Κυριακή της Πεντηκοστής: Πηγή Αγιασμού

Του Πανοσ Αρχιμ Νικοδήμου Τσιμόγιαννη Ιεροκήρυκος Ι.Μ Καρυστίας
” Ο πιστεύων εις εμέ, καθώς είπεν η Γραφή, ποταμοί εκ της κοιλίας αυτού ρεύσουσιν ύδατος ζώντος”.
Η ατμόσφαιρα της Πεντηκοστής είναι φορτισμένη με τη Χάρη, το δυναμισμό και τη ζωτικότητα του Αγίου Πνεύματος.

Τη δραστική παρουσία του Πνεύματος του Θεού, ο Κύριος την παρουσιάζει με ένα λεκτικό σχήμα, ικανό να συμβολίσει τη ζωτική δύναμη, που παρέχεται αδιάκοπα στην Εκκλησία και γεμίζει τις καρδιές των πιστών.

“Αυτός που πιστεύει σε μένα, θα γίνει μια ανεξάντλητη πηγή. Από μέσα του θα τρέξουν ποτάμια, που θα ζωογονούν τον ίδιο και τους γύρω του”.

Ο Ευαγγελιστής Ιωάννης, κάνει την αναγκαία διευκρίνιση: ” Τούτο δε είπε περί του Πνεύματος ου έμελλον λαμβάνειν οι πιστεύοντες εις αυτόν” (ζ’ ,29).
Η μεγάλη αυτή στιγμή, της έκχυσης του Αγίου Πνεύματος, έφτασε. Το Πνεύμα του Θεού, σαν δυναμικός καταρράκτης, έφτασε στις ανθρώπινες καρδιές μας. Τις πότισε. Τις γέμισε.

Την εμπειρία αυτή την καταγράφει ο πρωτοκορυφαίος μαθητής Πέτρος και την αφηγείται και ο ευαγγελιστής Λουκάς.
Ξαφνικά ακούστηκε από τον ουρανό μια δυνατή βοή και γέμισε ο οίκος που ήταν συγκεντρωμένοι οι μαθητές γέμισε ο χώρος, γέμισαν και οι καρδιές.

Η παρουσία του Αγίου Πνεύματος δεν ήταν μια πράξη εξωτερική δεν ήρθε ο Παράκλητος να παρασταθεί να μείνει πλάι στους μαθητές. Να μιλήσει σα σύμβουλος ή να επιβληθεί σαν εξουσιαστής.
Μπήκε στις ψυχές τους. Σκήνωσε μέσα τους. Πλήρωσε τις υπάρξεις τους. Ενώθηκαν μαζί Του. Και ο Παράκλητος ενώθηκε με τους ανθρώπους.
Τα μικρά σάρκινα σκεύη, έγινα δοχεία του Αγίου Πνεύματος.

Η καρδιά κι η σκέψη των “πεπερασμένων” ανθρώπων, έγιναν χορδές και κιθάρες του Πνεύματος του Αγίου.
Αυτό έγινε τη σημαδιακή ημέρα της Πεντηκοστής.
Αυτό γίνεται και αδιάκοπα στην εκκλησία. Οι άνθρωποι εξακολουθούν να δέχονται και να φιλοξενούν μέσα στην ύπαρξή τους τον Παράκλητο.
Τη στιγμή που κατεβαίνουμε στην Κολυμπήθρα του Βαπτίσματος λουζόμαστε στη λυτρωτική Χάρη το Πνεύμα του Θεού έρχεται και σκηνώνει μέσα μας. Γι αυτό θα γράψει στους Κορινθίους ο Απόστολος Παύλος: “Ουκ είδατε ότι ναός Θεού εστέ και το Πνεύμα του Θεού οικεί εν υμίν;” ( Α’ Κορινθ. γ’ 16).
Είναι ακόμα χρήσιμο να φέρουμε στη σκέψη μας την προσευχή που η Εκκλησία βάζει καθημερινά στα χείλη μας: ” Βασιλεύ ουράνιε, Παράκλητε, το Πνεύμα της αληθείας…. ελθέ και σκήνωσον εν ημίν…”. Το Άγιο Πνεύμα γίνεται κτήμα μας. Η πιό ατίμητη, πνευματική περιουσία μας. Η θεϊκή πνοή, που γεμίζει την καρδιά μας. Η ζωτική δύναμη, που διαποτίζει και γονιμοποιεί τις αδύνατες, ανθρώπινες δυνάμεις μας.
Το Άγιο Πνεύμα έρχεται, για να μας σώσει και να μας γιατρέψει. Να μας διδάξει την Αλήθεια. Να μας νουθετήσει, να μας ενισχύσει, να μας παρηγορήσει, να μας φωτίσει.

Καθώς το Άγιο Πνεύμα μπαίνει μέσα μας, μας λούζει και μας καθαρίζει, απ’ όλους τους μολυσμούς της αμαρτίας. Μας δίνει φωτισμό να γνωρίσουμε τις σωτήριες αλήθειες του Θεού και μας εφοδιάζει με την απαραίτητη δύναμη να βιώσουμε σα μέλη της βασιλείας του Θεού. Γεννάει τη σωτήρια διάθεση της μετάνοιας. Εμπνέει δάκρυα συντριβής και τη θερμή ικεσία του Θείου ελέους. Μας προσανατολίζει στο πρόσωπο του Λυτρωτή και μας δείχνει τη λάμψη του προσώπου Του.
Θεός το ίδιο, θεώνει εμάς. Μας αγιάζει, μας παρηγορεί και δέχεται τις παρακλήσεις μας.
Όλες οι αγιαστικές πράξεις της προσωπικότητάς μας, εξαρτώνται από τη ζωτική δύναμη του Αγίου Πνεύματος, που έρχεται και σκηνώνει μέσα μας.

Ο Απόστολος Παύλος παραθέτει ένα μικρό κατάλογο των καρπών, που αναπτύσσονται μέσα από το χωράφι της ψυχής μας, καθώς το Άγιο Πνεύμα το ποτίζει και το γονιμοποιεί.
“Ο καρπός του Πνεύματος εστίν αγάπη, χαρά, ειρήνη, μακροθυμία, χρηστότης, αγαθωσύνη, πίστις, πραότης, εγκράτεια” (Γαλατ. στ’ 22).
Αυτές οι φανερώσεις της αγιότητας, γεννιώνται κι αναπτύσσονται κι ενεργούν με την αγιοπνευματική καλλιέργεια που κάνει μέσα μας ο Παράκλητος.

Τρανταχτό παράδειγμα οι φυσιογνωμίες των αγίων μας. Η παρουσία τους ήταν φως και δύναμη. Αναβλύζει από μέσα τους η Χάρη, χωρίς να σταματά με την πάροδο των αιώνων. Ψαράδες στη γνώση έγιναν “πάνσοφοι”, κήρυκες της αληθείας και οδηγοί του σώματος της εκκλησίας. Οδηγήθηκαν από τη πνοή του Αγίου Πνεύματος. Τους έδωσε τη δύναμη του μαρτυρίου. Άλλοι θαυματούργησαν και θαυματουργούν μέσα στην εκκλησία. Αναδείχτηκαν αγωγοί, που μεταφέρουν τη Χάρη σε όλους εμάς, για να ποτίσει τις δικές μας αδύναμες υπάρξεις.

Πεντηκοστή!!!
Σήμερα το Άγιο Πνεύμα έρχεται να γεμίσει την εκκλησία μας. Έρχεται να γεμίσει τις ψυχές μας. Αν το δεχτούμε με λαχτάρα, θα νοιώσουμε μέσα μας τη δύναμή Του. Και θα τη νοιώσουν και αυτοί που ζουν και κινούνται γύρω μας.

Ας πούμε με λαχτάρα:
“Παράκλητε αγαθέ…. ελθέ και σκήνωσον εν ημίν και καθάρισον ημάς από πάσης κηλίδος και σώσον αγαθέ, τας ψυχάς ημών”.