Την Κυριακήν, 14ην / 27ην Σεπτεμβρίου 2015, εωρτάσθη υπό του Πατριαρχείου πανηγυρικώς συμφώνως προς την τυπικήν και προσκυνηματικήν αυτού τάξιν η εορτή της πανηγυρικής Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού.
Η εορτή αύτη είναι μνήμη του γεγονότος, ότι το έτος 326 μ.Χ. ευθύς άμα τη τελετή των Εγκαινίων του Ναού της Αναστάσεως, υψώθη εις εμφανή τόπον αυτού πλησίον του Αγίου Τάφου ο ανευρεθείς σταυρός του Κυρίου υπό του Αρχιεπισκόπου της Εκκλησίας Ιεροσολύμων Μακαρίου και της αυτοκρατείρας Αγίας Ελένης, ίνα ίδωσι αυτόν τα συρρέοντα πλήθη, τα οποία, ιδόντα τον υψωθέντα σταυρόν ανεφώνησαν πολλάκις το «Κύριε ελέησον».
Α´ Αφ᾽ Εσπέρας
Αφ᾽εσπέρας της εορτής ετελέσθη ο Μέγας Εσπερινός, του οποίου προεξήρξεν ο Πατριάρχης Ιεροσολύμων κ.κ. Θεόφιλος. Μετά την ανάγνωσιν της Θ´ Ώρας εις τον μοναστηριακόν Ναόν των αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης και την διά κωδώνων επίσημον κάθοδον εις τον Ναόν της Αναστάσεως έλαβε χώραν η προϋπάντησις του προεξάρχοντος του Εσπερινού Μακαριωτάτου Πατρός ημών και Πατριάρχου Ιεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου εις την Αγίαν Αποκαθήλωσιν, το θυμίαμα και η προσκύνησις υπό Αυτού και των Αρχιερέων.
Εν συνεχεία έλαβε χώραν η προσκύνησις εις τον Πανάγιον Τάφον υπό του Πατριάρχου, των Αρχιερέων και των Ιερέων, εν ω εψάλλετο το «Σώσον Κύριε τον λαόν Σου» υπό του Πρωτοψάλτου του Ναού της Αναστάσεως Αρχιμανδρίτου π. Αριστοβούλου, και των βοηθών αυτού, Τυπικάρη Αρχιμανδρίτου π. Αλεξίου και του εκ Κύπρου Ιεροψάλτου κ. Τάκη Παντελή, Προέδρου του Συλλόγου «Οι φίλοι των Αγίων Τόπων».
Ευθύς αμέσως έλαβε χώραν η είσοδος εις το Καθολικόν, η ευλογία υπό του Πατριάρχου, η άνοδος Αυτού εις τον Θρόνον και η προσκύνησις υπό των Αρχιερέων και των Συνοδικών εις τον Φρικτόν Γολγοθάν, εν ω εκρούοντο τα σήμαντρα και ελάμβανε χώραν το θυμίαμα ανά τα Προσκυνήματα υπό των Ιεροδιακόνων. Τού θυμιάματος προσφερομένου ήρξατο ο Εσπερινός διά των Ανοιξανταρίων, προσευχομένων εντός του Ιερού Βήματος των Αγιοταφιτών και των παρεπιδημούντων Αρχιερέων, συνεχισθείς και τελειωθείς διά των Δοξαστικών Απολυτικίων και Σταυρωσίμων Τροπαρίων, της Μεγάλης Εισόδου και της Αρτοκλασίας.
Άμα τη λήξει του Εσπερινού έλαβε χώραν η επίσημος άνοδος, των κωδώνων κρουομένων, εις το Πατριαρχείον.
Β´. Ανήμερα της Εορτής.
Την πρωίαν της Κυριακής έλαβε χώραν η επίσημος κάθοδος της Αγιοταφιτικής Αδελφότητος εις τον Πανίερον Ναόν της Αναστάσεως.
Μετά την προσκύνησιν του Μακαριωτάτου εις την Αγίαν Αποκαθήλωσιν και τον Πανάγιον Τάφον, έλαβε χώραν η είσοδος εις το Καθολικόν, η ευλογία υπό του Μακαριωτάτου, η ένδυσις Αυτού διά μανδύος, η άνοδος επί του Θρόνου, ένθα και προσήλθον οι ιερείς και «έλαβον καιρόν», εν ω εκρούοντο τα σήμαντρα και εψάλλετο το «άνωθεν οι Προφήται» και έλαβε χώραν ο Αρχιερατικός ασπασμός και η ένδυσις του Πατριάρχου και των Αρχιερέων.
Ευθύς αμέσως ήρχισεν η θεία Λειτουργία εις το Καθολικόν, προεξάρχοντος της Α.Θ.Μ. του Πατρός ημών και Πατριάρχου Ιεροσολύμων κ.κ. Θεοφίλου, συλλειτουργούντων Αυτώ των Σεβασμιωτάτων Αρχιερέων, ήτοι του Πατριαρχικού Επιτρόπου Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Καπιτωλιάδος κ. Ησυχίου, του εκ του Οικουμενικού Πατριαρχείου και της Εκκλησίας της Ελλάδος παρεπιδημούντος Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Ξάνθης κ. Παντελεήμονος του εκ του Πατριαρχείου της Ρωσίας παρεπιδημούντος Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Πετρουπόλεως κ. Βλαδιμήρου, του εκ της Εκκλησίας της Κύπρου παρεπιδημούντος Πανιερωτάτου Μητροπολίτου Τριμυθούντος κ. Βαρνάβα, του εκ του Οικουμενικού Πατριαρχείου παρεπιδημούντος Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Αδριανουπόλεως κ. Αμφιλοχίου, των λοιπών Αγιοταφιτών Αρχιερέων, ήτοι Σεβασμιωτάτων Αρχιεπισκόπων Γεράσων κ. Θεοφάνους, Αβήλων κ. Δωροθέου, Κωνσταντίνης κ. Αριστάρχου Γέροντος Αρχιγραμματέως, Σεβαστείας κ. Θεοδοσίου, Λύδδης κ. Δημητρίου Γραμματέως της Αγίας και Ιεράς Συνόδου και Καττάρων κ. Μακαρίου, πλειάδος Αγιοταφιτών Ιερομονάχων και παρεπιδημούντων Ιερέων εξ άλλων Ορθοδόξων Εκκλησιών, του Αρχιδιακόνου π. Ευλογίου και των διακόνων Διονυσίου, Μάρκου, Αναστασίου, Συνεσίου και άλλων παρουσία εκπροσώπων του Γενικού Προξενείου εις τα Ιεροσόλυμα και μετέχοντος πολλού λαού Ορθοδόξων εξ Ελλάδος, Κύπρου, Ρουμανίας, Ρωσίας, Σερβίας και Βουλγαρίας.
Μετά την θείαν Λειτουργίαν ήρξατο από του Ιερού Βήματος του Καθολικού η λιτανεία, ήτις διήλθε προ της Αγίας Αποκαθηλώσεως και κατήλθεν εις το παρεκκλήσιον της Ευρέσεως του Τιμίου Σταυρού, εν ω ευρέθη υπό της αγίας Ελένης ο Τίμιος Σταυρός. Ενταύθα κατά την εν τω τυπικώ διάταξιν έλαβε χώραν η προς τα τέσσαρα σημεία του ορίζοντος ύψωσις του Τιμίου Σταυρού μετά των δεήσεων και των τροπαρίων ψαλλομένων και η προσκύνησις αυτού υπό του Μακαριωτάτου και των Αρχιερέων.
Εν συνεχεία η λιτανεία διήλθε διά του Επτακαμάρου, περιήχθη τρις πέριξ του Αγίου Τάφου, διελθούσα δε διά της Αγίας Αποκαθηλώσεως ανήλθεν εις τον Φρικτόν Γολγοθάν, ένθα και ανυψώθη ο Τίμιος Σταυρός. Ενταύθα ανυψώθη και πάλιν υπό του Μακαριωτάτου ο Τίμιος Σταυρός προς τα τέσσαρα σημεία του ορίζοντος, ίνα αγιάση πάσαν την κτίσιν και ακολούθως εναπετέθη επί της αγίας Τραπέζης του Γολγοθά και ηκολούθησεν η προσκύνησις αυτού υπό του Μακαριωτάτου, των Αρχιερέων, του εκπροσώπου του Γενικού Προξένου κ. Βασιλείου Κοίνη, των ιερέων και πάντων των πιστών.
Μετά την από του Φρικτού Γολγοθά κάθοδον εις το Ιερόν Βήμα του καθολικού έλαβε χώραν η Απόλυσις της λιτανείας και ηκολούθησε προσκύνησις του Τιμίου Ξύλου υπό των εναπομεινάντων εις το Καθολικόν πιστών.
Εν τέλει η Πατριαρχική Συνοδεία μετά του εκπροσώπου του Γενικού Προξενείου κ. Κοίνη ανήλθε, των κωδώνων κρουομένων, εις τα Πατριαρχεία, ένθα ο Μακαριώτατος προσεφώνησεν τους προσελθόντας Αρχιερείς, Ιερείς, τον λαόν και τον κ. Κοίνην διά της κάτωθι προσφωνήσεως Αυτού ελληνιστί:
«Σήμερον το φυτόν της ζωής εκ των της γης αδύτων ανιστάμενον του εν αυτώ παγέντος Χριστού πιστούται την Ανάστασιν. Καί ανυψούμενον χερσίν ιεραίς, την αυτού προς ουρανούς καταγγέλλει ανύψωσιν, δι ης το ημέτερον φύραμα εκ της εις γην καταπτώσεως εις ουρανούς πλατύνεται, δι᾽ ο ευχαρίστως βοήσωμεν. Κύριε, ο υψωθείς εν αυτώ και δι᾽ αυτού συνανυψώσας ημάς της ουρανίου χαράς αξίωσον τους υμνούντας Σε», αναφωνεί ο μελωδός της Εκκλησίας άγιος Κοσμάς Επίσκοπος Μαιουμά.
Εξοχώτατε Γενικέ Πρόξενε της Ελλάδος,
Σεβαστοί Άγιοι Πατέρες και αγαπητοί αδελφοί,
Ευλαβείς Χριστιανοί και Προσκυνηταί,
Η σημερινή εορτή της Παγκοσμίου Υψώσεως του Τιμίου και ζωοποιού Σταυρού, η επιτελεσθείσα εν αυτώ τούτω τω αγίω τόπω της σταυρικής θυσίας και Αναστάσεως του Θεού και Σωτήρος ημών Χριστού αποτελεί χαράν μεγάλην και ευλογίαν, αλλά και καύχημα κατά τον θείον Παύλον λέγοντα: «εμοί δε μη γένοιτο καυχάσθαι ει μη εν τω σταυρώ του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, δι᾽ ου εμοί κόσμος εσταύρωται καγώ τω κόσμω», (Γαλ. 6,14).
Αποτελεί καύχημα ο Σταυρός του Χριστού, διότι δι᾽ αυτού κατηργήθη ο θάνατος της φθοράς και της αμαρτίας. Ο δε θάνατος εισήλθεν εις το ανθρώπινον γένος εξ αιτίας του ανθρώπου. «Ο Θεός θάνατον ουκ εποίησεν», λέγει η Αγία Γραφή, (Σοφ. Σολωμ. 1, 13). Ούτος, ο θάνατος, «εισήλθεν εις τον κόσμον, φθόνω διαβόλου», (Σοφ. Σολωμ. 2,24) και μάλιστα διά της βρώσεως του ξύλου του εν τω παραδείσω, ως λέγει και ο άγιος Κοσμάς: «ο διά βρώσεως του ξύλου τω γένει των ανθρώπων προσγενόμενος θάνατος διά Σταυρού κατήργηται σήμερον».
Ο Μέγας Αθανάσιος λέγει, «θάνατος γαρ ημών ου κατακυριεύει» και ο δε λόγος αποστολικός κηρύττει, (Ρωμ. 6,9), «διά τούτο και σταυρούται ο Χριστός, ίνα την κατάραν εξαγοράση και ημείς την ευλογίαν κληρονομήσωμεν».
Η ευλογία δε αύτη δεν είναι άλλη από την δύναμιν του εν αυτώ τω σταυρώ σταυρωθέντος και υψωθέντος Χριστού του Θεού ημών, περί ου ο θείος Παύλος λέγει: «Ο λόγος γαρ ο του σταυρού τοις μεν απολλυμένοις μωρία εστί, τοις δε σωζομένοις ημίν δύναμις Θεού εστι», (Α´Κορ. 1,18).
Με άλλα λόγια, το περί του σταυρού κήρυγμα εις εκείνους μεν, που βαδίζουν τον δρόμον της απωλείας, φαίνεται μωρία και ανοησία. Εις ημάς όμως που είμεθα εις τον δρόμον της σωτηρίας, είναι δύναμις Θεού φωτίζουσα, ενισχύουσα, παρηγορούσα και σώζουσα.
Δεηθώμεν του Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών Χριστού και μετά του υμνωδού είπωμεν: «Σταυρέ του Χριστού, Χριστιανών η ελπίς, πεπλανημένων οδηγέ, χειμαζομένων λιμήν, εν πολέμοις νίκος, οικουμένης ασφάλεια, νοσούντων ιατρέ, νεκρών η ανάστασις, ελέησον, φύλαξον και σώσον ημάς από πάσης επιβουλής του αντικειμένου», Αμήν.
-250x180.jpg)
){kind=link}