Άγιος Κοσμάς Αιτωλός: ~ Θά προσπαθήσω, αγαπητοί μου, νά μιλήσω απλά, ώστε νά μέ καταλάβη κ’ ένα παιδί.
Tου Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου
Τά θέματα είνε πολλά. Απ όλα τά θέματα διαλέγω, μέ τήν ευκαιρία τής εορτής τού αγίου Κοσμά τού Αιτωλού, νά σάς μιλήσω γιά μερικές μόνο από τίς προφητείες τού αγίου.
*****
Εμείς οι άνθρωποι, αδελφοί μου, όσα γράμματα κι άν μάθουμε, δέν ξέρουμε τί θά γίνη ύστερα από μιά ώρα· είμαστε σάν τούς τυφλοπόντικες, δέν βλέπουμε πιό πέρα. Ο άγιος Κοσμάς είχε μάτια πνευματικά. Πετούσε ψηλά, έβλεπε μακριά σάν αετός, καί προείδε πράγματα, πού έγιναν ύστερα από 100 200 χρόνια, πράγματα πού γίνονται στίς ημέρες μας. Ήταν πράγματι άγιος μέ χάρισμα προφητικό.
Προείδε ότι θά ρθούν ημέρες δύσκολες, ότι θά ρθή μεγάλο κακό στόν κόσμο. Καί ποιό είνε αυτό τό μεγάλο κακό· ότι οι άνθρωποι θά πάψουν νά αγαπούν τό Θεό. Καί πώς θά γίνη αυτό, πώς οι άνθρωποι θά φύγουν από τό Θεό; ποιά θά είνε η αιτία;
Τό λέει ο άγιος Κοσμάς· «Τό κακό θά σάς έρθη από τούς διαβασμένους» (επισκ. Αυγ. Καντιώτου, Κοσμάς ο Αιτωλός, ‘Αθήναι 201331, πρ. 54, σ. 308), από τά άθεα γράμματα. Καί τό είδαμε αυτό. Δέν κατηγορώ τά σχολεία, αλλά μερικοί μάθαιναν λίγα γράμματα καί κατόπιν γύριζαν στά χωριά κι άνοιγαν τό στόμα τους κ’ έλεγαν πώς δέν υπάρχει Θεός καί πώς αυτό τό απέδειξε τάχα η επιστήμη. Μεγάλο ψέμα. Οι αληθινοί επιστήμονες πιστεύουν στό Θεό. Κάθε σπίτι έχει τόν κατασκευαστή του, καί τό μεγάλο αυτό σπίτι τού σύμπαντος τό κατασκεύασε ο Θεός· «Πάς οίκος κατασκευάζεται υπό τινος, ο δέ τά πάντα κατασκευάσας Θεός», λέει ο απόστολος Παύλος (Εβρ. 3,4).
Είπε ακόμη ο άγιος Κοσμάς, ότι θά ‘ρθή μεγάλη πείνα· τέτοια πείνα, πού γιά μιά φούχτα αλεύρι θά δίνης μιά φούχτα χρυσάφι. «Μιά χούφτα μάλαμα μιά χούφτα αλεύρι» (έ.α. πρ. 40, σ. 306). «Λυπηρόν είνε νά σάς τό ειπώ· σήμερον αύριον καρτερούμεν δίψες, πείνες μεγάλες πού νά δίδωμεν χιλιάδες φλουριά καί νά μήν ευρίσκωμεν ολίγον ψωμί» (έ.α. πρ. 75, σ. 312). «Άν βρίσκουν στό δρόμο ασήμι, δέν θά σκύβουν νά τό πάρουν· γιά ένα όμως αστάχυ θά σκοτώνωνται ποιός νά τό πρωτοπάρη» (πρ. 53, σ. 308). Καί τά είδαμε αυτά, αδέρφια μου, στά χρόνια τής Κατοχής· εγώ είδα παιδί στήν Κοζάνη, στήν Εστία τών σισσιτίων, νά σαλιώνη τό δάχτυλο καί νά σκύβη νά μαζεύη ψίχουλα γιά νά χορτάση. Πέρασε η εποχή εκείνη, μά θά είμαι ψεύτης άν δέν σάς πώ μιά αλήθεια· ότι θά ρθή κάποια πείνα στήν πατρίδα μας χειρότερη από εκείνη τής Κατοχής. Καί θυμηθήτε τά λόγια τού αγίου Κοσμά. Καλότυχοι δέν θά ‘νε αυτοί πού κάθονται στίς μεγάλες πόλεις μήν τούς μακαρίζετε αυτούς, αλλά όσοι θά κάθωνται στήν ύπαιθρο. Οι πόλεις θά αδειάσουν, θά μείνουν έρημες, μόνο σκυλιά θά αλυχτάνε μέσα στή Θεσσαλονίκη καί στήν Αθήνα.
Ο άγιος Κοσμάς πρίν διακόσα χρόνια έκανε προφητείες γιά τίς ανακαλύψεις τών ημερών μας. Τί είπε· «Θά ‘ρθή καιρός πού οι άνθρωποι θά ομιλούν από ένα μακρινό μέρος σέ άλλο, σάν νάνε σέ πλαγινά δωμάτια, π.χ. από τήν Πόλι στή Ρωσία» (πρ. 119, σ. 318)· εννοούσε τά τηλέφωνα καί τόν ασύρματο, πού τότε δέν υπήρχαν.
Είπε ακόμα ο άγιος· «Θά δήτε στόν κάμπο αμάξι χωρίς άλογα νά τρέχη γρηγορώτερα από τόν λαγό» (πρ. 117, σ. 318)· εννοούσε τά αυτοκίνητα.
Είπε επίσης ο Κοσμάς ο Αιτωλός, ότι «Θά έρθη καιρός πού θά διευθύνουν τόν κόσμο τά άλαλα καί τά μπάλαλα» (πρ. 44, σ. 307)· τά χέρια τών ανθρώπων δέν θά χουν αξία, γιατί θά κυβερνούν οι μηχανές, «τά άλαλα καί τά μπάλαλα».
Είπε όμως καί κάτι άλλο ο άγιος Κοσμάς· «Θά δήτε νά πετάνε άνθρωποι στόν ουρανό σάν μαυροπούλια καί νά ρίχνουν φωτιά στόν κόσμο» (πρ. 120, σ. 318-9)· εννοούσε τά πολεμικά αεροπλάνα. Αυτά δέν γράφτηκαν εκ τών υστέρων· τά είπε τότε καί βγήκανε τώρα.
Σπουδαία ακόμη είνε κι αυτά πού είπε γιά πολέμους καί εξοπλισμούς. «Θά έρθη καιρός πού θά φέρη γύρες ο διάβολος μέ τό κολοκύθι του» (πρ. 84, σ. 313)· καί πράγματι οι πύραυλοι καί τά διαστημόπλοια μοιάζουν μέ κολοκύθι.
Προφήτευσε ο άγιος Κοσμάς, ότι θά γίνη ένας φοβερός πόλεμος, ο τελευταίος, πού «οι βράχοι καί οι λάκκοι θά είνε γεμάτοι κόσμο» (πρ. 73, σ. 312),«γεμάτοι φεύγοντας» (πρ. 28, σ. 305).
«Στήν Πόλι θά χυθή αίμα πού τριχρονίτικο δαμάλι θά πλέξη (=πλεύση)» (πρ. 58, σ. 308)· θά χυθή τόσο αίμα, ώστε θά κολυμπήση τό μοσχάρι, θά φτάση μέχρι τά χαλινάρια τού αλόγου.
Καί είπε ακόμα, ότι η γή θά αραιώση. «Μετά τόν πόλεμον οι άνθρωποι θά τρέχουν μισή ώρα δρόμο, γιά νά βρίσκουν άνθρωπο καί νά τόν κάμουν αδελφό» (πρ. 76, σ. 312). Θά σκοτωθούν τόσο πολλοί άνθρωποι, ώστε θά περπατάς καί δέν θά βρίσκης άνθρωπο.
Μή φοβηθήτε, έλεγε στούς πιστούς ο άγιος Κοσμάς· στό τέλος δέν θά νικήση ο διάβολος, οι κακοί άνθρωποι θά τιμωρηθούν· θά νικήση ο Χριστός καί αυτός θά βασιλεύση στή γή.
Κάπου έξω απ’ τά Γιάννενα ο άγιος Κοσμάς συνάντησε ένα παιδί 17 18 χρονών πού έβοσκε πρόβατα. Πλησίασε τόν άγιο καί τού λέει· Δέ μού λές, παππούλη, τί θά γίνω εγώ; Τόν κοίταξε ο άγιος Κοσμάς, τόν ζύγισε, καί τού λέει· «Θά γίνης μεγάλος άνθρωπος Καί στήν Πόλι θά πάς, μά μέ κόκκινα γένεια» (πρ. 115, σ. 317). Τό παιδί αυτό ήταν ο Αλή πασάς. Μεγάλωσε, έφυγε από τά βουνά, πήγε κάτω, έγινε πασάς· τυράννησε, έσφαξε, έπνιξε, ατίμασε, έβαψε τά χέρια του στό αίμα. Απέκτησε πλούτο, γέμισε πιθάρια χρυσάφι, έκανε κάστρο στό νησί τών Ιωαννίνων. Έγινε θηρίο μεγάλο, υπερηφανεύτηκε, έως ότου επαναστάτησε κ’ εναντίον τού σουλτάνου. Κι ο σουλτάνος διέταξε τά στρατεύματά του, τόν πολέμησαν, τόν έπιασαν, τόν σκότωσαν, καί τούς είπε νά πάνε τό κεφάλι του κομμένο στήν Πόλι. Τό ‘βαλαν αιμόφυρτο πάνω σ ένα πάσσαλο νά τό βλέπη ο κόσμος, τό πέρασαν από τά Γιάννενα καί άλλες πολιτείες, καί τέλος έφτασε στήν Πόλι μέ κόκκινα τά γένεια. Έτσι καί αυτός ο προφητικός λόγος τού αγίου Κοσμά έγινε πραγματικότης.
Είπε ακόμα ο άγιος κι αυτή τήν προφητεία· «Μετά τό γενικό πόλεμο θά ζήση ο λύκος μέ τ’ αρνί» (πρ. 60, σ. 308). Είνε ποτέ δυνατόν νά βοσκήση λύκος μέ αρνί καί νά μήν τό φάη; Τί εννοούσε ο άγιος Κοσμάς; Υπάρχουν δύο λογιών λύκοι. Υπάρχει ο λύκος πού ξέρετε, στά βουνά· υπάρχει όμως κ’ ένας άλλος λύκος, ο κακός καί διεστραμμένος άνθρωπος· ο φονιάς πού βάφει τά χέρια του στό αίμα, αυτός πού παλαμίζει τό Ευαγγέλιο στά δικαστήρια, αυτός πού βλαστημάει τά θεία, αυτός πού δέν πατάει στήν εκκλησία, αυτός πού δέρνει τή γυναίκα του καί τυραννάει τά παιδιά του, ο χαρτοπαίκτης, ο άσωτος, αυτός πού δέν έχει μέσα του Θεό. Αυτοί είνε τά θηρία τά μεγάλα· μά θά ρθή μέρα πού κι αυτοί θά γονατίσουν μπροστά στό Χριστό, όλοι αυτοί οι λύκοι θά γίνουν αρνιά, καί όλος ο κόσμος θά γίνη ένα μαντρί μεγάλο μέ πρόβατα ήμερα, πού θά ‘χουν ένα ποιμένα, τό Χριστό.
*****
Τελειώνοντας, αγαπητοί μου, τονίζω δύο πράγματα πού αποδίδονται στόν άγιο Κοσμά.
Πρώτον. Τόν ρώτησαν κάποτε· Πότε θά γίνη τό μεγάλο κακό; Καί απήντησε· Όταν θά δήτε ν’ αδειάζουν οι εκκλησιές καί νά γεμίζουν οι φυλακές. Στήν τουρκοκρατία, χωρίς καμπάνες γιατί οι Τούρκοι δέν επέτρεπαν, οι Χριστιανοί έτρεχαν στήν εκκλησία· τώρα χτυπάνε καμπάνες μεγάλες, μά οι άνθρωποι δέν πατάνε στήν εκκλησιά, δέν υπάρχει παιδί νά κρατήση τή λαμπάδα. Άλλος είνε ξαπλωμένος στό κρεβάτι του, άλλος παίρνει τό τουφέκι του καί πάει νά κυνηγήση, άλλος κλείνεται σέ κέντρα καί χαρτοπαίζει, άλλος πηγαίνει στά χωράφια του, καί άλλος αλλού. Πραγματοποιήθηκε ο λόγος· άδειασαν οι εκκλησιές καί γέμισαν οι φυλακές.
Καί δεύτερον. Ο άγιος Κοσμάς είπε, ότι ο διάβολος θά μάς κοσκινίση. Θά κατεβή στή γή, όπως λέει η Αποκάλυψις (12,12)· κι από ώρα σέ ώρα περιμένουμε τόν αντίχριστο, πού θά μάς κοσκινίση όλους· τά παλάτια καί τό λαό, τούς πλουσίους καί τούς φτωχούς, τούς εργοστασιάρχες καί τούς γεωργούς, τούς παπάδες καί δεσποτάδες καί πατριάρχες.
Θά μάς κοσκινίση όλους ο διάβολος. Αλλά, αδέρφια μου, μή φοβηθήτε· όχι. Παραπάνω απ’ όλα είνε ο Κύριος! Κι άν δέν πιστεύη η μάνα κι ο πατέρας σου, κι άν μέσ’ στόν κόσμο μείνης ένας, νά γονατίζης μπροστά στό Χριστό καί νά λές· «Πιστεύω, Κύριε· βοήθει μου τή απιστία» (Μάρκ. 9,24). Δέν θά νικήση ο διάβολος, δέν θά νικήσουν οι αιρετικοί καί οι άθεοι· θά νικήση ο Χριστός, πού ζή καί βασιλεύει εις τούς αιώνας, θά νικήση η Ορθόδοξος Πίστι. Κοντά στό Χριστό, μικροί καί μεγάλοι. Στά άγιά μας χώματα νά παλέψουμε έναντι τού διαβόλου.
Καί ο Χριστός, εύχομαι εγώ ο αμαρτωλός, νά σάς φυλάη. Νά φυλάη τόν τόπο σας, τίς γυναίκες καί τά παιδιά σας. Νά είστε ευλογημένοι καί τρισευλογημένοι εν Χριστώ Ιησού διά πρεσβειών τής υπεραγίας Θεοτόκου· αμήν.
() επίσκοπος Αυγουστίνος
Απομαγνητοφωνημένη ομιλία, η οποία έγινε στόν ι. ναό Αγ. Γεωργίου Κυπαρισσίου τής αρχιερατικής περιφερείας Καλλονής Σιατίστης τήν 23-8-196; εσπέρας. Καταγραφή καί σύντμησις 24-7-2017.
Πηγή: augoustinos-kantiotis.gr
