Την εντολή της ισραηλινής πολιτικής ηγεσίας προς τις ισραηλινές ένοπλες δυνάμεις να συνεχίσουν τις προετοιμασίες τους για την πραγματοποίηση στρατιωτικού κτυπήματος στο Ιράν εντός του 2014 αποκαλύπτει σήμερα η ισραηλινή εφημερίδα Haaretz.
Όπως αναφέρεται ο πρωθυπουργός Benjamin Netanyahu και ο υπουργός Άμυνας της χώρας Moshe Ya’alon διέταξαν τις ισραηλινές ένοπλες δυνάμεις να συνεχίσουν τις προετοιμασίες τους για επίθεση στις πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν σε μια επιχείρηση η οποία αναμένεται να κοστίσει όπως εκτιμάται 2,89 δισ.$.
Η ισραηλινή εφημερίδα επικαλείται τη μαρτυσία τριών μελών της Knesset τα οποία ήταν παρόντα στις κλειστές συνεδριάσεις όπου συζητείτο το θέμα των σχεδίων της ισραηλινής Αεροπορίας για την πραγματοποίηση των επιθέσεων ενώ επιπρόσθετα στις συνεδριάσεις αυτές αποφασίστηκε και η κατανομή ποσού ύψους 2,89 δισ.$ από τον τακτικό αμυντικό προϋπολογισμό για την πραγματοποίηση της επίθεσης εντός του 2014.
Σύμφωνα με την ισραηλινή εφημερίδα κάποια μέλη της Knesset ρώτησαν τον αντιστράτηγο Gadi Eizenkot αρχηγό του γενικού επιτελείου των ενόπλων δυνάμεων και τον ταξίαρχο Agai Yehezkel υπεύθυνο για τον σχεδιασμό των επιθέσεων εάν θεωρούσαν ότι το ποσό των 2,8 δισ.$ ήταν υπερβολικό για αυτές τις προετοιμασίες ενώ άλλοι βουλευτές ρώτησαν εάν η συμφωνία των 5+1 δυνάμεων με το Ιράν αναφορικά με το πυρηνικό του πρόγραμμα το Νοέμβριο του 2013 είχε επηρεάσει σε κάτι το σχεδιασμό της ισραηλινής επίθεσης.
Τόσο ο αρχηγός του γενικού επιτελείου όσο και ο ταξίαρχος απάντησαν ότι είχαν λάβει σαφείς εντολές από την πολιτική ιεραρχία – εννοώντας τον Netanyahu και τον Ya’alon – να συνεχίσουν να ετοιμάζονται για επίθεση εναντίον του Ιράν άσχετα από την εφαρμογή της συμφωνίας μεταξύ του Ιράν και των 5+1 δυνάμεων, είπαν οι τρείς Ισραηλινοί βουλευτές στην Haaretz. Όπως αναφέρει η εφημερίδα τόσο ο εκπρόσωπος του ισραηλινού γενικού επιτελείου όσο και ο εκπρόσωπος του πρωθυπουργικού γραφείου αρνήθηκαν να σχολιάσουν τις παραπάνω πληροφορίες.
Ο Β.Netanyahu από το Νοέμβριο του 2013 έχει εντείνει τη ρητορική του σε σχέση με ένα στρατιωτικό κτύπημα στο Ιράν: «Φίλοι μου πιστεύω πως επιτρέποντας στο Ιράν να προχωρήσει στον εμπλουτισμό ουρανίου θα ανοίξει τον ασκό του Αιόλου. Αυτό δεν πρέπει να συμβεί. Και εμείς θα κάνουμε σίγουρο ότι δεν θα συμβεί», δήλωσε στις αρχές Μαρτίου ο Netanyahu σε συνεδρίαση του AIPAC (American Israel Public Affairs Committee).
Στις αρχές της εβδομάδας ο υπουργός Άμυνας του Ισραήλ μιλώντας στο πανεπιστήμιο του Τελ Αβιβ είχε δηλώσει ότι η άποψή του για μια μονομερή επίθεση στο Ιράν έχει αλλάξει και τώρα υποστηρίζει έν τέτοιο εγχείρημα ιδιαιτέρα υπό τις παρούσες συγκυρίες διαβλέποντας ότι ο Αμερικανός πρόεδρος Barack Obama δεν πρόκειται να πάρει μια τέτοια απόφαση.
«Νομίζαμε ότι οι ΗΠΑ θα έπρεπε να είναι επικεφαλής μιας τέτοιας εκστρατείας εναντίον του Ιράν. Αλλά οι ΗΠΑ έχουν ξεκινήσει συνομιλίες με το Ιράν και δυστυχώς σε ότι αφορά τα «περσικά παζάρια» οι Ιρανοί έχουν αποδειχθεί καλύτεροι… Έτσι θεωρώ πως στην συγκεκριμένη περίπτωση πρέπει να δράσουμε μόνοι μας χωρίς να περιμένουμε κανένα άλλο να μας βοηθήσει παρά μόνο ο ίδιος μας ο εαυτός».
Ένα στρατιωτικό κτύπημα πάντως του Ισραήλ στο Ιράν σε καμία περίπτωση δεν πρόκειται να «περίπατος», όπως ήταν στις αντίστοιχες περιπτώσεις του Ιράκ και της Συρίας. Η ιρανική επίγεια Αεράμυνα έχει ενισχυθεί με νέα συστήματα εγχώριας κατασκευής τα οποία θεωρεί πως είναι εφάμιλλα των αντίστοιχων δυτικών αλλά και του ρωσικού S-300.
Σίγουρα η ιρανική επίγεια Αεράμυνα θα αποτελέσει σημαντικό παράγοντα προβληματισμού για του ισραηλινούς επιτελείς όχι όμως στο σημείο για να αποτρέψει μια επίθεση. Το σημαντικότερο πρόβλημα για την ισραηλινή Αεροπορία είναι αφενός να πάρει τις κατάλληλες πληροφορίες για τους στόχους και αφετέρου να χρησιμοποιήσει τα κατάλληλα όπλα για την καταστροφή τους καθώς οι περισσότεροι από αυτούς βρίσκονται αρκετές δεκάδες έως εκατοντάδες μετρά κάτω από το έδαφος ή είναι θαμμένα σε πλαγίες βουνών.
Το πρόβλημα έγκειται στο γεγονός πόσο ακριβή και επιτυχή θα είναι αυτά τα πλήγματα προκειμένου όντως να καταστρέψουν τις πυρηνικές εγκαταστάσεις του Ιράν ή τουλάχιστον να τις πλήξουν σε τέτοιο βαθμό που η συνέχιση του πυρηνικού προγράμματος του Ιράν να πάει αρκετά χρόνια πίσω.
Από την πλευρά του το Ιράν είναι σίγουρο πως θα αντιδράσει με δύο τρόπους: πρώτον με μαζικές εκτοξεύσεις βαλλιστικών πυραύλων προς το Ισραήλ και δεύτερον με παράλληλες επιθέσεις της Hezbollah από το νότιο Λίβανο, πυραυλικές και αυτές ως επί των πλείστων. Ένα ερώτημα βέβαια είναι πόσο μακριά οι ηγέτες του Ιράν θα φτάσουν στο να προκαλέσουν ισχυρά κτυπήματα στο Ισραήλ.
Μπορεί το Ιράν να μην διαθέτει βαλλιστικό πύραυλο με πυρηνική κεφαλή, κανείς όμως δεν είπε ότι δεν έχει τη δυνατότητα εκτόξευσης ενός πυραύλου με «βρώμικη κεφαλή». Μια πολεμική κεφαλή δηλαδή η οποία θα είναι συνδυασμός ραδιενεργού υλικού με συμβατικά εκρηκτικά. Το ίδιο ερώτημα ισχύει και στην περίπτωση των βιολογικών ή και χημικών όπλων. Σε αυτές τις περιπτώσεις η απάντηση του Ιράν μπορεί να είναι ιδιαίτερα καταστρεπτική με μεγάλες απώλειες στον άμαχο πληθυσμό.
