ΑΓΙΟΣ ΠΑΙΣΙΟΣ Ο ΑΓΙΟΡΕΙΤΗΣ: -Γέροντα μερικές φορές δεν μπορώ να χαρώ, και τότε σκέφτομαι μήπως η χαρά δεν είναι για μένα;
-Τι λες; Δεν είναι η χαρά για σένα; Και για ποιόν είναι; για το ταγκαλάκι; Χαμένο τόχεις; Για τον άνθρωπο είναι η χαρά. Ο Θεός δεν έδωσε λύπη, έδωσε μόνο χαρά.
– Γιατί όμως Γέροντα δεν έχω πάντοτε μέσα μου χαρά;
– Όταν ο νούς σου δεν είναι στο Θεό, πως θα νιώσεις τη χαρά Του Θεού; Εσύ ξεχνάς το Χριστό και ο νούς σου γυρίζει συνέχεια στις δουλειές και στις μηχανές, και έτσι σταματάει η πνευματική σου μηχανή. Βάλε λοιπόν μπρός την ευχή και την σιγανή ψαλμωδία, και μετά θα τρέχεις και θα γυρίζεις σαν σβούρα γύρω από το Χριστό.
Μόνο κοντά Στον Χριστό βρίσκει κανείς την πραγματική την γνήσια χαρά, γιατί μόνο ο Χριστός δίνει χαρά και παρηγοριά πραγματική.. Όπου ο Χριστός εκεί χαρά αληθινή και αγαλλίαση παραδεισένια. Όσοι είναι μακριά από το Χριστό δεν έχουν πραγματική χαρά. Μπορεί να κάνουν όνειρα : θα φτιάξω αυτό θα φτιάξω το άλλο θα πάω εδώ θα πάω εκεί, μπορεί να απολαμβάνουν τιμές η να τρέχουν σε διασκεδάσεις και να χαίρονται αλλά η χαρά που νιώθουν δεν μπορεί να γεμίσει την ψυχή τους. Αυτή η χαρά είναι υλική κοσμική χαρά αλλά από υλικές χαρές δεν γεμίζει η ψυχή και ο άνθρωπος μένει με ένα κενό στην καρδιά του.
Η κοσμική χαρά δίνει κάτι το πρόσκαιρο κάτι για εκείνη τη στιγμή δεν δίνει αυτό που δίνει η πνευματική χαρά. Η πνευματική χαρά είναι ζωή παραδεισένια. Όσοι πέρασαν πρώτα από την Σταύρωση και αναστηθηκαν πνευματικα ζούν την πασχαλινή χαρά “Πάσχα Κυρίου Πάσχα”. Και μετά έρχεται η Πεντηκοστή. Και όταν φτάσουν πιά στην Πεντηκοστή και δεχτούν την πύρινη γλώσσα, το Άγιο Πνεύμα, τότε όλα τελειώνουν….
(Οι λόγοι αυτοί του Αγίου Παισίου εκφράζουν τον τελικό σκοπό του Πνευματικού αγώνος που είναι η απόκτηση Του Αγίου Πνεύματος)
