Ξάνθης Παντελεήμων: Με τίτλο “Πνευματικό Ξεκαθάρισμα”, ο Μητροπολίτης Ξάνθης και Περιθεωρίου κ. Παντελεήμων εξέδωσε το μήνυμά του για την Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως.
“Να ξεχάσει ο άνθρωπος όσες αγκυλώσεις, πιστεύματα, θεωρήσεις, προκαταλήψεις, αντιλήψεις είχε για τον κόσμο και τον άνθρωπο, πριν γνωρίσει τον Χριστό. Να ξεχάσει ακόμη και τις καθημερινές του συνήθειες, για να παραδοθεί άνευ όρων στον Χριστό και την Εκκλησία του, στο εκκλησιαστικό ήθος και τον πνευματικό τρόπο ζωής είναι το κάλεσμα του Χριστού”, είπε μεταξύ άλλων ο Σεβασμιώτατος.
Το μήνυμα του Μητροπολίτη Ξάνθης:
Στην σημερινή Κυριακή της Σταυροπροσκυνήσεως, καθώς η Αγία μας Εκκλησία υψώνει στο μέσο του ναού τον Τίμιο Σταυρό προς προσκύνηση, για να αντλήσουμε δύναμη και θάρρος, και να συνεχίσουμε να διαπλέουμε το μέγα πέλαγος της νηστείας, καταμεσής του οποίου βρισκόμαστε. Καθώς, λοιπόν υψώνει το Ιερό Σύμβολο του Βασιλέως του Μεγάλου, του Κυρίου της Δόξης, του Εσφαγμένου Αρνίου, συνάμα προβάλλει την σημερινή ευαγγελική περικοπή, ως την πιο εκφραστική στη διατύπωση των όρων υπό τους οποίους εμείς οι χριστιανοί ακολουθούμε τον δικό μας ηγέτη, τον Νυμφίο της ψυχής μας. Με το στόμα, λοιπόν, του ίδιου του Χριστού ξεκαθαρίζεται το τι ζητά και το που στοχεύει!
«Όποιος θέλει να με ακολουθεί ως μαθητής, ας αρνηθεί τον εαυτό του, ας πάρει σταθερή απόφαση να υπομείνει κάθε θλίψη και δοκιμασία έως και σταυρικό θάνατο, και τότε ας με ακολουθεί». Βαρυσήμαντος λόγος, που η ανθρωπότητα δεν φαίνεται να κατανόησε στην πραγματική του διάσταση, ούτε μπόρεσε να αφομοιώσει, αφού από τότε και έως σήμερα παρόμοιος λόγος, τόσο ελεύθερος, ξεκάθαρος και βαθύς δεν έχει διατυπωθεί. Είναι η πρώτη φορά που οι άνθρωποι καλούνται εν ελευθερία. Καλούνται να συνταχθούν πίσω από το μοναδικό πρόσωπο του Σωτήρα Χριστού, με όρους προσωπικής ευθύνης. Χαρακτηριστικό το «όστις θέλει», καθώς ο Χριστός σέβεται την ελευθερία του ανθρώπου.
Υπάρχει όμως ένας παράδοξος όρος στην πρόσκληση του Κυρίου μας. Ο όρος να απαρνηθούμε τον εαυτό μας. Γιατί; Αυτό που έχω και χειρίζομαι είναι ο εαυτός μου. Αυτό που μου δόθηκε και με προσδιορίζει είναι ο εαυτός μου. Αυτό που με οριοθετεί και με χαρακτηρίζει στην κοινωνία των ανθρώπων είναι ο εαυτός μου. Γιατί μου ζητά ο Χριστός να τον αρνηθώ; Και μάλιστα δεν μου ζητά να αρνηθώ κάποιο κομμάτι του εαυτού μου, έστω το πιο αρρωστημένο ή σάπιο, αλλά μου ζητά ν’ αρνηθώ συνολικά ολόκληρο τον εαυτό μου, ακόμη κι όσα καλά θεωρώ ότι έχω!
Να ξεχάσει ο άνθρωπος όσες αγκυλώσεις, πιστεύματα, θεωρήσεις, προκαταλήψεις, αντιλήψεις είχε για τον κόσμο και τον άνθρωπο, πριν γνωρίσει τον Χριστό. Να ξεχάσει ακόμη και τις καθημερινές του συνήθειες, για να παραδοθεί άνευ όρων στον Χριστό και την Εκκλησία του, στο εκκλησιαστικό ήθος και τον πνευματικό τρόπο ζωής είναι το κάλεσμα του Χριστού.
