“Το μεγαλύτερο κακό όμως είναι με τον αδιάφορο λαό, που ακούει με τα αυτιά του να υβρίζεται η πίστη του και βλέπει με τα μάτια του να εμπαίζονται τα όσια και τα ιερά, και στέκει αδιάφορος” αναφέρει σε παρέμβαση του για το θέμα του “καρναβαλιστή” βουλευτού ο Μητροπολίτης Γόρτυνος κ. Ιερεμίας.
Ολόκληρο το εγκύκλιο κήρυγμα έχει ως εξής:
Αγαπητοί μου χριστιανοί,
1. Με πολύ πόνο γράφω το κήρυγμα αυτό. Ώστε λοιπόν έγινε και αυτή η φρικτή ασέβεια στην ευλογημένη μας πατρίδα; Ποιά ασέβεια; Το να εμπαιχθεί το Άγιο Ποτήριο, που μέσα του έχει τον σεσαρκωμένο Υιό του Θεού, και να εμπαιχθεί μάλιστα από πολιτικό πρόσωπο. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη ασέβεια από αυτήν. Πως να δούμε προκοπή σε αυτόν τον τόπο, όταν βουλευτής της χώρας μας διακωμωδεί παρρησία το ιερώτατο Μυστήριο, που εκφράζει την πίστη μας, ο δε «λαός ειστήκει θεωρών» (Λουκ. 23,35), όχι μόνον, αλλά καγχάζων και χειροκροτών; Δεν μας φτάνουν τα τόσα κακά με την αποστασία μας από τον Θεό, θέλουμε και χειρότερα;
2. Όμως η Αγία Γραφή και η ιστορία της Εκκλησίας μας έχει να μας δώσει ερμηνεία στο όλο θέμα. Από την αρχή, αγαπητοί μου, παρατηρούνται στην Αγία Γραφή δυό γραμμές των ανθρώπων: Η καλή γενεά και η κακή γενεά. Όσο περνούν τα χρόνια και διαβαίνουν οι καιροί βλέπουμε στην Αγία Γραφή η καλή γενεά να γίνεται πιο καλή και η κακή γενεά να γίνεται πιο κακή. Αυτά προ Χριστού, πριν από την πρώτη έλευσή Του. Αλλά μας λέγει πάλι η Αγία Γραφή ότι και μετά τον ερχομό του Χριστού θα παρατηρείται πάλι το ίδιο: Καιρό με τον καιρό τα τέκνα του Θεού θα γίνονται πιο άγια, αλλά και οι ασεβείς θα θρασύνονται περισσότερο και θα βλασφημούν τον Θεό και θα εμπαίζουν τα θεία και τα ιερά. Καί κατά τα χρόνια τα πριν από την Δεύτερη του Χριστού Παρουσία η αντίθεση αυτή θα είναι πιο ζωηρή. Έτσι μας λέγει η Αποκάλυψη, «ο αδικών αδικησάτω έτι και ο ρυπαρός ρυπαρευθήτω έτι», αλλά και «ο δίκαιος δικαιοσύνη ποιησάτω έτι και ο άγιος αγιασθήτω έτι» (22,11).
Περιμένουμε λοιπόν, γιατί μας το λέει η Αγία Γραφή, περιμένουμε, λέγω, εμπαικτικές εκδηλώσεις και παντοειδείς βλασφημίες κατά του Υψίστου. Δεν τις φοβούμαστε. Σας παραπέμπω, αγαπητοί μου, στην Παλαιά Διαθήκη, στον β´ Ψαλμό του Ψαλτηρίου. Σ᾽ αυτόν τον Ψαλμό βλέπουμε όχι έναν εμπαίκτη βουλευτή Διαμαντόπουλο, αλλά έθνη πολλά, οργανωμένα με βασιλείς και άρχοντες, να κινούνται κατά του Κυρίου του Θεού και «κατά του Χριστού αυτού» (στιχ. 2). Καί ο Ψαλμωδός λέει με απορία: «Τι κάνουν αυτοί οι άνθρωποι, με ποιόν τα βάζουν;» Να το πω επί λέξει πως το λέει: «Ινατί εφρύαξαν έθνη και λαοί εμελέτησαν κενά;» (στιχ. 1). «Κενά» λέει τα διαβούλιά τους, δηλαδή χωρίς νόημα και περιεχόμενο τα όσα λέγει το οργανωμένο αυτό «κογκρέσσο» των αθειστών. Το «κογκρέσσο» αυτό είχε αθειστικό σύνθημα. Ακούστε το: «Να τινάξουμε τον Θεό από πάνω μας. Να σπάσουμε κάθε δεσμό μαζί του».
Ας το πω επί λέξει τι έγραφε το σύνθημά τους: «Διαρρήξωμεν τους δεσμούς αυτών (δηλαδή του Θεού και του Χριστού) και απορρίψωμεν αφ᾽ ημών τον ζυγόν αυτών» (στιχ. 3). Οργανωμένο σύστημα, όπως το είπα, με αρχηγό κυβερνήτη και με καθορισμένο σύνθημα! Αλλά ο Ψαλμωδός, αγαπητοί μου, δεν τρομάζει καθόλου από το κίνημα αυτό που ξεσηκώνει πολλούς και τους στρέφει εναντίον του Θεού. Ξέρει ο ποιητής τι είναι ο Θεός και τι είναι οι άνθρωποι, που τα βάζουν με τον Θεό. Ο Θεός είναι ο αιώνιος, ο παντοδύναμος και οι άνθρωποι είναι αδύνατοι και σήμερα είναι και αύριο δεν είναι. Γι᾽ αυτό και ο ποιητής μας στον υπέροχο αυτό Ψαλμό παριστάνει τον Θεό να βλέπει από ψηλά το αθειστικό κίνημα, που στρέφεται εναντίον Του, και να «γελάει».
Γι᾽ αυτό και λέει στον Ψαλμό του: «Ο κατοικών εν ουρανοίς εκγελάσεται αυτούς», όχι μόνον, αλλά και θα τους χλευάσει, «εκμυκτηριεί αυτούς», λέγει το κείμενο (στιχ. 4). Αλλά αν οι εμπαίκτες, λόγου χάριν, βουλευτής Διαμαντόπουλος, εξακολουθούν τον εμπαιγμό τους και τον υβρισμό τους και δεν μετανοούν, τότε ο Κύριος, λέγει ο Ψαλμωδός, «λαλήσει προς αυτούς εν οργή Αυτού και εν τω θυμώ Αυτού ταράξει (= θα ταρακουνήσει και θα συντρίψει) αυτούς» (στιχ. 5).
3. Δεν απορούμε λοιπόν, αγαπητοί μου, για τους εμφανιζομένους και ακουομένους εμπαίκτες, χειρότερος από τους οποίους στις ημέρες μας έγινε ο βουλευτής Διαμαντόπουλος. Δεν απορούμε, λέγω, γι᾽ αυτούς, γιατί ξέρουμε από την Αγία Γραφή ότι όσο τα χρόνια περνούν και πορευόμαστε προς την Δευτέρα του Κυρίου Παρουσία, θα συμβαίνουν τοιαύτα φαινόμενα ασεβείας. Ο απόστολος Πέτρος μας λέγει ότι «ελεύσονται επ᾽ εσχάτων των ημερών εμπαίκται» (Β´ Πετρ. 3,3). Καί ο αδελφόθεος Ιούδας πάλι μας λέγει τον ίδιο λόγο, ότι «εν εσχάτω χρόνω έσονται εμπαίκται» (στιχ. 18). Το μεγαλύτερο κακό όμως είναι με τον αδιάφορο λαό, που ακούει με τα αυτιά του να υβρίζεται η πίστη του και βλέπει με τα μάτια του να εμπαίζονται τα όσια και τα ιερά, και στέκει αδιάφορος, όχι μόνον, αλλά και, με την ευχάριστη συμμετοχή του σε αυτά τα ασεβή φαινόμενα, να φαίνεται ότι τα επιδοκιμάζει.
Αλήθεια, πέστε μου, είναι χριστιανοί αυτοί που είδαν το ασεβέστατο θέαμα να εμπαίζεται το Άγιο Ποτήριο και να μη διαμαρτυρηθούν ή να μην αποχωρήσουν τουλάχιστον από την σατανική εκείνη πομπή; Είναι χριστιανοί αυτοί στους οποίους εμείς οι Ιερείς μπορούμε να εμπιστευθούμε να παραστούν ως ανάδοχοι σε βάπτισμα παιδιών; Αλήθεια, λέγω, θα μπορούν αυτοί να προσέλθουν στο Άγιο Ποτήριο να κοινωνήσουν το Σώμα και το Αίμα του Χριστού, αυτό που ενέπαιξε ο ελεεινός και αξιοθρήνητος βουλευτής Διαμαντόπουλος, χωρίς να διαμαρτύρονται, αλλά αντίθετα και να καγχάζουν; Ή, να πω και το χειρότερο, θα υπάρξει επιτόπιος Ιερεύς, εκεί όπου συνέβηκε το σημείο αυτό του Αντιχρίστου, να δώσει, χωρίς φόβο, την θεία Κοινωνία σ᾽ αυτούς που είδαν την διαβολική αυτή πράξη του αθέου βουλευτού, μετέχοντες σ᾽ αυτήν;
4. Η ίδια η Γραφή, αγαπητοί μου, λέγει ότι αν εμείς οι χριστιανοί είμαστε αδιάφοροι σε τέτοια ασεβή φαινόμενα και δεν αγωνιζόμαστε και δεν διαμαρτυρόμαστε εναντίον αυτών, τότε η αμαρτία γίνεται ακόμη θρασύτερη και κυβερνά! Γι᾽ αυτό και βλέπουμε στο κεφ. 12 του βιβλίου της Αποκάλυψης το θηρίο, που είναι η αμαρτία, να είναι στεφανωμένο με «επτά διαδήματα» (στιχ. 3), με επτά στεφάνια δηλαδή.
Τι σημαίνουν τα στεφάνια και μάλιστα επτά; Σημαίνουν ότι η αμαρτία κυβερνά! Εκεί θα καταντήσουμε, διότι οι χριστιανοί και εμείς οι κληρικοί, πλην μερικών, δεν είμαστε μαχητές. Τούτα τα χρόνια, τα δύσκολα χρόνια, τα από την ιερή Αποκάλυψη προφητευμένα χρόνια, όλοι πρέπει να είμαστε αγωνιστές και όχι αδιάφοροι για την πίστη μας την αγία, και ο «πραύς» ακόμη, «έστω μαχητής», όπως λέγει ο προφήτης Ιωήλ (4,11).
Με ευχές και πολλή αγάπη
† Ο Μητροπολίτης Γόρτυνος και Μεγαλοπόλεως Ιερεμίας