ΠΑΤΡΙΑΡΧΕΙΟ ΙΕΡΟΣΟΛΥΜΩΝ – Έκκληση για την παύση των εχθροπραξιών στη Γάζα, όλη την Αγία Γη και την Μέση Ανατολή, για την ενότητα των Ορθοδόξων Εκκλησιών και για επικράτηση της ειρήνης κάνει ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων Θεόφιλος Γ’ στο Αναστάσιμο μήνυμα του
Διαβάστε αναλυτικά τι αναφέρει:
Πανηγύρεως ημέρα τη Εγέρσει Χριστού, Θάνατος φρούδος ώφθη, Ζωής ανέτειλεν αυγή. Ο Αδάμ εξαναστάς χορεύει χαρά, Διό αλαλάξωμεν επινίκιον άδοντες. (τροπάριον α’ ωδής κανόνος Κυριακής Σταυροπροσκυνήσεως).
Ευαγγέλια χαράς ανεκλαλήτου αναγγέλλει σήμερον εις τον κόσμον η του Χριστού Εκκλησία. Διαλαλεί έως εσχάτου της γης την εκ νεκρών Ανάστασιν του Ιδρυτού αυτής και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού, του Ναζαρηνού, του Εσταυρωμένου. Ιησού Χριστού του Υιού και Λόγου του Θεού, του εκ Πνεύματος Αγίου και Μαρίας της Παρθένου Ενανθρωπήσαντος, κατά σάρκα Τεχθέντος και επί γης οφθέντος. Του προσλαβόντος το ανθρώπινον φύραμα ημών και εν μια τη υποστάσει, τη Θεανθρωπίνη, και εν δύο ταίς φύσεσι, τη Θεική και τη ανθρωπίνη, συναναστραφέντος ημάς τους ανθρώπους.
Ούτος εδίδαξεν ημάς οδούς μετανοίας, τρόπους ζωής ειρήνης, αλληλεγγύης και αγάπης, έτι και προς τους εχθρούς. Εθεράπευσεν ασθενείς και ανιάτους και ανέστησε νεκρούς. Ηγάπησεν ημάς τους ανθρώπους εις τέλος και προσήνεγκεν Εαυτόν εκουσίως υπέρ ημών εις θάνατον και δη θάνατον σταυρού ατιμωτικού. Εξέχεε το Θεήρρυτον άχραντον Αυτού αίμα υπέρ αφέσεως των αμαρτιών ημών. Προσήνεγκεν Εαυτόν θυσίαν ζώσαν, ιλαστήριον και ευάρεστον τω Θεώ. Σταυρωθείς επί Ποντίου Πιλάτου και ταφείς, επορεύθη και προς τους εν Άιδη, προς τους απ’αιώνος τεθνεώτας και κεκρατημένους υπό του διαβόλου. Συμπεριέλαβε και τούτους εις το σωτήριον λυτρωτικόν έργον Αυτού, «το οποίον είχε δώσει εις Αυτόν ο Πατήρ, ίνα τελέση» (Ιω. 17, 4).
Τούτους «προλαβών, ο οικονομία Θεική αποκεφαλισθείς Ιωάννης ο Πρόδρομος, είχε προετοιμάσει διά την μετάνοιαν». Εις τούτους εκήρυξε και ο κατελθών και τριημερεύσας εις τον Άιδην Κύριος Ιησούς Χριστός. Τούτους πιστεύσαντας εσύλησεν από του Άιδου, απήλλαξεν αυτούς της βασάνου της αιωνίου κολάσεως. Συγκαταβαίνων αυτοίς, ανέσυρε και εχάρισεν εις αυτούς ζωήν την αιώνιον λέγων, «εισάγεσθε πάλιν εις τον Παράδεισον». Εν τη τελέσει του έργου τούτου ο Άιδης ουκ έσχεν εξουσίαν επ’ Αυτού. Δεν ηδυνήθη να κρατήση Τούτον. Ο Άιδης ενόμισεν ότι προσέλαβεν άνθρωπον και συνέτυχε Θεώ. Τη δυνάμει του Πατρός και τη αυτοφυεί Αυτού Θεική δυνάμει Ιησούς Χριστός ο Κύριος συνέτριψε μοχλούς αιωνίους, συνέθλασε τα κλείθρα του θανάτου και αυτεξουσίως «ανέστη εκ νεκρών και συνανέστησε τον Άδάμ χειρί παντοδυνάμω».
Την εκ νεκρών Ανάστασιν του Χριστού, ήτοι την νίκην
Αυτού κατά του θανάτου, πανηγυρίζει η Εκκλησία εν χαρά ψάλλουσα: «Εσφραγισμένου του μνήματος η ζωή εκ τάφου ανέτειλας Χριστέ ο Θεός και των θυρών κεκλεισμένων τοις μαθηταίς επέστης η πάντων ανάστασις, πνεύμα ευθές δι’αυτών εγκαινίζων ημίν κατά το μέγα σου έλεος». Τούτο το Πνεύμα, το Πνεύμα Αυτού το Άγιον, το Πνεύμα της αληθείας, ενεκαίνισεν, ήτοι μετέδωσεν «εμφυσών» «ο Χριστός εις τους μαθητάς Αυτού την πρώτην από της Αναστάσεως ημέραν, λέγων, « λάβετε Πνεύμα Άγιον, αν τινων αφήτε τας αμαρτίας αφέωνται αυτοίς», (Ιω. 20, 22). Ουχ ήττον μετέδωσε και καθ’ όλας τας μεταναστασίμους Αυτού εμφανίσεις, «εν αίς παρέστησεν Εαυτόν ζώντα εν πολλοίς τεκμηρίοις δι’ ημερών τεσσαράκοντα οπτανόμενος αυτοίς» (Πραξ. 1, 3), « ότε και βλεπόντων αυτών επήρθη και νεφέλη υπέλαβεν Αυτόν από των οφθαλμών αυτών» (Πραξ. 1, 9).
Αναληφθείς ενδόξως εις τους ουρανούς, καθίσας εκ δεξιών του Πατρός Ιησούς ο Χριστός και « θεώσας το πρόσλημμα», « δεν αφήκε τους μαθητάς Αυτού ορφανούς», (Ιω. 14, 18), αλλά απέστειλεν εις αυτούς παρά του Πατρός, ως επηγγείλατο, «Παράκλητον άλλον » (Ιω. 14,16), το Πνεύμα της αληθείας. Τούτο απέστειλεν «την ημέραν της Πεντηκοστής εν ήχω ώσπερ φερομένης πνοής βιαίας» και «εν διαμεριζομέναις γλώσσαις ωσεί πυρός, το οποίον εκάθισε εφ’ ένα έκαστον αυτών» (Πραξ. 2, 1- 3). Διά τούτου εφώτισε και ενεδυνάμωσε αυτούς και ανέδειξεν εις διαπρυσίους κήρυκας του Σταυρού και της Αναστάσεως Αυτού. «Τους αλιείς ανέδειξε πανσόφους» και διά τούτων «εσαγήνευσε την οικουμένην». Διά του κηρύγματος αυτών ενεφύτευσεν εις πάσαν την γην έως και τας εσχατιάς αυτής την Εκκλησίαν, της οποίας ως υπέσχετο, « πύλαι Άδου ου κατισχύσουσι», (Ματθ. 16,18).
Εις ταύτην, ούσαν φανέρωσιν της βασιλείας Του επί της γης , ανέθεσε το έργον του Ευαγγελισμού, ήτοι την διακονίαν της καταλλαγής, τη ευδοκία του Πατρός, καθ΄ ότι ως λέγει ο απόστολος των εθνών, «Θεός ην εν Χριστώ, κόσμον καταλλάσσων Εαυτώ». (Β΄ Κορ. 5, 19) « και καθ’ ότι εν Αυτώ κατοικεί παν το πλήρωμα της Θεότητος σωματικώς» (Κολ. 2,9).
Το έργον τούτο της καταλλαγής επιτελεί το Σώμα Αυτού, η Εκκλησία, διά μέσου των αιώνων ανά τον κόσμον, η των Ιεροσολύμων δε Εκκλησία, η Μήτηρ των Εκκλησιών, «η δεξαμένη πρώτη άφεσιν αμαρτιών διά της Αναστάσεως», επιτελεί τούτο εις τους τόπους της επί γης κατά σάρκα εμφανείας Αυτού. Εις αυτούς ευαγγελίζεται ειρήνην τοις μακράν και ειρήνην τοις εγγύς και μάλιστα εις τους
δυσχειμέρους τούτους καιρούς του μαινομένου εν τω κόσμω πολέμου και λυμαινομένου ανηλεώς ουχί μόνον περιουσίας και κατοικίας αλλά και ανθρωπίνους ζωάς.
Από των τόπων τούτων και δη από του Παναγίου και Ζωοδόχου Τάφου, εξ ου ανέτειλε το φως της ζωής και εν ω τελείται η Πασχάλιος Αναστάσιμος Θεία Λειτουργία, απευθύνει έκκλησιν υπέρ παύσεως πάσης εχθροπραξίας πρωτίστως εις την Γάζαν, όλην την Άγίαν Γην και την Μέσην Ανατολήν. Έκκλησιν απευθύνει ωσαύτως υπέρ της ενότητος των Ορθοδόξων Εκκλησιών εν τω συνδέσμω της ειρήνης και υπέρ ενοποιού μαρτυρίας αυτής εις τον εναγωνίως αναμένοντα ταύτην δεινοπαθούντα κόσμον.
Ουχ ήκιστα εις το ποίμνιον αυτής εις πάσαν την κανονικήν δικαιοδοσίαν αυτής, Ισραήλ, Ιορδανίαν, Παλαιστινιακόν κράτος, Κατάρ και όπου γης και εις τους ευλαβείς προσκυνητάς, απευθύνει τον Πασχάλιον χαιρετισμόν «Χριστός ανέστη» και τον θριαμβευτικόν λόγον του Σωτήρος, «θαρσείτε, εγώ νενίκηκα τον κόσμον», (Ιω. 16, 33).
Εν τη Αγία Πόλει Ιερουσαλήμ, ΠΑΣΧΑ 2024
Διάπυρος προς Κύριον ευχέτης,
ΘΕΟΦΙΛΟΣ Γ’
Πατριάρχης Ιεροσολύμων
-250x180.jpg)
