– Να ντύνεται (ή μάλλον να γδύνεται) η καθεμία όπως και όσο θέλει, να πηγαίνει στην εργασία της με ενδυμασία παραλίας αλλά:
Να θεωρείται απρεπές εσύ να την κοιτάζεις!
του Κωνσταντίνου Ερρίπη, Θεολόγου – Καρδιολόγου
– Να σού απαιτεί ο οιοσδήποτε να τον αποκαλείς «κύριο» και να του μιλάς στον πληθυντικό αλλά:
Να μπορεί να βρίζει ατιμώρητα «το Χριστό σου και την Παναγία σου».
– Να σε προσπερνά ο επιτήδειος για να προλάβει το γωνιακό τραπεζάκι του κέντρου, ώστε να έχει την ησυχία του αλλά:
Να το θεωρεί φυσικό ν’ αφήνει τα πιτσιρίκια του χωρίς έλεγχο να παίζουν γύρω σου μέχρι που ν’ αναγκασθείς να φύγεις.
– Να σέβεσαι την διπλανή σου στο κάθισμα του τραίνου αλλά:
Αυτή να θεωρεί πως δικαιαύται να τηλεφωνεί μεγαλοφώνως με το κινητό της σε όλη τη διάρκεια της διαδρομής.
– Να έχει ο καθένας το δικαίωμα να σε ενημερώνει αλλά:
Όχι και να σού γεμίζει καθημερινά το γραμματοκιβώτιό σου με έντυπα για πίτσες και σουβλάκια ούτε και να βάζει ο κλειδαράς αυτοκόλλητα παντού εκτός από το μέτωπό σου.
– Να έχεις δικαίωμα να τοποθετήσεις έξω από το μαγαζί σου όποια πινακίδα επιθυμείς αλλά:
Όχι μόνο ξενόγλωσση. Έπρεπε να τελειώσω το γυμνάσιο για να καταλάβω, ότι το μαγαζί που έγραφε patisserie πουλούσε γλυκά. Εδώ ακόμη και στις ελληνικές πινακίδες υπάρχει πρόβλημα. Σε ένα νησί του Αργοσαρωνικού υπήρχε πινακίδα: «Αρτοποιείον ο Φούρνος»!
– Να υπάρχει κράτος, εξουσία, τάξη και δικαιοσύνη αλλά:
Όχι να διπλοπαρκάρει ο άλλος στο Κολωνάκι χωρίς πρόβλημα και εσύ να παίρνεις κλήση στην έρημη ατελείωτη ευθεία της Θεσσαλίας από το «όργανο» κρυμμένο πίσω από τις πικροδάφνες, επειδή υπερέβης το όριο ταχύτητας κατά 20 χιλιόμετρα.
– Να σε κοιτάζει επιτιμητικά η κυρία στο διπλανό μπαλκόνι, επειδή φώναξες μεγαλόφωνα το μεσημέρι το παιδί σου στο δρόμο αλλά:
Το σκυλάκι της, επειδή δεν έχει λογική, δικαιούται να γαυγίζει σπαρακτικά όλο το 24ωρο.
Discussion about this post