Κύπρος: Φέτος αγαθή συγκυρία, η Σύναξη των πέντε Ιεραρχών της Κυθρέας συνέπεσε με την Κυριακή της Σαμαρείτιδος, 17 Μαΐου 2020, κατά την οποία τελέστηκε Όρθρος και Θεία Λειτουργία προϊσταμένου του Επισκόπου Μεσαορίας κ. Γρηγορίου.
Στο κήρυγμά του ο Επίσκοπος Γρηγόριος αναφέρθηκε στη συνάντηση του Χριστού με τη Σαμαρείτιδα, την μετέπειτα Ισαπόστολο Αγία Φωτεινή (26 Φεβρουαρίου), στο φρέαρ του Ιακώβου. Το ευαγγέλιο μας προσφέρει την πληροφορία ότι ο Κύριος περίμενε να επιστρέψουν οι μαθητές του, οι οποίοι πήγαν να αγοράσουν τρόφιμα. Αυτή η πληροφορία μας διδάσκει ότι ο άνθρωπος, ως ψυχοσωματική οντότητα, πρέπει να μεριμνά όχι μόνο για τη σωτηρία της ψυχής του αλλά και για τη διατήρηση του σώματός του. Γι΄αυτό και η Εκκλησία μέσα στη δισχιλιετή ιστορία της μεριμνά και ενδιαφέρεται για το καλό ολόκληρης της ψυχοσωματικής ύπαρξης του ανθρώπου. Προϋπόθεση, βέβαια, είναι αναζητήσει πρώτα απ΄όλα τα επουράνια και ακολούθως τα επίγεια, σύμφωνα με τον λόγο του Κυρίου: «ζητεῖτε δὲ πρῶτον τὴν βασιλείαν τοῦ Θεοῦ καὶ τὴν δικαιοσύνην αὐτοῦ, καὶ ταῦτα πάντα προστεθήσεται ὑμῖν» (Μτ. στ΄ 33).
Ακόμα, ο Θεοφιλέστατος επισήμανε ότι από το διάλογο του Χριστού με τη Σαμαρείτιδα παρατηρούμε ότι ο Κύριος αποκαλύπτεται ως Μεσσίας στου απλούς και ταπεινούς ανθρώπους. Η γυναίκα εκφράζει με ειλικρίνεια την αναμονή και προσμονή της έλευσης του Μεσσία: «Οἶδα ὅτι Μεσσίας ἔρχεται ὁ λεγόμενος Χριστός· ὅταν ἔλθῃ ἐκεῖνος, ἀναγγελεῖ ἡμῖν πάντα» (Ιω. δ΄ 25). Τότε ο Κύριος της απαντά ευθέως «Ἐγώ εἰμι, ὁ λαλῶν σοι». Και η γυναίκα πίστεψε αμέσως στην θεότητα του Κυρίου και πήγε να μαρτυρήσει στην πόλη της όλα όσα της συνέβησαν, δηλαδή έγινε κι εκείνη απόστολος. Ο Κύριος, αν και απεκάλυψε στους μαθητές Tου ότι Εκείνος είναι ο Μεσσίας, αυτοί (εκτός τον Ιωάννη) τον άφησαν μόνο κατά τη διάρκεια των Παθών και της Σταύρωσης, επειδή «ταῦτα δὲ οὐκ ἔγνωσαν οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ τὸ πρῶτον, ἀλλ᾿ ὅτε ἐδοξάσθη ὁ Ἰησοῦς, τότε ἐμνήσθησαν ὅτι ταῦτα ἦν ἐπ᾿ αὐτῷ γεγραμμένα» (Ιω. ιβ΄ 16).
Επίσης, ο Θεοφιλέστατος ερμήνευσε την απάντηση που έδωσε ο Κύριος στη Σαμαρείτιδα, η οποία Του είπε: «οἱ πατέρες ἡμῶν ἐν τῷ ὄρει τούτῳ (Γαριζίν) προσεκύνησαν· καὶ ὑμεῖς λέγετε ὅτι ἐν Ἱεροσολύμοις ἐστὶν ὁ τόπος ὅπου δεῖ προσκυνεῖν». Ο Κύριος απαντά στη γυναίκα αλλά και σε όλους τους ανθρώπους ανά τους αιώνες: «ἔρχεται ὥρα, καὶ νῦν ἐστιν, ὅτε οἱ ἀληθινοὶ προσκυνηταὶ προσκυνήσουσι τῷ πατρὶ ἐν πνεύματι καὶ ἀληθείᾳ· καὶ γὰρ ὁ πατὴρ τοιούτους ζητεῖ τοὺς προσκυνοῦντας αὐτόν» (Ιω. ιβ΄ 23). Ο Κύριος μιλά για το μαρτύριο της συνειδήσεως, το οποίο ο κάθε άνθρωπος βιώνει καθημερινά. Πρέπει μεν να εισερχόμαστε και να προσευχόμαστε στην εκκλησία αλλά το πιο σημαντικό παραμένει η προαίρεση και η σφοδρότητα της αγάπης του καθενός να ενωθεί με τον Χριστό. Και αυτό το συνειδητοποιήσαμε και το βιώσαμε ακόμη καλύτερα τους τελευταίους δύο μήνες, ένεκα της έξαρσης της λοιμώδους νόσου.
Τέλος, ο Θεοφιλέστατος αναφέρθηκε στους πέντε Ιεράρχες της Κυθρέας, το εικόνισμα των οποίων τοποθετήθηκε στην είσοδο του ναού για προσκύνηση από τους πιστούς. Είναι ιερό καθήκον όλων μας να διατηρούμε τη μνήμη μας, τις παραδόσεις και τα έθιμα της γης των πατέρων μας, με λίγα λόγια, να διατηρούμε την ταυτότητά μας. Σήμερα, 17 Μαΐου, η Εκκλησία μας τιμά τη μνήμη ενός Αγίου ιεράρχου: του Αθανασίου επισκόπου Χύτρων της Κυθρέας. Υπάρχει εκκλησάκι στη μνήμη του, που για εκαντοτάδες χρόνια είναι ερείπιο, και το βρήκαμε πάνω στον Πενταδάκτυλο, στα όρια της κοινότητος Τρυπημένης. Πριν από δύο χρόνια περίπου, οι Εκκλησιαστικές Επιτροπές των ενοριών της Κυθρέας, με την ευλογία του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου Κύπρου κ.κ. Χρυσοστόμου, όρισαν αυτή την ημέρα να εορτάζεται η σύναξη των πέντε Ιεραρχών της Κυθρέας: Δημητριανό (6 Νοεμβρίου), Φωτεινό (2 Αυγούστου), Σπυρίδων (19 Σεπτεμβρίου), Πάππο (24 Οκτωβρίου) και Αθανάσιο (17 Μαΐου).
Ο Επίσκοπος Μεσαορίας μετέφερε σε όλους τις πατρικές ευχές του Μακαριωτάτου Αρχιεπισκόπου, εξ ονόματος του οποίου τελέστηκε η Θεία Λειτουργία.
Discussion about this post