Ευαγγέλιο: ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ Α/ 1 – 25 – 1 Επειδήπερ πολλοί επεχείρησαν ανατάξασθαι διήγησιν περί τών πεπληροφορημένων εν ημίν πραγμάτων, 2 καθώς παρέδοσαν ημίν οι απ αρχής αυτόπται καί υπηρέται γενόμενοι τού λόγου …
3 έδοξε καμοί παρηκολουθηκότι άνωθεν πάσιν ακριβώς καθεξής σοι γράψαι, κράτιστε Θεόφιλε, 4 ίνα επιγνώς περί ών κατηχήθης λόγων τήν ασφάλειαν. 5 Εγένετο εν ταίς ημέραις Ηρώδου τού βασιλέως τής Ιουδαίας ιερεύς τις ονόματι Ζαχαρίας εξ εφημερίας Αβιά, καί γυνή αυτώ εκ τών θυγατέρων Ααρών, καί τό όνομα αυτής Ελισάβετ. 6 ήσαν δέ δίκαιοι αμφότεροι εναντίον τού Θεού, πορευόμενοι εν πάσαις ταίς εντολαίς καί δικαιώμασιν τού Κυρίου άμεμπτοι. 7 καί ουκ ήν αυτοίς τέκνον, καθότι η Ελισάβετ ήν στείρα, καί αμφότεροι προβεβηκότες εν ταίς ημέραις αυτών ήσαν. 8 Εγένετο δέ εν τώ ιερατεύειν αυτόν εν τή τάξει τής εφημερίας αυτού έναντι τού Θεού, 9 κατά τό έθος τής ιερατείας έλαχε τού θυμιάσαι εισελθών εις τόν ναόν τού Κυρίου 10 καί πάν τό πλήθος ήν τού λαού προσευχόμενον έξω τή ώρα τού θυμιάματος. 11 ώφθη δέ αυτώ άγγελος Κυρίου εστώς εκ δεξιών τού θυσιαστηρίου τού θυμιάματος.
12 καί εταράχθη Ζαχαρίας ιδών, καί φόβος επέπεσεν επ αυτόν. 13 είπε δέ πρός αυτόν ο άγγελος Μή φοβού, Ζαχαρία διότι εισηκούσθη η δέησίς σου, καί η γυνή σου Ελισάβετ γεννήσει υιόν σοι, καί καλέσεις τό όνομα αυτού Ιωάννην 14 καί έσται χαρά σοι καί αγαλλίασις, καί πολλοί επί τή γενέσει αυτού χαρήσονται. 15 έσται γάρ μέγας ενώπιον τού Κυρίου, καί οίνον καί σίκερα ου μή πίη, καί Πνεύματος αγίου πλησθήσεται έτι εκ κοιλίας μητρός αυτού, 16 καί πολλούς τών υιών Ισραήλ επιστρέψει επί Κύριον τόν Θεόν αυτών. 17 καί αυτός προελεύσεται ενώπιον αυτού εν πνεύματι καί δυνάμει Ηλίου, επιστρέψαι καρδίας πατέρων επί τέκνα καί απειθείς εν φρονήσει δικαίων, ετοιμάσαι Κυρίω λαόν κατεσκευασμένον. 18 καί είπε Ζαχαρίας πρός τόν άγγελον Κατά τί γνώσομαι τούτο; εγώ γάρ ειμι πρεσβύτης καί η γυνή μου προβεβηκυία εν ταίς ημέραις αυτής. 19 καί αποκριθείς ο άγγελος είπεν αυτώ Εγώ ειμι Γαβριήλ ο παρεστηκώς ενώπιον τού Θεού, καί απεστάλην λαλήσαι πρός σε καί ευαγγελίσασθαί σοι ταύτα.
20 καί ιδού έση σιωπών καί μή δυνάμενος λαλήσαι άχρι ής ημέρας γένηται ταύτα, ανθ ών ουκ επίστευσας τοίς λόγοις μου, οίτινες πληρωθήσονται εις τόν καιρόν αυτών. 21 καί ήν ο λαός προσδοκών τόν Ζαχαρίαν, καί εθαύμαζον εν τώ χρονίζειν αυτόν εν τώ ναώ. 22 εξελθών δέ ουκ ηδύνατο λαλήσαι αυτοίς, καί επέγνωσαν ότι οπτασίαν εώρακεν εν τώ ναώ καί αυτός ήν διανεύων αυτοίς, καί διέμενεν κωφός. 23 καί εγένετο ως επλήσθησαν αι ημέραι τής λειτουργίας αυτού απήλθεν εις τόν οίκον αυτού. 24 Μετά δέ ταύτας τάς ημέρας συνέλαβεν Ελισάβετ η γυνή αυτού καί περιέκρυβεν εαυτήν μήνας πέντε, 25 λέγουσα ότι Ούτω μοι πεποίηκεν ο Κύριος εν ημέραις αίς επείδεν αφελείν τό όνειδός μου εν ανθρώποις.
ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ Α/ 57 – 68
57 Τή δέ Ελισάβετ επλήσθη ο χρόνος τού τεκείν αυτήν, καί εγέννησεν υιόν. 58 καί ήκουσαν οι περίοικοι καί οι συγγενείς αυτής ότι εμεγάλυνε Κύριος τό έλεος αυτού μετ αυτής, καί συνέχαιρον αυτή. 59 Καί εγένετο εν τή ημέρα τή ογδόη ήλθον περιτεμείν τό παιδίον, καί εκάλουν αυτό επί τώ ονόματι τού πατρός αυτού Ζαχαρίαν. 60 καί αποκριθείσα η μήτηρ αυτού είπεν Ουχί, αλλά κληθήσεται Ιωάννης. 61 καί είπον πρός αυτήν ότι Ουδείς εστιν εν τή συγγενεία σου ός καλείται τώ ονόματι τούτω
62 ενένευον δέ τώ πατρί αυτού τό τί άν θέλοι καλείσθαι αυτόν. 63 καί αιτήσας πινακίδιον έγραψε λέγων Ιωάννης εστί τό όνομα αυτού καί εθαύμασαν πάντες. 64 ανεώχθη δέ τό στόμα αυτού παραχρήμα καί η γλώσσα αυτού, καί ελάλει ευλογών τόν Θεόν. 65 καί εγένετο επί πάντας φόβος τούς περιοικούντας αυτούς, καί εν όλη τή ορεινή τής Ιουδαίας διελαλείτο πάντα τά ρήματα ταύτα, 66 καί έθεντο πάντες οι ακούσαντες εν τή καρδία αυτών, λέγοντες Τί άρα τό παιδίον τούτο έσται; καί χείρ Κυρίου ήν μετ αυτού. 67 Καί Ζαχαρίας ο πατήρ αυτού επλήσθη Πνεύματος αγίου καί προεφήτευσε λέγων 68 Ευλογητός Κύριος, ο Θεός τού Ισραήλ, ότι επεσκέψατο καί εποίησε λύτρωσιν τώ λαώ αυτού,
ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ Α/ 76 – 76
76 Καί σύ, παιδίον, προφήτης υψίστου κληθήση προπορεύση γάρ πρό προσώπου Κυρίου ετοιμάσαι οδούς αυτού,
ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ Α/ 80 – 80
80 Τό δέ παιδίον ηύξανε καί εκραταιούτο πνεύματι, καί ήν εν ταίς ερήμοις έως ημέρας αναδείξεως αυτού πρός τόν Ισραήλ.
Ερμηνευτική απόδοση Παναγιώτη Ν. Τρεμπέλα
ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ Α/ 1 – 25
1 Επειδή, ως γνωστόν, πολλοί απεπειράθησαν νά συναρμολογήσουν διήγησιν τών γεγονότων καί διδασκαλιών, πού μέ βεβαιότητα είναι γνωστά εις ημάς τούς πιστούς, 2 καθώς μάς τά παρέδωσαν μέ τήν προφορικήν των διδασκαλίαν εκείνοι, πού από τήν αρχήν τού μεσσιακού έργου τού Σωτήρος έγιναν αυτόπται μάρτυρες αυτού καί υπηρέται τού κηρύγματός του, 3 εφάνη καί εις εμέ καλόν, ο οποίος έχω εξετάσει καί παρακολουθήσει μέ προσοχήν καί ακρίβειαν όλα εξ αρχής, όσα σχετίζονται πρός τό ευαγγέλιον, νά σού γράψω ταύτα μέ τήν σειράν των, εκλαμπρότατε Θεόφιλε,
4 διά νά γνωρίσης σαφώς καί μέ ακρίβειαν τήν ασφαλή καί βεβαίαν αλήθειαν τών λόγων τής πίστεως, τούς οποίους διά ζώσης φωνής εδιδάχθης. 5 Έζησε κατά τάς ημέρας τού Ηρώδου τού βασιλέως τής Ιουδαίας κάποιος ιερεύς, πού ελέγετο Ζαχαρίας, από τήν τάξιν τών λειτουργών τού ναού, η οποία κατήγετο από τόν ιερέα Αβιά. Καί η γυναίκα του ήτο από τούς απογόνους τού Ααρών, καί τό όνομά της ήτο Ελισάβετ. 6 Ήσαν δέ καί οι δύο ενάρετοι ενώπιον τού Θεού, ο οποίος ερευνά καί γνωρίζει τάς καρδίας όλων, καί επολιτεύοντο σύμφωνα μέ όλας εν γένει τάς εντολάς καί τά παραγγέλματα τού Κυρίου, άμεμπτοι εις όλα καί ελεύθεροι από κάθε σοβαράν ενοχήν. 7 Καί δέν είχαν τέκνον, διότι η Ελισάβετ ήτο στείρα, επί πλέον δέ καί οι δύο ήσαν αρκετά προχωρημένοι εις τάς ημέρας τής ζωής των.
8 Ενώ δέ ο Ζαχαρίας ετέλει ενώπιον τού Θεού τήν ιερατικήν του λειτουργίαν κατά τήν σειράν τής τάξεως καί πατριάς τών ιερέων, εις τήν οποίαν ανήκε, συνέβη τό εξής: 9 Σύμφωνα πρός τήν κρατούσαν μεταξύ τού ιερατείου συνήθειαν τού νά εκλέγεται διά κλήρου ο ιερεύς, ο οποίος θά προσέφερε τό θυμίαμα, έλαχεν εις τόν Ζαχαρίαν ο κλήρος νά έμβη εις τόν ναόν τού Κυρίου καί νά προσφέρη θυμίαμα επί τού θυσιαστηρίου τών θυμιαμάτων. 10 Καί όλον τό πλήθος τού λαού ευρίσκετο συναθροισμένον καί προσηύχετο εκεί έξω εις τά προαύλια τού ναού τήν ώραν, πού εκαίετο τό θυμίαμα. 11 Εφανερώθη δέ εις αυτόν άγγελος Κυρίου, ο οποίος εστέκετο εις τά δεξιά τού θυσιαστηρίου, επί τού οποίου έκαιαν τό θυμίαμα. 12 Καί εταράχθη ο Ζαχαρίας, όταν τόν είδε, καί φόβος εκυρίευσεν αυτόν.
13 Τού είπε δέ ο άγγελος Μή φοβάσαι, Ζαχαρία. Τουναντίον χαίρε, διότι εισακούσθη από τόν Θεόν η παράκλησις, τήν οποίαν πολλάς φοράς έως τώρα έκαμες. Καί η γυναίκα σου η Ελισάβετ θά σού γεννήση τέκνον, καί θά καλέσης τό όνομά του Ιωάννην. 14 Καί θά δοκιμάσης χαράν καί αγαλλίασιν καί πολλοί, όταν θά ακούσουν τό προφητικόν κήρυγμά του, θά χαρούν διά τήν γέννησίν του. 15 Θά προκληθή δέ η μεγάλη αυτή χαρά, διότι θά είναι πραγματικώς μέγας άνθρωπος, από αυτόν τόν Κύριον ανεγνωρισμένος τοιούτος. Καί δέν θά πίη οίνον ή άλλο μεθυστικόν ποτόν. Καί θά τού δοθούν άφθονα τά χαρίσματα τού Αγίου Πνεύματος από αυτόν ακόμη τόν καιρόν, πού θά είναι εις τήν κοιλίαν τής μητέρας του.
16 Καί πολλούς από τούς απογόνους τού Ισραήλ, πού έχουν απομακρυνθή καί αποπλανηθή από τόν Θεόν μέ τάς αμαρτίας των, θά τούς επαναφέρη διά τής μετανοίας εις τόν ενανθρωπήσαντα Κύριον, τόν Θεόν τους. 17 Καί αυτός θά προπορευθή ενώπιον αυτού τού θεανθρώπου Μεσσίου, μέ τό αυτό προφητικόν χάρισμα τού Πνεύματος καί μέ τήν αυτήν παρρησίαν καί άφοβον δραστηριότητα, τήν οποίαν είχε καί ο Ηλίας. Καί θά χρησιμοποιή ταύτα διά νά ξαναγυρίση εις τά παιδιά τάς καρδίας τών πατέρων, πού εψυχράνθησαν καί έχασαν καί αυτήν τήν φυσικήν στοργήν των, καί νά θερμάνη έτσι καί σφίξη στενώτερον τούς οικογενειακούς δεσμούς ακόμη δέ τούς απειθείς καί δυστρόπους νά τούς επαναφέρη εις τάς σκέψεις καί εις τό φρόνημα τών δικαίων, μεταβάλλων αυτούς εις εναρέτους. Καί έτσι νά ετοιμάση εις τόν Κύριον λαόν θρησκευτικώς καί ηθικώς προπαρασκευασμένον, ίνα υποδεχθή καί εγκολπωθή αυτόν ως Σωτήρα. 18 Καί είπεν ο Ζαχαρίας πρός τόν άγγελον Μέ ποίον σημείον θά βεβαιωθώ περί αυτού, πού μού λέγεις; Φαίνεται τούτο απίθανον καί απίστευτον, διότι εγώ είμαι γέρων καί η γυναίκα μου είναι περασμένης ηλικίας. 19 Καί ο άγγελος απεκρίθη καί τού είπεν Εγώ είμαι ο Γαβριήλ, πού παραστέκομαι εμπρός εις τόν Θεόν, διά νά τόν υπηρετώ ως ένας από τούς αρχαγγέλους του. Καί εστάλην από τόν Θεόν νά σού ομιλήσω καί νά σού φέρω τάς χαροποιούς αυτάς ειδήσεις.
20 Καί αφού ζητείς σημείον, ιδού, έχεις αυτό, όχι όμως όπως τό θέλεις: Θά είσαι βωβός καί δέν θά ημπορής νά ομιλήσης μέχρι τής ημέρας, πού θά γίνουν αυτά, δηλαδή η γέννησις τού παιδίου καί η ονομασία αυτού. Καί σού επιβάλλεται η τιμωρία αυτή, επειδή δέν επίστευσες εις τούς λόγους μου, οι οποίοι θά πραγματοποιηθούν εξ ολόκλήρου εις τόν καιρόν τους. 21 Καί ο λαός εν τώ μεταξύ εξηκολούθει νά περιμένη τόν Ζαχαρίαν. Καί ευρίσκοντο όλοι εις απορίαν, διότι εβράδυνε καί ηργοπορεί ούτος μέσα εις τόν ναόν. 22 Όταν δέ ο Ζαχαρίας εβγήκεν από τό θυσιαστήριον, δέν ηδύνατο νά τούς ομιλήση καί νά απαντήση εις όσους τόν ηρώτων διά τήν αργοπορίαν του. Καί εκατάλαβαν, δή είχεν ίδει οπτασίαν μέσα εις τόν ναόν. Καί αυτός εξηκολούθει νά συνεννοήται μέ αυτούς διά νευμάτων καί έμενε κωφός καί άλαλος.
23 Καί όταν συνεπληρώθησαν αι ημέραι, πού ήτο υποχρεωμένος νά λειτουργή εις τόν ναόν, συνέβη νά αναχωρήση από τά Ιεροσόλυμα καί επήγεν εις τό σπίτι του. 24 Ύστερα δέ από αυτάς τάς ημέρας έμεινεν έγκυος η σύζυγος του η Ελισάβετ, καί επί μήνας πέντε έκρυπτεν επιμελώς τόν εαυτόν της από συστολήν διά τήν εγκυμοσύνην της. 25 Αλλ όταν πλέον δέν ηδύνατο νά κρυβή, έλεγεν εις αυτούς πού τήν συνέχαιρον, ότι έτσι εις ηλικίαν περασμένην μου έχει κάμει τό καλό αυτό ο Θεός κατά τάς ημέρας αυτάς, πού επέβλεψε μέ ευμένειαν διά νά αφαιρέση τήν στείρωσιν καί ατεκνίαν μου, η οποία μού έφερεν εντροπήν μεταξύ τών ανθρώπων.
ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ Α/ 57 – 68
57 Εις τήν Ελισάβετ δέ συνεπληρώθη ο χρόνος τών εννέα μηνών διά νά γεννήση αυτή καί εγέννησε παιδί αρσενικόν. 58 Καί ήκουσαν οι γείτονές της καί οι συγγενείς της, ότι ο Κύριος έδειξε μέγα καί θαυμαστόν τό έλεος του εις αυτήν, εφ όσον εις τόσον προχωρημένην ηλικίαν τής έδωκε τέκνον. Καί έχαιρον καί αυτοί μαζί της. 59 Καί συνέβη τήν ογδόην ημέραν νά έλθουν πάλιν οι συγγενείς καί οι γείτονες διά νά κάμουν περιτομήν εις τό παιδίον. Καί ελογάριαζαν νά τό ονομάσουν από τό όνομα τού πατρός του Ζαχαρίαν. 60 Καί η μητέρα τού παιδιού φωτιζομένη από τό Πνεύμα τού Θεού απεκρίθη καί είπεν Όχι δέν θά τό ονομάσετε Ζαχαρίαν, αλλά θά ονομασθή Ιωάννης.
61 Αλλ είπαν εκείνοι εις αυτήν ότι δέν είναι κανείς εις τήν οικογένειάν σου, πού νά ονομάζεται μέ τό όνομα αυτό. 62 Ηρώτων λοιπόν μέ νεύματα καί σχήματα τόν πατέρα του, σάν τί όνομα ήθελε νά τό ονομάσουν. 63 Καί εκείνος, αφού εζήτησε μικρόν πίνακα, έγραψεν αυτάς ακριβώς τάς λέξεις Ιωάννης είναι τό όνομά του. Καί εθαύμασαν όλοι διά τήν παράδοξον συμφωνίαν τού Ζαχαρίου μέ τήν Ελισάβετ. 64 Ήνοιξε δέ αμέσως τό στόμα τού Ζαχαρίου καί ελύθη η γλώσσα του καί ωμίλει πλέον ελεύθερα δοξάζων καί ανύμνων τόν Θεόν.
65 Καί όλους, όσοι κατοικούσαν εκεί τριγύρω, τούς εκυρίευσε φόβος από τό θαύμα αυτό καί διεδόθησαν όλα τά συμβάντα αυτά, τά αναφερόμενα εις τήν ονομασίαν τού παιδίου καί εις τήν θαυμαστήν θεραπείαν τής αφωνίας τού πατρός του, εις ολόκληρον τήν ορεινήν περιοχήν τής Ιουδαίας. 66 Καί όσοι τά ήκουσαν τά έβαλαν μέσα εις τήν καρδίαν των καί τά εχάραξαν βαθειά εις τήν μνήμην των λέγοντες Ύστερα από όλα αυτά, πού έγιναν εις τήν γέννησίν του, τί θά γίνη άραγε τό παιδίον αυτό, εις τό οποίον η πρόνοια τού Θεού εδείχθη τόσον θαυμαστή; Καί πράγματι η προστατευτική χείρ τού Κυρίου ήτο μαζί του.
67 Καί ο Ζαχαρίας ο πατέρας του επληρώθη μέ Πνεύμα Άγιον καί επροφήτευσε διά τήν έλευσιν τού Μεσσίου καί διά τήν αποστολήν τού παιδίου καί είπεν 68 Ας είναι ευλογημένος καί δοξασμένος ο Κύριος, τόν οποίον μόνοι από όλα τά έθνη εγνώρισαν καί ελάτρευσαν οι Ισραηλίται καί δι αυτό καλείται ιδικός των Θεός. Άς είναι δοξασμένος, διότι επεσκέφθη τόν λαόν του καί συνετέλεσε τήν απελευθέρωσιν τού λαού του εκ τών ορατών καί αοράτων εχθρών.
ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ Α/ 76 – 76
76 Καί σύ, παιδίον, θά αναδειχθής καί θά αναγνωρισθής προφήτης τού Υψίστου Θεού. Διότι θά προπορευθής εμπρός από τόν ενανθρωπήσαντα Κύριον διά νά ετοιμάσης τούς δρόμους, διά τών οποίων ο Κύριος θά πλησιάση πρός σωτηρίαν ένα έκαστον από τούς ανθρώπους.
ΚΑΤΑ ΛΟΥΚΑΝ Α/ 80 – 80
80 Τό δέ παιδίον εμεγάλωνε σωματικώς καί ισχυροποιούντο ηθικώς αι πνευματικαί του δυνάμεις υπό τόν φωτισμόν καί τήν ενίσχυσιν τού Αγίου Πνεύματος. Καί έμενεν εις τάς ερήμους ζών μακράν τών θορύβων τού κόσμου μέχρι τής ημέρας, πού είχεν ορισθή από τήν θείαν πρόνοιαν διά τήν φανέρωσιν καί ανάδειξίν του ως προφήτου καί απεσταλμένου τού Θεού εις τόν Ισραηλιτικόν λαόν.
