Ευαγγέλιο: ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ ΙΖ´ 14 – 23 – 14 Και ελθόντων αυτών προς τον όχλον προσήλθεν αυτώ άνθρωπος γονυπετών αυτόν και λέγων·
15 Κύριε, ελέησόν μου τον υιόν, ότι σεληνιάζεται και κακώς πάσχει· πολλάκις γάρ πίπτει εις το πύρ και πολλάκις εις το ύδωρ. 16 και προσήνεγκα αυτόν τοις μαθηταίς σου, και ουκ ηδυνήθησαν αυτόν θεραπεύσαι. 17 αποκριθείς δε ο Ιησούς είπεν· Ώ γενεά άπιστος και διεστραμμένη! έως πότε έσομαι μεθ’ υμών; έως πότε ανέξομαι υμών; φέρετέ μοι αυτόν ώδε. 18 και επετίμησεν αυτώ ο Ιησούς, και εξήλθεν απ’ αυτού το δαιμόνιον και εθεραπεύθη ο παίς από της ώρας εκείνης.
19 Τότε προσελθόντες οι μαθηταί τώ Ιησού κατ’ ιδίαν είπον· Διατί ημείς ουκ ηδυνήθημεν εκβαλείν αυτό; 20 ο δε Ιησούς είπεν αυτοίς· Διά την απιστίαν υμών. αμήν γάρ λέγω υμίν, εάν έχητε πίστιν ως κόκκον σινάπεως, ερείτε τώ όρει τούτω, μετάβηθι εντεύθεν εκεί, και μεταβήσεται· και ουδέν αδυνατήσει υμίν. 21 τούτο δε το γένος ουκ εκπορεύεται ει μη εν προσευχή και νηστεία. 22 Αναστρεφομένων δε αυτών εις την Γαλιλαίαν είπεν αυτοίς ο Ιησούς· Μέλλει ο υιός του ανθρώπου παραδίδοσθαι εις χείρας ανθρώπων 23 και αποκτενούσιν αυτόν, και τη τρίτη ημέρα εγερθήσεται. και ελυπήθησαν σφόδρα.
Ερμηνευτική απόδοση Παναγιώτη Ν. Τρεμπέλα
ΚΑΤΑ ΜΑΤΘΑΙΟΝ ΙΖ´ 14 – 23
14 Και όταν ήλθαν εις το πλήθος του λαού, τον επλησιασε κάποιος άνθρωπος, που εγονάτισεν εμπρός του, και έλεγε· 15 Κύριε, δείξε έλεος και ευσπλαγχνίαν εις το παιδί μου, διότι σεληνιάζεται και υποφέρει άσχημα, αλλά και κινδυνεύει τον έσχατον κίνδυνον· διότι πολλές φορές και εις την φωτιά πίπτει και πολλές φορές εις το νερό και κινδυνεύει έτσι να καή η να πνιγή. 16 Και τον έφερα εις τους μαθητάς σου και δεν ημπόρεσαν να τον θεραπεύσουν. 17 Απεκρίθη δε ο Ιησούς και είπεν· Ώ γενεά, που τόσα θαύματα είδες και είσαι ακόμη άπιστος, και από την κακίαν σου είσαι διεστραμμένη, έως πότε θα είμαι μαζί σας; Έως πότε θα σας ανέχωμαι; Φέρτε τόν μου εδώ. 18 Και επέπληξεν αυτόν ο Ιησούς και εβγήκεν απ’ αυτόν το δαιμόνιον και εθεραπεύθη το παιδίον από την ώραν εκείνην. 19 Τότε αφού οι μαθηταί επλησίασαν ιδιαιτέρως τον Ιησούν, είπον· Διατί ημείς δεν ημπορέσαμεν να βγάλωμεν το δαιμόνιον αυτό;
20 Ο δε Κύριος τους είπε· Επειδή σας λείπει πίστις.Διότι αληθώς σας λέγω, εάν έχετε πίστιν θερμήν και σφοδράν σαν τον μικρόν σπόρον του σιναπιού, θα είπητε εις το βουνόν αυτό, πήγαινε απ’ εδώ εκεί, και θα μετακινηθή.Και τίποτε δεν θα είναι αδύνατον εις σάς. 21 Αυτό δε το είδος των δαιμόνων δεν βγαίνει από τον άνθρωπον, που έχει καταληφθή από αυτό, παρά με προσευχήν συνοδευομένην και με νηστείαν, ώστε η προσευχή να γίνεται με διάνοιαν, όσον το δυνατόν ελαφροτέραν και περισσότερον προσηλωμένην εις τον Θεόν. 22 Και ενώ εγύριζαν αυτοί εις την Γαλιλαίαν, τους είπεν ο Ιησούς· Μέλλει ο υιός του ανθρώπου να παραδοθή εντός ολίγου εις χείρας ανθρώπων 23 και θα τον θανατώσουν, και την τρίτην ημέραν από του θανάτου του θα ανασηθή.Και ελυπήθησαν οι μαθηταί υπερβολικά.
