Ευαγγέλιο: ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ ΙΔ´ 10 – 42 – 10 Και Ιούδας ο Ισκαριώτης, είς των δώδεκα, απήλθε προς τους αρχιερείς ίνα παραδώ αυτόν αυτοίς.
11 οι δε ακούσαντες εχάρησαν, και επηγγείλαντο αυτώ αργύρια δούναι· και εζήτει πως ευκαίρως αυτόν παραδώ. 12 Και τη πρώτη ημέρα των αζύμων, ότε το πάσχα έθυον, λέγουσιν αυτώ οι μαθηταί αυτού· Που θέλεις απελθόντες ετοιμάσωμεν ίνα φάγης το πάσχα; 13 και αποστέλλει δύο των μαθητών αυτού και λέγει αυτοίς· Υπάγετε εις την πόλιν, και απαντήσει υμίν άνθρωπος κεράμιον ύδατος βαστάζων· ακολουθήσατε αυτώ, 14 και όπου εάν εισέλθη, είπατε τώ οικοδεσπότη ότι ο διδάσκαλος λέγει· που εστι το κατάλυμά μου όπου το πάσχα μετά των μαθητών μου φάγω;
15 και αυτός υμίν δείξει ανώγαιον μέγα εστρωμένον έτοιμον· και εκεί ετοιμάσατε ημίν. 16 και εξήλθον οι μαθηταί αυτού και ήλθον εις την πόλιν, και εύρον καθώς είπεν αυτοίς, και ητοίμασαν το πάσχα. 17 Και οψίας γενομένης έρχεται μετά των δώδεκα. 18 και ανακειμένων αυτών και εσθιόντων είπεν ο Ιησούς· Αμήν λέγω υμίν ότι είς εξ υμών παραδώσει με, ο εσθίων μετ’ εμού. 19 οι δε ήρξαντο λυπείσθαι και λέγειν αυτώ είς καθ’ είς· Μήτι εγώ; και άλλος· Μήτι εγώ; 20 ο δε αποκριθείς είπεν αυτοίς· Είς εκ των δώδεκα, ο εμβαπτόμενος μετ’ εμού εις το τρυβλίον.
21 ο μέν υιός του ανθρώπου υπάγει καθώς γέγραπται περί αυτού· ουαί δε τώ ανθρώπω εκείνω, δι’ ού ο υιός του ανθρώπου παραδίδοται· καλόν ην αυτώ ει ουκ εγεννήθη ο άνθρωπος εκείνος. 22 Και εσθιόντων αυτών λαβών ο Ιησούς άρτον ευλογήσας έκλασε και έδωκεν αυτοίς και είπε· Λάβετε φάγετε τούτό εστι το σώμά μου. 23 και λαβών το ποτήριον ευχαριστήσας έδωκεν αυτοίς, και έπιον εξ αυτού πάντες. 24 και είπεν αυτοίς· Τούτό εστι το αίμά μου το της καινής διαθήκης το περί πολλών εκχυνόμενον.
25 αμήν λέγω υμίν ότι ουκέτι ου μη πίω εκ του γεννήματος της αμπέλου έως της ημέρας εκείνης όταν αυτό πίνω καινόν εν τη βασιλεία του Θεού. 26 Και υμνήσαντες εξήλθον εις το όρος των ελαιών. 27 και λέγει αυτοίς ο Ιησούς ότι Πάντες σκανδαλισθήσεσθε εν εμοί εν τη νυκτί ταύτη· ότι γέγραπται, πατάξω τον ποιμένα και διασκορπισθήσονται τα πρόβατα·
28 αλλά μετά το εγερθήναί με προάξω υμάς εις την Γαλιλαίαν. 29 ο δε Πέτρος έφη αυτώ· Και ει πάντες σκανδαλισθήσονται, αλλ’ ουκ εγώ. 30 και λέγει αυτώ ο Ιησούς· Αμήν λέγω σοι ότι σύ σήμερον εν τη νυκτί ταύτη πρίν η δίς αλέκτορα φωνήσαι τρίς απαρνήση με. 31 ο δε Πέτρος εκ περισσού έλεγε μάλλον· Εάν με δέη συναποθανείν σοι, ου μή σε απαρνήσομαι. ωσαύτως δε και πάντες έλεγον. 32 Και έρχονται εις χωρίον ού το όνομα Γεθσημανή, και λέγει τοις μαθηταίς αυτού· Καθίσατε ώδε έως προσεύξωμαι.
33 και παραλαμβάνει τον Πέτρον και Ιάκωβον και Ιωάννην μεθ’ εαυτού, και ήρξατο εκθαμβείσθαι και αδημονείν 34 και λέγει αυτοίς· Περίλυπός εστιν η ψυχή μου έως θανάτου· μείνατε ώδε και γρηγορείτε. 35 και προελθών μικρόν έπεσεν επί πρόσωπον επί της γής, και προσηύχετο ίνα ει δυνατόν εστι, παρέλθη απ’ αυτού η ώρα, 36 και έλεγεν· Αββά ο πατήρ, πάντα δυνατά σοι, παρένεγκε το ποτήριον απ’ εμού τούτο· αλλ’ ου τί εγώ θέλω, αλλ’ εί τι σύ.
37 και έρχεται και ευρίσκει αυτούς καθεύδοντας, και λέγει τώ Πέτρω· Σίμων, καθεύδεις; ουκ ισχύσατε μίαν ώραν γρηγορήσαι; 38 γρηγορείτε και προσεύχεσθε, ίνα μη εισέλθητε εις πειρασμόν· το μέν πνεύμα πρόθυμον η δε σάρξ ασθενής. 39 και πάλιν απελθών προσηύξατο τον αυτόν λόγον ειπών. 40 και υποστρέψας εύρεν αυτούς πάλιν καθεύδοντας· ήσαν γάρ οι οφθαλμοί αυτών καταβαρυνόμενοι, και ουκ ήδεισαν τί αποκριθώσιν αυτώ.
41 και έρχεται το τρίτον και λέγει αυτοίς· Καθεύδετε λοιπόν και αναπαύεσθε! απέχει· ήλθεν η ώρα· ιδού παραδίδοται ο υιός του ανθρώπου εις τας χείρας των αμαρτωλών· 42 εγείρεσθε, άγωμεν· ιδού ο παραδιδούς με ήγγικε.
Ερμηνευτική απόδοση Παναγιώτη Ν. Τρεμπέλα
ΚΑΤΑ ΜΑΡΚΟΝ ΙΔ´ 10 – 42
10 Και Ιούδας ο Ισκαριώτης, είς των δώδεκα, απήλθε προς τους αρχιερείς ίνα παραδώ αυτόν αυτοίς. 11 οι δε ακούσαντες εχάρησαν, και επηγγείλαντο αυτώ αργύρια δούναι· και εζήτει πως ευκαίρως αυτόν παραδώ. 12 Και τη πρώτη ημέρα των αζύμων, ότε το πάσχα έθυον, λέγουσιν αυτώ οι μαθηταί αυτού· Που θέλεις απελθόντες ετοιμάσωμεν ίνα φάγης το πάσχα;
13 και αποστέλλει δύο των μαθητών αυτού και λέγει αυτοίς· Υπάγετε εις την πόλιν, και απαντήσει υμίν άνθρωπος κεράμιον ύδατος βαστάζων· ακολουθήσατε αυτώ, 14 και όπου εάν εισέλθη, είπατε τώ οικοδεσπότη ότι ο διδάσκαλος λέγει· που εστι το κατάλυμά μου όπου το πάσχα μετά των μαθητών μου φάγω; 15 και αυτός υμίν δείξει ανώγαιον μέγα εστρωμένον έτοιμον· και εκεί ετοιμάσατε ημίν. 16 και εξήλθον οι μαθηταί αυτού και ήλθον εις την πόλιν, και εύρον καθώς είπεν αυτοίς, και ητοίμασαν το πάσχα.
17 Και οψίας γενομένης έρχεται μετά των δώδεκα. 18 και ανακειμένων αυτών και εσθιόντων είπεν ο Ιησούς· Αμήν λέγω υμίν ότι είς εξ υμών παραδώσει με, ο εσθίων μετ’ εμού. 19 οι δε ήρξαντο λυπείσθαι και λέγειν αυτώ είς καθ’ είς· Μήτι εγώ; και άλλος· Μήτι εγώ; 20 ο δε αποκριθείς είπεν αυτοίς· Είς εκ των δώδεκα, ο εμβαπτόμενος μετ’ εμού εις το τρυβλίον.
21 ο μέν υιός του ανθρώπου υπάγει καθώς γέγραπται περί αυτού· ουαί δε τώ ανθρώπω εκείνω, δι’ ού ο υιός του ανθρώπου παραδίδοται· καλόν ην αυτώ ει ουκ εγεννήθη ο άνθρωπος εκείνος. 22 Και εσθιόντων αυτών λαβών ο Ιησούς άρτον ευλογήσας έκλασε και έδωκεν αυτοίς και είπε· Λάβετε φάγετε τούτό εστι το σώμά μου. 23 και λαβών το ποτήριον ευχαριστήσας έδωκεν αυτοίς, και έπιον εξ αυτού πάντες. 24 και είπεν αυτοίς· Τούτό εστι το αίμά μου το της καινής διαθήκης το περί πολλών εκχυνόμενον. 25 αμήν λέγω υμίν ότι ουκέτι ου μη πίω εκ του γεννήματος της αμπέλου έως της ημέρας εκείνης όταν αυτό πίνω καινόν εν τη βασιλεία του Θεού.
26 Και υμνήσαντες εξήλθον εις το όρος των ελαιών. 27 και λέγει αυτοίς ο Ιησούς ότι Πάντες σκανδαλισθήσεσθε εν εμοί εν τη νυκτί ταύτη· ότι γέγραπται, πατάξω τον ποιμένα και διασκορπισθήσονται τα πρόβατα· 28 αλλά μετά το εγερθήναί με προάξω υμάς εις την Γαλιλαίαν. 29 ο δε Πέτρος έφη αυτώ· Και ει πάντες σκανδαλισθήσονται, αλλ’ ουκ εγώ.
30 και λέγει αυτώ ο Ιησούς· Αμήν λέγω σοι ότι σύ σήμερον εν τη νυκτί ταύτη πρίν η δίς αλέκτορα φωνήσαι τρίς απαρνήση με. 31 ο δε Πέτρος εκ περισσού έλεγε μάλλον· Εάν με δέη συναποθανείν σοι, ου μή σε απαρνήσομαι. ωσαύτως δε και πάντες έλεγον. 32 Και έρχονται εις χωρίον ού το όνομα Γεθσημανή, και λέγει τοις μαθηταίς αυτού· Καθίσατε ώδε έως προσεύξωμαι.
33 και παραλαμβάνει τον Πέτρον και Ιάκωβον και Ιωάννην μεθ’ εαυτού, και ήρξατο εκθαμβείσθαι και αδημονείν 34 και λέγει αυτοίς· Περίλυπός εστιν η ψυχή μου έως θανάτου· μείνατε ώδε και γρηγορείτε. 35 και προελθών μικρόν έπεσεν επί πρόσωπον επί της γής, και προσηύχετο ίνα ει δυνατόν εστι, παρέλθη απ’ αυτού η ώρα, 36 και έλεγεν· Αββά ο πατήρ, πάντα δυνατά σοι, παρένεγκε το ποτήριον απ’ εμού τούτο· αλλ’ ου τί εγώ θέλω, αλλ’ εί τι σύ.
37 και έρχεται και ευρίσκει αυτούς καθεύδοντας, και λέγει τώ Πέτρω· Σίμων, καθεύδεις; ουκ ισχύσατε μίαν ώραν γρηγορήσαι; 38 γρηγορείτε και προσεύχεσθε, ίνα μη εισέλθητε εις πειρασμόν· το μέν πνεύμα πρόθυμον η δε σάρξ ασθενής.
39 και πάλιν απελθών προσηύξατο τον αυτόν λόγον ειπών. 40 και υποστρέψας εύρεν αυτούς πάλιν καθεύδοντας· ήσαν γάρ οι οφθαλμοί αυτών καταβαρυνόμενοι, και ουκ ήδεισαν τί αποκριθώσιν αυτώ. 41 και έρχεται το τρίτον και λέγει αυτοίς· Καθεύδετε λοιπόν και αναπαύεσθε! απέχει· ήλθεν η ώρα· ιδού παραδίδοται ο υιός του ανθρώπου εις τας χείρας των αμαρτωλών· 42 εγείρεσθε, άγωμεν· ιδού ο παραδιδούς με ήγγικε.
