ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΑ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ: Ο πατήρ Ηλίας Διαμαντίδης γεννήθηκε το 1880 στο χωριό Χουρμικιάντο των Σουρμένων του Πόντου. Το 1918 η ζωή τους, όπως και όλων των Ελλήνων του Πόντου, έγινε αφόρητη από τις βιαιότητες των Τούρκων.
Έτσι με την οικογένεια του πήγαν στο Βατούμ της Γεωργιας όπου ήταν εγκατεστημένη η κόρη του Αγάπη .
Έμεινε στο χωριό Μαχμουτία Makhmudiye, λίγο έξω από το Βατούμ, σε μια μεγάλη έκταση στο βουνό.
Ο Ηλίας ήταν προκομμένος και αγαπούσε πολύ τον Θεό. Στενοχωριόταν όμως που δεν ήξερε γράμματα. Φάνηκε λοιπόν κάποτε στον ύπνο του Άγγελος και άρχισε να του μαθαίνη γράμματα, ψαλτική και αγιογραφία. Κάθε βράδυ τον έβλεπε στον ύπνο του και συνέχιζε το μάθημα του, μέχρι που έμαθε ο Ηλίας να διαβάζη, να γράφη καλά, να ψέλνη και να αγιογραφή. Τις Κυριακές έψελνε στην Εκκλησία του Τιμίου Σταυρού, στο χωριό Τσίτα των Σουρμένων. Ήταν εξαιρετικά καλλίφωνος και έψελνε με ευλάβεια, όπως είχε διδαχθή από τον Άγγελο. Έχοντας αγάπη και έφεση για την προσευχή, ξυπνούσε πάντα νωρίς για να προσεύχεται.
Εκτός από τά πολλά θαύματα πού έκανε προέλεγε γεγονότα πού επαληθεύονταν, γιατί είχε τό προορατικό χάρισμα. Είπε στήν ορφανή Αυγούλα κάποτε: «Κορίτσι μου, Αυγή, αυτόν τόν δρόμο πού βαδίζεις σ αυτόν θά μείνεις καί θά βγείς στό τέλος καθαρή. Θά πάς στόν ουρανό Χριστού νύμφη. Ρώτησα τόν αηΝικόλα καί μού είπε πώς η Αυγή θά πάει Χριστού νύμφη επάνω. Εσύ δέν θά παντρευτείς». Πολλοί τήν ζήτησαν νά τήν παντρευτούν. Έγινε όμως όπως προέβλεψε ο π. Ηλίας.
Ό,τι είχε ο άλλος στήν καρδιά του τό γνώριζε καί πολλές φορές τό έλεγε. Ξεκινούσαν νά ρθούν στήν Ρωσσία μερικοί από τόν Πόντο καί αυτός τό γνώριζε. Ξεκίνησαν κάποτε τρείς Έλληνες από τό χωριό Αχαλσενί γιά νά τόν επισκεφθούν. Έχασαν τόν δρόμο καί νυχτώθηκαν στήν ύπαιθρο. Ο π.Ηλίας ανέφερε γιά τούς τρείς πού χάθηκαν καί μόλις έφθασαν τούς είπε: «Καλά ευλογημένοι, πώς χάσατε τόν δρόμο καί ταλαιπωρηθήκατε;».
Έλεγε μερικές φορές: «Σήμερα θά έλθουν οι τάδε, πιστεύουν καί θά γίνουν καλά», ή «αυτός πού έρχεται δέν πιστεύει καί δέν θά γίνει καλά», καί γινόταν όπως έλεγε ο π. Ηλίας. Άλλοτε έβλεπε μέ τό χάρισμά του κάποιον πού ερχόταν νά τόν δή καί είχε χαθή στό δάσος. Τότε έστελνε ένα γνωστό του στό σημείο πού βρισκόταν ο χαμένος, τόν εύρισκε καί τόν έφερνε κοντά του. Είπε κάποτε: «Έρχεται ο Πέτρος καί έχει αυτήν τήν αρρώστια καί θά γίνει καλά. Πέντε η ώρα τό πρωί θά είναι εδώ», καί έτσι έγινε.
Συχνά προφήτευε λέγοντας: «Θά ρθεί ένας καιρός πού θά γίνουν οι άνδρες γυναίκες καί οι γυναίκες άνδρες. Τότε θά πέσει μεγάλη κατάρα στόν κόσμο. Θά γίνει πόλεμος στήν Κωνσταντινούπολη καί ο Ρώσσος θά νικά θά πάει ως τόν Ευφράτη ποταμό. Θ ανοίξει η Αγιά Σοφιά καί θά λειτουργηθή. Ένας εξαδάκτυλος βασιλιάς θά είναι τότε».
Καί έλεγε: «Ξύπνα Ρωσσία καί δράξον τά όπλα σου». Δηλαδή έλα σέ μετάνοια, σέ πίστη καί απόρριψε τήν αθεία.
Από το βιβλίο: «Ασκητές μέσα στον κόσμο», 5η διήγηση.
