«Αυτό το ολόλευκο αναστάσιμο φως, με όλους τους χρωματισμούς του, ας μας αφυπνήσει κατά τη φετινή πασχαλινή περίοδο και ας οδηγήσει, πιστούς και ολιγόπιστους, σε μια νέα προσπάθεια για περισσότερη αλληλοκατανόηση, καταλλαγή, συναδέλφωση και δημιουργική πορεία».
Αυτό τονίζει μεταξύ άλλων στο Πασχαλινό του μήνυμα ο Μητροπολίτης Πειραιώς Σεραφείμ που τονίζει την ανάγκη να ακολουθήσουμε τα βήματα του Χριστού μας.
Αναλυτικά το μήνυμά του:
Αδελφοί προσφιλέστατοι και τέκνα εν Κυρίω ηγαπημένα,
Χριστός Ανέστη!
«Τον Αναστάντα εκ νεκρών και φωτίσαντα πάντα δεύτε προσκυνήσωμεν».
Η Ανάσταση του Χριστού είναι εορτή πλημμυρισμένη με ολόλαμπρο φως. Και ακτινοβολεί κύματα φωτός προς όλες τις κατευθύνσεις της οικουμένης. «Νυν πάντα πεπλήρωται φωτός, ουρανός τε και γη και τα καταχθόνια», ψάλλει η Εκκλησία. Και ο Αγ. Ιωάννης ο Δαμασκηνός συμπληρώνει : «Αυτή η της Αγίας Κυριακής Λαμπρά και φαεσφόρος ημέρα, εν η το άκτιστον φως σωματικώς, εκ του τάφου πρόεισιν (προβάλλει) ως νυμφίος ωραίος τω κάλλειτής αναστάσεως».
Με την Ανάσταση, ολόκληρη η κτίση αποκτά το νέο φως. Το έρεβος της αμαρτίας, τα σκότη της αδικίας, του μίσους, του ψεύδους, του θανάτου υποχωρούν εμπρός στον θρίαμβο του Αναστάντος. Όπως συνοψίζει η Θεία Λειτουργία του Μ. Βασιλείου : Ο Χριστός, «αναστάς τη τρίτη ημέρα, και οδοποιήσας πάση σαρκί την εκ νεκρών Ανάστασιν, καθότι ουκ ην δυνατόν κρατείσθαι υπό της φθοράς τον αρχηγό της ζωής, εγένετο απαρχή των κεκοιμημένων, πρωτότοκος εκ των νεκρών, ίνα η αυτός τα πάντα εν πάσι πρωτεύων». Αυτό το μοναδικό γεγονός εορτάζουμε σήμερα.
Ο ίδιος ο Ιησούς Χριστός διακήρυξε ότι «Φως ειμί του κόσμου» (Ιω. 9:5). Η αναλογία είναιπροφανής. Το φως είναι εκείνο που αποκαλύπτει και αναδεικνύει την υπέροχη ποικιλία των χρωμάτων της δημιουργίας. Χωρίς το φως, όλη η κτίση βυθίζεται σε σκότη παγερά, θανατηφόρα. Χωρίς αυτό, δεν υπάρχει ζωή. Το ολόλευκο φως του Αναστάντος Χριστού αποκαλύπτει το πνευματικό κάλλος, την ωραιότητα του σύμπαντος. Και προσφέρει πλήρωμα ζωής, που προεκτείνεται στην αιωνιότητα.
Ο νέος πλούτος των γνώσεων μας σχετικά με το φυσικό φως, το «κτιστό φως» (κατά τη θεολογική ορολογία) διευρύνει ακόμη περισσότερο τους συμβολισμούς και τις εκπληκτικές επιδράσεις του πνευματικού φωτός στον κόσμο. Το φυσικό φως, γενικά, είναι πολύ οικείο, αλλά συγχρόνως ακατανόητο. Παρομοίως, ο Αναστάς Χριστός παραμένει γνωστός και οικείος, συγχρόνως όμως είναι απερινόητος και απρόσιτος ως προς τη θεία Του φύση. «Ο Θεός καλείται φως όχι ως προς την ουσία αλλά ως προς την ενέργειά Του» (Αγ. Γρηγόριος ο Παλαμάς).
«Τον αναστάντα εκ νεκρών και φωτίσαντα πάντα δεύτε προσκυνήσωμεν». Δεν αρκεί όμως να ατενίζουμε δοξολογικά τον αναστάντα Χριστό. Η Εκκλησία προτρέπει τον καθένα μας να προσλάβει προσωπικά το αναστάσιμο φως. «Δεύτε λάβετε φως εκ του ανεσπέρου φωτός». Για να φωτισθούν οι καρδιές μας, που συχνά σκοτεινιάζουν από τη μελαγχολία και την κατάθλιψη. Με μια προϋπόθεση πάντοτε : Να επιμένουμε «τη πίστει τεθεμελιωμένοι από της ελπίδος του Ευαγγελίου» (Κολοσ. 1:23). Ανάλογα με τη δεκτικότητα πίστεως, ο καθένας μας απορροφά και χαίρεται το ζωογόνο πασχαλινό φως.
«Όσο περισσότερο προχωρούμε προς την κάθαρση, τόσο πιο πολύ Το βλέπουμε (το θείο φως) – εξηγεί ο Αγ. Ιωάννης ο Δαμασκηνός – και όσο περισσότερο Το ατενίζουμε, τόσο πιο πολύ το αγαπούμε και όσο περισσότερο Το αγαπήσουμε, τόσο πιο πολύ Το αντιλαμβανόμαστε. Αυτό μας αποκαλύπτεται και γίνεται αντιληπτό· καθώς λίγο διαχέεται προς τα έξω». («Όσον αν καθαρώμεθα, φανταζόμενον, και όσον αν φαντασθώμεν, αγαπώμενον, και όσον αν αγαπήσωμεν, αύθις νοούμενον· αυτό εαυτού θεωρητικόν τε και καταληπτικόν· ολίγον τοις έξω εκχεόμενον»).
Ας απολαύσουμε, λοιπόν, στα βάθη της ψυχής μας, προσωπικά, το πάλευκο πασχαλινό φως. Το Πάσχα δεν είναι κάτι που περιορίζεται στο παρελθόν· είναι Γεγονός που αδιάκοπα ανανεώνει.
«Τον αναστάντα εκ νεκρών και φωτίσαντα πάντα δεύτε προσκυνήσωμεν». Και στη συνέχεια, αδελφοί μου, ας μεταφέρουμε το φως Του, όπως μεταδίδουμε το αναστάσιμο φως στη σβησμένη λαμπάδα του πλησίον, στο άμεσο ή ευρύτερο συγγενικό, κοινωνικό περιβάλλον. Και ακόμη ας συμβάλουμε στο χρέος της Εκκλησίας για να μεταδοθεί το αναστάσιμο φως στις πιο λησμονημένες και αδικημένες γωνιές της οικουμένης. Καθώς επίσης, στα πολυφωτισμένα, με τεχνητό φως, πολυτελή καταλύματα, εκεί όπου οι ένοικοι τους βιώνουν το έρεβος της προσωπικής μοναξιάς, του εσωτερικού διχασμού και κενού, βυθισμένοι στην ολοσκότεινη νύκτα ανείπωτων παθών.
Ο Χριστός επέμεινε ότι και όσοι μένουν εν Αυτώ, οι αληθινοί μαθηταί Του, οφείλουν να γίνουν «φως του κόσμου» (Ματθ. 5:14). Η λάμψη του δικού Του πνευματικού φωτός δεν συνδέεται με εκστατικές καταστάσεις (νεοπλατωνικού, ινδουιστικού ή βουδιστικού τύπου), αλλά με συγκεκριμένα έργα αγάπης. «Ούτω λαμψάτω το φως υμών έμπροσθεν των ανθρώπων, όπως ίδωσιν υμών τα καλά έργα και δοξάσωσι τον πατέρα υμών τον εν τοις ουρανοίς» (Ματθ. 5:16). Κάθε πιστός – ιδιαίτερα σε κρίσιμες εποχές, όπως η σημερινή – έχει χρέος να εκφράζει την πίστη του με έργα αγάπης προς όλους ανεξαιρέτως, ιδιαίτερα σε όσους μαστίζονται από την ανέχεια, τον πόνο και την απόγνωση. Το ολόλαμπρο φως της Αναστάσεως αφύπνησε τις συνειδήσεις ευγενών ψυχών σε διάφορα μήκη και πλάτη της γης κατά τη διάρκεια της ιστορίας, για να αγωνισθούν σθεναρά για την ελευθερία, την αλήθεια, τη συμφιλίωση, την αξιοπρέπεια των αδικουμένων ανθρώπων. Το λευκό του φυσικού φωτός αποτελεί, ως γνωστόν, σύνθεση διαφόρων χρωμάτων. Και το πάλλευκο φως του Αναστημένου Χριστού αναλύεται σε ποικίλους χρωματισμούς στη ζωή. Αυτό, λοιπόν το φως, καλούμεθα να το ακτινοβολήσουμε στην κοινωνία μας :
Φως ειρήνης με τον εαυτόν μας, με τους γύρω μας, με τον κόσμο ολόκληρο.
Φως δικαιοσύνης, αγωνιζόμενοι για μια δίκαιη κοινωνία σε τοπικό και παγκόσμιο επίπεδο.
Φως αληθείας στη διερεύνηση της ιστορίας, στην ανάλυση της κοινωνικής πραγματικότητας.
Φως ελπίδος για τη συμφιλίωση ανθρώπων και λαών.
Φως αγάπης, όπως την προσδιόρισε ο Χριστός και όπως την βίωσαν όσοι τον ακολούθησαν με συνέπεια.
Φως από το ανέσπερο πασχαλινό φως, που αποκαλύπτει την τελική υπέρβαση της αμαρτίας και του θανάτου με τη δύναμη του Σταυρού και της Αναστάσεως του Χριστού.
Αυτό το ολόλευκο αναστάσιμο φως, με όλους τους χρωματισμούς του, ας μας αφυπνήσει κατά τη φετινή πασχαλινή περίοδο και ας οδηγήσει, πιστούς και ολιγόπιστους, σε μια νέα προσπάθεια για περισσότερη αλληλοκατανόηση, καταλλαγή, συναδέλφωση και δημιουργική πορεία.
Εύχομαι με όλη μου την καρδιά να γιορτάσουμε το Πάσχα με ανανεωμένη την αγωνιστικότητα για μια κοινωνία αλληλεγγύης και συνευθύνης. Χριστός Ανέστη! αδελφοί μου. Η βεβαιότητα αυτή ας καταυγάζει την ύπαρξή μας με ολόλευκο φως ελπίδος για το παρόν και το μέλλον το δικό μας, του τόπου μας, του κόσμου ολόκληρου.
ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ!
ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ!
Με θερμές Πατρικές ευχές
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΣΑΣ
+ ο Πειραιώς ΣΕΡΑΦΕΙΜ