Γ. Μωυσής: Ένας άξιος παπάς

Γράφει ο μοναχός Μωυσής, Αγιορείτης
Ένας παπάς έδωσε ό,τι είχε στους άλλους, χωρίς να κρατήσει τίποτε για τον εαυτό του. Ίδρυσε την Ορθόδοξη Χριστιανική Αδελφότητα «Αγία Λυδία» με 70 αφιερωμένες νέες, δασκάλες, νοσοκόμες και επιστήμονες.

Τύπωσε σε χιλιάδες αντίτυπα το διδακτικό μηνιαίο περιοδικό «Αγία Λυδία». Έχτισε μεγάλο και ωραίο ναό της Αγίας Λυδίας στην Ασπροβάλτα, όπου και ένα τεράστιο οικοδομικό συγκρότημα με κατοικίες των μελών της αδελφότητος και πολλές εγκαταστάσεις. Ένα από τα καλύτερα τυπογραφεία των Βαλκανίων με χιλιάδες καλές εκδόσεις και τους χώρους του τηλεοπτικού σταθμού 4Ε και του ραδιοφώνου.

Ο τηλεοπτικός σταθμός είναι επιτυχής και διά δορυφόρου εκπέμπει παντού. Πρόκειται για προνοητικό έργο ενός παπά. Στους χώρους της Ασπροβάλτας κάθε καλοκαίρι λειτουργούν κατασκηνώσεις με εκατοντάδες παιδιά από την Ελλάδα, την Ευρώπη και την Αφρική. Κατά τον πόλεμο στη Σερβία βρήκαν στέγη, τροφή και περίθαλψη πολλά ορφανά παιδάκια και προσφέρθηκαν τεχνητά μέλη σε ακρωτηριασμένους. Βιβλία μεταφράστηκαν σε διάφορες γλώσσες.

Οι αδελφές της αδελφότητος εργάστηκαν στα κατηχητικά όλης της Μακεδονίας και ανιδιοτελώς προσέφεραν πολλές καλές υπηρεσίες. Να τι μπορεί να προσφέρει ένας οραματιστής, προνοητικός παπάς.

Το όλο έργο με την πρόσφατη εκδημία του αρχιμ. Θεόφιλου Ζησόπουλου είναι άξιο θαυμασμού, επαίνων και κάθε τιμής. Ο μακαριστός Γέροντας εργάστηκε σε όλη του τη ζωή αδιάκοπα για τη βοήθεια των αδελφών του. Ήθελε μία χριστιανική Ελλάδα. Ως λειτουργός, πνευματικός, ιεροκήρυκας, συγγραφέας και ομιλητής ήθελε τον Χριστό να φυτέψει στις καρδιές των τέκνων του. Τα κατάφερε. Πέτυχε πολλά. Άξιος ο μισθός του. Πολλοί τον μακαρίζουν. Πολλοί ωφελήθηκαν πολύ. Συνεργαστήκαμε και χαρήκαμε το ζήλο του, το θάρρος του, την πίστη και την αγάπη του τη μεγάλη για ό,τι ιερό και ωραίο.

Το πολυδιάστατο αυτό έργο πρέπει με κάθε θυσία να διατηρηθεί και να συνεχιστεί. Η ομόνοια, η αγαστή συνεργασία, η αύξηση των αδελφών θα είναι το καλύτερο μνημόσυνο για τον αείμνηστο Γέροντα. Η παρουσία του δεν αντικαθίσταται. Το πνεύμα του όμως θα περιπολεύει χαιρόμενο για κάθε συνεχιζόμενη προσπάθεια του όλου σπουδαίου έργου.

Πιστεύουμε ότι οι καλές αδελφές θα διατηρήσουν τη μνήμη του πολυσέβαστου και πολυαγαπητού Γέροντός τους με τη λειτουργία όλων των μονάδων που εκείνος προνοητικά οραματίστηκε. Ας είναι αιωνία του η μνήμη και το παράδειγμά του ας το μιμηθούν και άλλοι έστω στο ελάχιστο.