δεν έχουν λείψει κι εκείνες οι στιγμές που του έχουν κλείσει την πόρτα. «Όχι όλοι. Ελάχιστοι, αλλά είναι πολύ λυπηρό. Τους έδωσε ένα δώρο ο Δημιουργός μας. Κοιτάνε τον εαυτό τους δυστυχώς και όχι τον πλησίον τους…».

Συσσίτιο

Άποροι, άστεγοι, γέροντες, άνθρωποι ξεχασμένοι από συγγενείς και φίλους βρίσκουν στην Εκκλησία μια ζεστή «αγκαλιά» κι αυτό που θεωρείται το ελάχιστο, αλλά για έναν αριθμό συνανθρώπων μας δεν είναι: ένα πιάτο φαγητό! Οι άνθρωποι σχηματίζουν ουρά έξω από τον χώρο του συσσιτίου του Ιερού Ναού Αγίου Ανδρέα στα Άνω Πατήσια.

«Κάθε χρόνο βοηθάμε γύρω στις 1.500 οικογένειες. Και πριν από την κρίση είχαμε συσσίτια, αλλά τα τελευταία χρόνια έχουν αυξηθεί. Οι οικονομικές δυσκολίες αγγίζουν όλο και μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού, υποχρεώνοντας ανθρώπους που έως χθες είχαν μια “τακτοποιημένη” ζωή, τώρα να αδυνατούν να αντεπεξέλθουν σε βασικές ανάγκες. Προσπαθούμε να τους παρέχουμε πάντοτε ό,τι καλύτερο. Δεν σημαίνει πως επειδή είναι φτωχοί πρέπει να τρέφονται με χαμηλότερης ποιότητας αγαθά», τονίζει ο παπα-Θωμάς.

Τα προϊόντα που προσφέρονται είναι «ελαιόλαδο βιολογικό, κρέας μοσχάρι άριστης ποιότητας, χοιρινό, ψάρια, μανιτάρια φρέσκα, ζυμαρικά, όλα τα καλά του Θεού προσφέρουμε».

«Πρέπει να βοηθάμε τους ανθρώπους, να τους στηρίζουμε και να ορθοποδούν. Από τα νιάτα μου έχω συνηθίσει να αγωνίζομαι. Ο αθλητισμός με βοήθησε πολύ στον τρόπο σκέψης και ζωής μου. Γι’ αυτό έχω και αρκετές γνώσεις γύρω από τη διατροφή και φροντίζω όσα ξέρω να τα εφαρμόζω στο καθημερινό διαιτολόγιο των ανθρώπων που τρώνε από το συσσίτιό μας. Βέβαια, πάντα ήμουν κοντά στην Εκκλησία και η ιεροσύνη ήρθε σαν φυσικό επακόλουθο», λέει.

Εθελοντές

Πολύ σημαντικός είναι, ωστόσο, ο ρόλος των εθελοντών. «Προσφέρεις στον άνθρωπο, προσφέρεις στον Θεό. Ο ίδιος ο Κύριος το είπε».

Ιατρικές εξετάσεις

«Έχουμε δημιουργήσει ένα δίκτυο με εθελοντές γιατρούς όλων των ειδικοτήτων (παθολόγο, μαιευτήρα, οδοντίατρο, καρδιολόγο κ.ά.), οι οποίοι παρέχουν δωρεάν τις υπηρεσίες τους σε συνανθρώπους μας που έχουν ανάγκη», αναφέρει.

Επίσης, σε συνεργασία με την Ελληνική Αντικαρκινική Εταιρεία, μία φορά τον χρόνο κινητή μονάδα μαστογράφου βρίσκεται στον προαύλιο χώρο του Ι.Ν. Αγίου Ανδρέα, όπου προσφέρεται σε γυναίκες -που δεν έχουν την οικονομική ή επαρκή ασφαλιστική κάλυψη- δωρεάν μαστολογικός έλεγχος.

«Τη χρονιά που πέρασε εξετάστηκαν 280 κυρίες. Από τα αποτελέσματα που πήρα ούτε μία δεν βρέθηκε με κακοήθεια».

Στην Εκκλησία λειτουργεί και κοινωνικό φροντιστήριο με εθελοντές καθηγητές που παραδίδουν δωρεάν μαθήματα σε παιδιά δημοτικού, γυμνασίου και λυκείου.

Ο κ. Ευάγγελος Φιλόπουλος, που είναι χειρουργός, διευθυντής της Κλινικής Μαστού του Αντικαρκινικού Νοσοκομείου «Άγιος Σάββας» και πρόεδρος της Ελληνικής Αντικαρκινικής Εταιρείας, πρότεινε τον ιερέα Θωμά Τσόη να είναι πρόεδρος του Παραρτήματος Πατήσια-Γαλάτσι.

«Μεγάλη τιμή για εμένα. Αναγνωρίστηκε το έργο. Μεγάλη τιμή και για την Εκκλησία, ένας άνθρωπος δικός της να προτείνεται για πρόεδρος λόγω της προσφοράς στον συνάνθρωπο».

«Πώς έγινα ιερέας»

Η οικογένεια του π. Θωμά Τσόη από το 1926 είχε εργοστάσιο στην Καλλιθέα Αττικής που παρασκεύαζε ψωμί και γλυκά. Από την παιδική του ηλικία, παράλληλα με το σχολείο, απασχολούνταν εκεί ως βοηθός, όμως η μεγάλη του αγάπη και κλίση από μικρό παιδί ήταν ο αθλητισμός και η Εκκλησία.

«Επικαλούμουν πάντα και παντού τον Θεό. Η οικογένειά μου ήταν θρησκευόμενη, άνθρωποι με αρχές και αξίες. Από μικρό παιδί ήμουν λοιπόν κοντά στην Εκκλησία. Ήταν πηγαίο, θα έλεγα».

Σπούδασε Ψυχολογία – Ψυχιατρική, αλλά και διοίκηση επιχειρήσεων, ενώ αποφοίτησε από την Εκκλησιαστική Σχολή και την Ανωτάτη Εκκλησιαστική Ακαδημία.

Το 1991, σε ηλικία 30 ετών, χειροτονήθηκε εθελοντής ιερέας για εννέα χρόνια. «Φοβόμουν το βάρος της ιεροσύνης. Ήρθε, όμως, το πλήρωμα του χρόνου και είναι μεγάλη ευλογία».

Το 1997 πτώχευσε η οικογενειακή του επιχείρηση και «ο ευεργέτης μου, ο Μακαριώτατος Αρχιεπίσκοπος πλέον κ. Ιερώνυμος με στήριξε και με την αγάπη του, τα οράματά του και την καθοδήγησή του είμαι εδώ που είμαι σήμερα».

«Ο αθλητισμός με βοήθησε στο να χω αυτοπεποίθηση, ως άνθρωπος να μην κάνω πίσω. Ο αθλητισμός και το “πιστεύω” μαζί».

«Ο ιερέας πρώτα απ’ όλα είναι λειτούργημα, πνευματικός πατέρας και πρέπει να έχει “κόκκινες γραμμές”. Λατρεύεις τον μεγάλο Δημιουργό σου».

Είναι παντρεμένος, 61 ετών σήμερα και πατέρας δύο παιδιών, ενώ, όπως αναφέρει ο ίδιος: «Όταν γεννήθηκα υπήρχε ένα σημείο που μαρτυρούσε ό,τι μεγάλο θα γίνει… Είχα εντονότατο στην κοιλιά μου έναν σταυρό! Και, πράγματι, δεν υπάρχει μεγαλύτερο λειτούργημα από το να είσαι ιερέας».