Γέροντα, πώς συμβαίνει ένας νέος, ενώ από παιδί ζούσε πνευματικά και είχε φιλότιμο, να φθάση σε σημείο να παραστρατήση τελείως;
Ας μην κρίνη κανείς. Είναι πολλοί παράγοντες που επιδρούν. Τα παιδιά που ζουν κοσμικά, απρόσεκτα, ελέγχονται όταν βλέπουν τα άλλα που ζουν αγνά, πνευματικά, και θέλουν να τα παρασύρουν.
Μια φορά προχωρούσαν στο δρόμο δυο παιδιά. Το ένα κάποια στιγμή σκόνταψε και έπεσε μέσα σε έναν λάκκο με λασπόνερα και έγιναν τα ρούχα του όλο λάσπες. Μόλις πήγαν παραπέρα, έσπρωξε τον φίλο του και τον έρριξε σε έναν λάκκο, για να λασπωθή, γιατί ένοιωθε άσχημα να είναι αυτός λασπωμένος και εκείνος καθαρός.
Οι παρέες πολύ επηρεάζουν τα παιδιά. Εγώ, όταν ήμουν μικρός, είχα μέσα στη φύση μου την αγάπη. Ξεκινούσα να πάω κάπου με τα ζώα και κοίταζα να βάλω και τον έναν επάνω στο ζώο, να βάλω και τον άλλον, να πάρω και τον μικρό μου αδελφό στον ώμο. Μια φορά ένας αδελφός μου σκότωσε ένα πουλάκι κι εγώ στενοχωρέθηκα πολύ και τον μάλωσα. Πήρα μετά το πουλάκι και το έθαψα με κλάματα. Εκείνο το διάστημα έκανα παρέα με παιδιά της ηλικίας μου. Πηγαίναμε στο δάσος, προσευχόμασταν, διαβάζαμε Συναξάρια, νηστεύαμε. Μετά οι μητέρες τους άρχισαν να μην τα αφήνουν να έρχωνται μαζί μου. «Μην κάνετε παρέα με αυτόν, τους έλεγαν, θα σας χτικιάση». Οπότε με άφησαν και ένιωθα μόνος. Με κορόιδευαν κιόλας, «καλόγερο από δω, με έλεγαν, καλόγερο από κει», μου είχαν κάνει την ζωή μαρτύριο.
Έφθασα κάποτε σε σημείο που δεν μπορούσα να αντέξω την κοροϊδία. Τότε είπα κι εγώ: «Θα πάω με τα μεγαλύτερα παιδιά και θα υποκρίνωμαι». Άρχισα λοιπόν να κάνω παρέα με μεγαλύτερα παιδιά. Πήρα λάστιχα και έκανα σφενδόνα. Πρώτα έβαζα δήθεν σημάδι μόνο με την σφενδόνα. Ύστερα πήρα σκάγια και είχα γίνει ο καλύτερος σκοπευτής. Μια φορά, μόλις σκότωσα ένα πουλάκι και το είδα σκοτωμένο, συνήλθα. Πέταξα και τα λάστιχα, και τα σκάγια. «Εσύ έκλαιγες, είπα, όταν ο αδελφός σου σκότωσε ένα πουλάκι και τον μάλωσες, που το σκότωσε, και τώρα πού έφθασες; Σκοτώνεις πουλιά και σιγά σιγά θα φθάσης να σκοτώνης και ζώα». Πράγματι, αν συνέχιζα έτσι, θα προχωρούσα στο κυνήγι ζώων και μετά θα τα έγδερνα κιόλας.
Από μία ευαισθησία σε τί κακότητα μπορεί να φθάση κανείς, αν δεν προσέξη και παρασυρθή από κακές παρέες! Ενώ, οι καλές συντροφιές πολύ βοηθούν. Ο Θεός γέμισε τους ανθρώπους με διάφορα χαρίσματα. Ο άνθρωπος, όπως βλέπει την διαστροφή των άλλων, έτσι μπορεί να δη και την αρετή τους και να την μιμιθή.
Από το βιβλίο «Οικογενειακή ζωή»
ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΠΑΪΣΙΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ
ΛΟΓΟΙ Δ’
ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ
«ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ»
ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ – ΠΗΓΗ
