ΓΕΡΟΝΤΑΣ ΜΑΞΙΜΟΣ Ο ΙΒΗΡΙΤΗΣ – Ο Κύριος ημών Ιησούς Χριστός, είπεν εις τους μαθητάς αυτού και τον λαόν τα εξής βαρυσήμαντα λόγια: «όστις θέλει οπίσω μου ελθείν, απαρνησάσθω εαυτόν και αράτω τον σταυρόν αυτού και ακολουθήτω μοι» (Μαρκ. η ́, 34).
Εκ τούτου βεβαιούμεθα, ότι προσκαλεί πάντας εις την αποταγήν των σαρκικών ορέξεων και την σταύρωσιν των παθών, εκ της οποίας σταυρώσεως ακολουθεί η ανάστασις και η ζωή, η χαρά και η αγαλλίασις της ψυχής.
Ο,τι συμβαίνει εις ένα ή εις ολίγους ανθρώπους, το αυτό συμβαίνει εις πολλούς και εις όλον τον κόσμον. Τα λόγια του Ευαγγελίου είναι αληθή, διότι εις τον βίον των ανθρώπων τα βλέπομεν σωστά και πραγματικά.
Οιοσδήποτε άνθρωπος, εάν δεν κοπιάση, εάν δεν αισθανθή θλίψιν και λύπην, εάν δεν πονέση και δεν πικρανθή, δεν δύναται να προκόψη και να προοδεύση εις εκείνο, το οποίον επιθυμεί και θέλει.
Ο Θεάνθρωπος Σωτήρ ημών, θέλει τους πάντας να σωθούν και τους πάντας να έλθουν εις επίγνωσιν της αξίας την οποίαν έχουν, και του ουρανίου προορισμού εις τον οποίον ανήκουν· διά τούτο, λοιπόν, ήλθεν ο ίδιος εις την γην και εσταυρώθη δι’ ημάς, και διά του Πνεύματος αυτού λέγει προς πάντας τους ανθρώπους: έχετε ψυχήν αθάνατον, η οποία αξίζει περισσότερον, παρ’ όσον αξίζει όλος ο φθαρτός και υλικός κόσμος· γεννάσθε εις την γην, διά να ζήσητε εις τον Ουρανόν· δεν είσθε, όπως τα άλογα ζώα· η ζωή σας η αληθινή είναι εις βασιλείαν των Ουρανών, όπου η χαρά και η αγαλλίασις της αθανάτου ψυχής σας.
Εις τους Αίνους της Κυριακής των Βαίων, όπου ψάλλεται το κατανυκτικόν Δοξαστικόν (ήχος πλ. β ́): «Προ εξ ημερών του Πάσχα…», εις ενθύμησιν των Ευαγγελικών λογίων: «… προ εξ ημερών του Πάσχα ήλθεν ο Ιησούς εις Βηθανίαν, όπου ην Λάζαρος ο τεθνηκώς, ον ήγειρεν εκ νεκρών» (Ιωάν. ιβ ́, 1), ας μνησθώμεν ημείς οι σωματικώς φθαρτοί άνθρωποι, ότι την έκτην ημέραν της Δημιουργίας του Κόσμου εδημιουργήθημεν, και ας παρακαλέσωμεν τον Κύριον να αναστήση τεθνεώτας και ημάς ως τον Λάζαρον.
Εν δε τη Κυριακήν των Βαίων, από την οποίαν άρχεται ουσιαστικώς η λεγομένη Μεγάλη Εβδομάς ή Εβδομάς των Παθών, ας υποδεχθώμεν τον Κύριον μετά βαίων φοινίκων, ψάλλοντες ως οι παίδες: «ωσαννά τω υιώ Δαβίδ· ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου· ωσαννά εν τοις υψίστοις» (Ματθ. κα ́, 9).
Το «ωσαννά», Εβραιστί σημαίνει σώσον ημάς τώρα πλέον, κατόπιν των όσων υπέστημεν και υποφέρομεν. Συ είσαι ο Βασιλεύς μας. Σώσον ημάς μεσιτεύων εις τον Ύψιστον Θεόν, το πατέρα Σου Κύριε και πατέρα ημών.
Εν όψει των Αγίων ημερών, ας μνησθώμεν και την πρόρρησιν του Προφήτου Ζαχαρίου, λέγοντος: «Χαίρε σφόδρα θύγατερ Σιών· κήρυσσε, θύγατερ, Ιερουσαλήμ· ιδού ο βασιλεύς έρχεταί σοι, δίκαιος και σώζων αυτός, πραύς και επιβεβηκώς επί υποζύγιον και πώλον νέον» (Ζαχ. θ ́, 9).
Και μόνο αύτη η προφητεί, η τόσον επακριβώς εφαρμοσθείσα εις την θριαμβευτικήν είσοδον του Ιησού, διεγείρει ενθουσιασμόν πίστεως εις την αλήθειαν την εκλάμψασαν εν τω Προσώπω του Θεανθρώπου, Βασιλέως της ειρήνης και της αγαθοεργίας προς τους εν πολέμοις θριαμβεύοντας ισχυρούς βασιλείς, των οποίων το μεγαλείον και η δύναμις εν τω κακώ και μόνον στηρίζεται!
[Σάββατον του Λαζάρου 2024]
-120x86.jpg)
