Η Οσία Μαρία η Αιγύπτια εορτάζει την Πέμπτη Κυριακή των Νηστειών και την 1η Απριλίου. Οσία του Θεού Πρέσβευε υπέρ ημών.
Ο Ιερεύς: Ευλογητός ο Θεός ημών πάντοτε, νύν καί αεί καί εις τούς αιώνας τών αιώνων.
Ο Αναγνώστης: Αμήν.
Δόξα σοί, ο Θεός ημών, δόξα σοί.
Βασιλεύ Ουράνιε, Παράκλητε, τό Πνεύμα τής αληθείας, ο πανταχού παρών καί τά πάντα πληρών, ο θησαυρός τών αγαθών καί ζωής χορηγός, ελθέ καί σκήνωσον εν ημίν καί καθάρισον ημάς από πάσης κηλίδος καί σώσον, Αγαθέ τάς ψυχάς ημών.
Άγιος ο Θεός, Άγιος Ισχυρός, Άγιος Αθάνατος ελέησον ημάς. (τρείς φορές)
Δόξα Πατρί καί Υιώ καί Αγίω Πνεύματι.
Καί νύν καί αεί καί εις τούς αιώνας τών αιώνων. Αμήν.
Παναγία τριάς, ελέησον ημάς. Κύριε ιλάσθητι ταίς αμαρτίαις ημών. Δέσποτα, συγχώρισον τάς ανομίας ημίν. Άγιε, επισκεψε καί ίασαι τάς ασθενείας ημών, ένεκεν τού ονόματός σου.
Κύριε ελέησον, Κύριε ελέησον, Κύριε ελέησον.
Δόξα Πατρί καί Υιώ καί Αγίω Πνεύματι.
Καί νύν καί αεί καί εις τούς αιώνας τών αιώνων. Αμήν.
Πάτερ ημών, ο εν τοίς ουρανοίς, αγιασθήτω τό όνομά Σου, ελθέτω η βασιλεία Σου, γεννηθήτω τό θέλημά Σου ως εν ουρανό καί επί τής γής. Τόν άρτον ημών τόν επιούσιον δός ημίν σήμερον, καί άφες ημίν τά οφειλήματα ημών, ως καί ημείς αφίεμεν τοίς οφειλέταις ημών, καί μή εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν αλλά ρύσαι ημάς από τού πονηρού.
Ο Ιερεύς Ότι Σου εστιν η βασιλεία καί η δύναμις καί η δόξα τού Πατρός καί τού Υιού καί τού Αγίου Πνεύματος, νύν καί αεί καί εις τούς αιώνας τών αιώνων.
Ψαλμός ρμβ΄ (142)
Κύριε, εισάκουσον τής προσευχής μου, ενώτισαι τήν δέησίν μου εν τή αληθεία σου, εισάκουσόν μου εν τή δικαιοσύνη σού καί μή εισέλθης εις κρίσιν μετά τού δούλου σου, ότι ου δικαιωθήσεται ενώπιόν σου πάς ζών. ότι κατεδίωξεν ο εχθρός τήν ψυχήν μου, εταπείνωσεν εις γήν τήν ζωήν μου, εκάθισε μέ εν σκοτεινοίς ως νεκρούς αιώνος καί ηκηδίασεν έπ εμέ τό πνεύμά μου, εν εμοί εταράχθη η καρδία μου. Εμνήσθην ημερών αρχαίων, εμελέτησα εν πάσι τοίς έργοις σου, εν ποιήμασι τών χειρών σου εμελέτων. Διεπέτασα πρός σέ τάς χείράς μου, η ψυχή μου ως γή άνυδρος σοί.
Ταχύ εισάκουσόν μου, Κύριε, εξέλιπε τό πνεύμά μου μή αποστρέψης τό πρόσωπόν σου άπ εμού, καί ομοιωθήσομαι τοίς καταβαίνουσιν εις λάκκον. ακουστόν ποίησον μοί τό πρωί τό έλεός σου, ότι επί σοί ήλπισα γνώρισον μοί, Κύριε, οδόν, εν ή πορεύσομαι, ότι πρός σέ ήρα τήν ψυχήν μού εξελού μέ εκ τών εχθρών μου, Κύριε, ότι πρός σέ κατέφυγον. δίδαξον μέ τού ποιείν τό θέλημά σου, ότι σύ ει ο Θεός μού τό πνεύμά σου τό αγαθόν οδηγήσει μέ εν γή ευθεία. Ένεκεν τού ονόματός σου, Κύριε, ζήσεις μέ, εν τή δικαιοσύνη σου εξάξεις εκ θλίψεως τήν ψυχήν μου καί εν τώ ελέει σου εξολοθρεύσεις τούς εχθρούς μου καί απολείς πάντας τούς θλίβοντας τήν ψυχήν μου, ότι εγώ δούλός σου ειμι.
Θεός Κύριος, καί επέφανεν ημίν, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου.
Στίχος ά΄. Εξομολογείσθε τώ Κυρίω, καί επικαλείσθε τό όνομα τό άγιον αυτού.
Θεός Κύριος, καί επέφανεν ημίν, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου.
Στίχος β΄. Πάντα τά έθνη εκύκλωσαν μέ, καί τώ ονόματι Κυρίου ημυνάμην αυτούς.
Θεός Κύριος, καί επέφανεν ημίν, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου.
Στίχος γ΄. Παρά Κυρίου εγένετο αύτη, καί έστι θαυμαστή εν οφθαλμοίς ημών.
Θεός Κύριος, καί επέφανεν ημίν, ευλογημένος ο ερχόμενος εν ονόματι Κυρίου.
Είτα τά παρόντα Τροπάρια.
Ήχος δ΄. Ο υψωθείς εν τώ Σταυρώ.
Δόξα Πατρί καί Υιώ καί Αγίω Πνεύματι.
Απαμαυρώσασα συντόνω ασκήσει τού παναλάστορος, οσία Μαρία, τό πρόσωπον ανέδραμες συνείναι Χριστώ εν τοίς θείοις δώμασι καί Αυτόν ικετεύειν δούναι τοίς ικέταις σου ειρηναίον τόν βίον καί νοσημάτων τάραχον δεινόν ημών κοπάσαι, Αιγύπτου οσφράδιον.
Καί νύν καί αεί καί εις τούς αιώνας τών αιώνων.
Θεοτοκίον
Ου σιωπήσομεν πότε, Θεοτόκε, τά, δυναστείας σου λαλείν οι αναξιοι ει μή γάρ σύ προίστασο πρεσβεύουσα, τίς ημάς ερρύσατο εκ τοσούτων κινδύνων; Τίς δέ διεφύλαξεν έως νύν ελευθέρους; Ουκ αποστώμεν, Δέσποινα, εκ σού σούς γάρ δούλους σώζεις αεί, εκ παντοίων δεινών.
Ψαλμός ν΄ (50)
Ελέησον μέ, ο Θεός, κατά τό μέγα έλεός σου καί κατά τό πλήθος τών οικτιρμών σου εξάλειψον τό ανόμημα μουεπί πλείον πλύνον μέ από τής ανομίας μου καί από τής αμαρτίας μού καθάρισον μέ. Ότι τήν ανομίαν μου εγώ γινώσκω, καί η αμαρτία μου ενώπιόν μου εστι διαπαντός. Σοί μόνω ήμαρτον καί τό πονηρόν ενώπιόν σου εποίησα, όπως άν δικαιωθής εν τοίς λόγοις σου, καί νικήσης εν τώ κρίνεσθαι σέ. Ιδού γάρ εν ανομίαις συνελήφθην, καί εν αμαρτίαις εκίσσησε μέ η μήτηρ μου. Ιδού γάρ αλήθειαν ηγάπησας, τά άδηλα καί τά κρύφια της σοφίας σου εδήλωσας μοί. Ραντιείς μέ υσσώπω, καί καθαρισθήσομαι, πλυνείς μέ, καί υπέρ χιόνα λευκανθήσομαι. Ακουτιείς μοί αγαλλίασιν καί ευφροσύνην, αγαλλιάσονται οστέα τεταπεινωμένα.
Αποστρεψον τό πρόσωπόν σου από τών αμαρτιών μου καί πάσας τάς ανομίας μου εξάλειψον. Καρδίαν καθαράν κτίσον εν εμοί, ο Θεός, καί πνεύμα ευθές εγκαίνισον εν τοίς εγκάτοις μου. Μή απορρίψης μέ από τού προσώπου σου καί τό πνεύμά σου τό άγιον μή αντανέλης άπ εμού. Απόδος μοί τήν αγαλλίασιν τού σωτηρίου σου καί πνεύματι ηγεμονικώ στήριξον μέ. Διδάξω ανόμους τάς οδούς σου, καί ασεβείς επί σέ επιστρέψουσι. Ρύσαι μέ εξ αιμάτων ο Θεός, ο Θεός τής σωτηρίας μουαγαλλιάσεται η γλώσσά μου τήν δικαιοσύνην σου. Κύριε, τά χείλη μου ανοίξεις, καί τό στόμα μου αναγγελεί τήν αίνεσίν σου.
Ότι ει ηθέλησας θυσίαν, έδωκα ανολοκαυτώματα ουκ ευδοκήσεις. Θυσία τώ Θεώ πνεύμα συντετριμμένον, καρδίαν συντετριμμένην καί τεταπεινωμένην ο Θεός ουκ εξουδενώσει. Αγάθυνον, Κύριε, εν τή ευδοκία σου τήν Σιών, καί οικοδομηθήτω τά τείχη Ιερουσαλήμ τότε ευδοκήσεις θυσίαν δικαιοσύνης, αναφοράν καί ολοκαυτώματα τότε ανοίσουσιν επί τό θυσιαστήριον σού μόσχους.
Είτα ψάλλομεν τάς Ωδάς τού Κανόνος.
Ωδή ά΄. Ήχος πλ. δ΄. Υγράν διοδεύσας.
Οσία του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών.
Μαρία οσία, Χριστού λαμπάς πυρφόρε, εικόνας τών παθών μου εκ τής εμής ψυχής ταίς απαύστοις σου πρεσβείαις πρός όν ηγάπησας τάχος εξάλειψον.
Οσία του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών.
Εν κόλποις, Μαρία, τού Αβραάμ σκηνώσασα χάριν εύρες Κύριον δυσωπείν, υπέρ ικετών σου τών ποθούντων, ευαρεστήσαι Αυτώ έργοις πρέπουσι.
Δόξα Πατρί καί Υιώ καί Αγίω Πνεύματι.
Τόν βίον μου, οίμοι, εν ηδοναίς ασώτως ο τάλας δαπανήσας νύν εκζητώ, οσία Μαρία, τάς ευχάς σου, ίνα σωθώ πρός τόν μόνον Φιλάνθρωπον.
Καί νύν καί αεί καί εις τούς αιώνας τών αιώνων. Αμήν.
Αποκρουσον πάσας τάς προσβολάς εχθρού του βεβήλου προσευχαίς σου ταίς ρυπτικαίς, Αγνή, πρός όν έτεκες αφράστως, καί ζοφερών περιστάσεων ρύσαι μέ.
Ωδή γ. Ουρανίας αψίδος
Οσία του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών.
Νύν προσπίπτω σοί, Μήτερ, αναβοών προφθασον, Αιγυπτίων εύχος, Μαρία, καί ανακούφισον εκ κατωδύνων παθών τόν σέ προφρόνως υμνούντα ως ερήμου ίασμον άγαν ηδύπνευστον.
Οσία του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών.
Ολοτρόπως θελχθείσα τώ τού Χριστού έρωτι καί τού Παρακλήτου ρωσθείσα σθένει κατήσχυνας, Μαρία, τόν δυσμενή, ου καί ημάς αποκρούσαι τούς πιστούς αξίωσον βέλη τά πύρινα.
Δόξα Πατρί καί Υιώ καί Αγίω Πνεύματι.
Ιορδάνου, Μαρία, τοίς ιεροίς νάμασι βίου αποπλύνασα ρύπον άφθορον ένδυμα περιεβλήθης λαμπρόν της σωστικής μετανοίας γενομένη πρέσβειρα πάντων πρός Κύριον.
Καί νύν καί αεί καί εις τούς αιώνας τών αιώνων. Αμήν.
Ασυγχύτως, Παρθένε, ο τού παντός αίτιος εξ αγνών αιμάτων σου σώμα, Δέσποινα, βρότειον λαβών τό γένος ημών εκ τής αρχαίας κατάρας έσωσε καί έδειξε κόσμου σέ σώτειραν.
Διασωσον εξ επηρείας τού δαίμονος σούς ικέτας, μετανοίας πυρσέ λαμπρέ, Μαρία πανεύφημε, τούς σπεύδοντας πόθω ταίς σαίς πρεσβείαις.
Επιβλεψον εν ευμενεία, πανύμνητε Θεοτόκε, επί τήν εμήν χαλεπήν του σώματος κάκωσιν καί ίασαι τής ψυχής μου τό άλγος.
Αίτησις καί τό Κάθισμα.
Ήχος β. Πρεσβεία θερμή
Μαρία σεπτή, Αιγύπτου θείον βλάστημα, ερήμου φωστήρ τού Ιορδάνου πάμφωτε, μετανοίας πύλας μοί σωτηρίους τάχος υπάνοιξον καί τώ Σωτήρι πρέσβευε Χριστώ διδόναι εμών πταισμάτων άφεσιν.
Ωδή δ. Εισακήκοα Κύριε.
Οσία του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών.
Σκοτισθείσαν τοίς πάθεσι τήν ψυχήν μου, δέομαι, φωταγώγησον ταίς ακτίσι τών καμάτων σου τών υπερφυών, Μαρία ένδοξε.
Οσία του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών.
Δακρυβρέκτους αγώνάς σου τούς εν τή ερήμω ιδών ο Κύριος σέ, Μαρία, εκραταίωσε καί τής μετανοίας βάθρον έδειξεν.
Δόξα Πατρί καί Υιώ καί Αγίω Πνεύματι.
Εγκρατείας κατέταμες ξίφει τής σαρκός σου, ορέξεις πάνσεπτε, η σαρκός ημών σκιρτήματα σαίς λιταίς, Μαρία, καταστέλλουσα.
Καί νύν καί αεί καί εις τούς αιώνας τών αιώνων. Αμήν.
Ιλασμός, Μητροπάρθενε, γένους τών μερόπων καί απολύτρωσις πέλεις όθεν δυσωπούμεν σέ εκ φθοράς τούς δούλους σου ανάγαγε.
Ωδή ε. Φώτισον ημάς
Οσία του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών.
Ξένωσον τόν νούν τού ικέτου σου συγχύσεως κοσμικής, Μαρία, μήτερ θαυμαστή, ξενοτρόπως εν ερήμω η ασκήσασα.
Οσία του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών.
Όλη καθαρά τώ Νυμφίω σου ανέδραμες υπαντήσαι. Ώ πρεσβεύεις εκτενώς υπέρ πάντων, ώ Μαρία, τών τιμώντων σέ.
Δόξα Πατρί καί Υιώ καί Αγίω Πνεύματι.
Νέκρωσον ημών αμαρτάδας καί διέγειρον πρός απάθειαν, Μαρία, τούς πιστώς ως ζωής σέ ανυμνούντας θείας μέτοχον.
Καί νύν καί αεί καί εις τούς αιώνας τών αιώνων. Αμήν.
Μήτερ τού Θεού παναμώμητε, ορμήματα τών παθών μου καταπράϋνον ταχύ, καί τόν νούν μου πρός εγρήγορσιν αναστησον.
Ωδή ς. Τήν δέησιν εκχεώ
Οσία του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών.
Ουράνιον πολιτείαν, ένδοξε, κτησαμένη ευσεβείας, Μαρία, φωστήρ γεγένησαι καί εποπτεύειν κατηξιώθης τόν θρόνον τού Κτίσαντος, πρός Όν καί πάντας τούς πιστώς σέ, οσία, γεραίροντας έλκυσον.
Οσία του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών.
Ικέτευε τόν Χριστόν γενέσθαι μέ κοινωνόν τής ουρανών Βασιλείας, η τών αχράντων Αυτού Μυστηρίων εκ τών χειρών κοινωνήσασα, εύφημε, τού θεοφόρου Ζωσιμά πρίν άν ζήν εκμετρήσης, πανεύφημε.
Δόξα Πατρί καί Υιώ καί Αγίω Πνεύματι.
Τά ύδατα Ιορδάνου, πάνσοφε, διεπέρασας αβρόχως καί ήλθες τώ ιερώ Ζωσιμά υπαντήσαι καί ιστορήσαι αυτώ τήν σήν βίωσιν, Μαρία, πάντων τών δεινώς τρυχομένων χαρά καί αντίληψις.
Καί νύν καί αεί καί εις τούς αιώνας τών αιώνων. Αμήν.
Ρανίδας μου τών δακρύων, δέομαι, παναμώμητε, αποσμηξον, Κόρη, τώ μανδηλίω θερμών πρεσβειών σου πρός τής χαράς αενάου τόν Κύριον ομίχλην λύπης άπ εμού ζοφεράς απελαύνουσα τάχιστα.
Διασωσον εξ επηρείας τού δαίμονος σούς ικέτας, μετανοίας πυρσέ λαμπρέ, Μαρία πανεύφημε, τούς σπεύδοντας πόθω ταίς σαίς πρεσβείαις.
Άχραντε, η διά λόγου τόν Λόγον ανερμηνεύτως έπ εσχάτων τών ημερών τεκούσα δυσώπησον ως έχουσα μητρικήν παρρησίαν.
Κοντάκιον.
Ήχος δ. Τοίς τών αιμάτων σου
Η δαπανήσασα βίον τό πρότερον ταίς αμαρτίαις, Χριστού νύμφη πάγκαλος λαμπροίς κατορθώμασιν ύστερον, Μαρία, ώφθης διο χάριν είληφας πρεσβεύειν υπέρ τών τιμώντων σέ.
Προκείμενον
Υπομένων υπέμεινα τόν Κύριον καί προσέσχε μοί καί εισήκουσε τής δεήσεώς μου.
Στίχος. Καυχήσονται όσιοι εν δόξη καί αγαλλιάσονται επί τών κοιτών αυτών.
Ευαγγέλιον. Εκ τού κατά Ματθαίον Κέφ. κέ΄ 1-13.
Είπεν ο Κύριος τήν παραβολήν ταύτην, ωμοιώθη η βασιλεία τών ουρανών δέκα παρθένοις, αίτινες λαβούσαι τάς λαμπάδας αυτών, εξήλθον εις απάντησιν τού νυμφίου. Πέντε δέ ήσαν εξ αυτών φρόνιμοι, καί αί πέντε μωραί, αίτινες μωραί, λαβούσαι τάς λαμπάδας εαυτών, ουκ έλαβον μεθ εαυτών έλαιον. Αί δέ φρόνιμοι έλαβον έλαιον εν τοίς αγγείοις αυτών μετά τών λαμπάδων αυτών. Χρονίζοντος δέ τού νυμφίου, ενύσταξαν πάσαι, καί εκάθευδον. Μέσης δέ νυκτός κραυγή γέγονεν. Ιδού ο νυμφίος έρχεται, εξέρχεσθε εις απάντησιν αυτού. Τότε ηγέρθησαν πάσαι αί παρθένοι εκείναι, καί εκόσμησαν τάς λαμπάδας αυτών. Αί δέ μωραί ταίς φρονίμοις είπον, Δότε ημίν εκ τού ελαίου υμών, ότι αί λαμπάδες ημών σβέννυνται.
Απεκρίθησαν δέ αί φρόνιμοι, λέγουσαι, Μήποτε ουκ αρκέσει ημίν καί υμίν, πορεύεσθε δέ μάλλον πρός τούς πωλούντας, καί αγοράσατε εαυταίς. Απερχομένων δέ αυτών αγοράσαι, ήλθεν ο νυμφίος, καί αί έτοιμοι εισήλθον μετ αυτού εις τούς γάμους, καί εκλείσθη η θύρα. Ύστερον δέ έρχονται καί αί λοιπαί παρθένοι, λέγουσαι, Κύριε, Κύριε, ανοιξον ημίν. Ο δέ αποκριθείς είπεν, Αμήν λέγω υμίν, ουκ οίδα υμάς. Γρηγορείτε ούν, ότι ουκ οίδατε τήν ημέραν ουδέ τήν ώραν, εν η ο Υιός τού ανθρώπου έρχεται.
Δόξα Πατρί καί Υίω καί Άγιω Πνεύματι.
Ταίς τής σής Οσίας, πρεσβαίαις Ελεήμων, εξάλειψον τά πλήθη τών εμών εγκλημάτων.
Καί νύν καί αεί καί εις τούς αιώνας τών αιώνων, Αμήν.
Ταίς τής Θεοτόκου, πρεσβαίαις Ελεήμων, εξάλειψον τά πλήθη τών εμών εγκλημάτων.
Προσόμοιον.
Ήχος πλ. β. Όλην αποθέμενοι
Στίχος: Ελεήμον, ελέησον μέ ο Θεός κατά τό μέγα έλεός σου καί κατά τό πλήθος τών οικτιρμών σου εξάλειψον τό ανόμημά μου.
Πόνοις χαλινώσασα ασκητικοίς τής σαρκός σου φοβερά σκιρτήματα τής ψυχής σου φρόνημα τό αδάμαστον απασιν έδειξας τοίς πιστοίς, Μαρία, Ιορδάνου ενδιαίτημα, οσίων καύχημα καί ασκητριών εγκαλλώπισμα διο καί ταίς πρεσβείαις σου πάθη καταστέλλειν χαμαίζηλα σέ τών ανυμνούντων καί πόθω γεραιρόντων τήν σεπτήν καί πανσεβάσμιον μνήμην σου, ουρανόθεν είληφας.
Ο Ιερεύς:
Σώσον ο Θεός τόν λαόν σου καί ευλόγησον τήν κληρονομίαν σού επισκεψαι τόν κόσμον σου εν ελέει καί οικτιρμοίς. Υψωσον κέρας Χριστιανών ορθοδόξων καί καταπεμψον εφ ημάς τά ελέη σου τά πλούσια πρεσβείαις τής παναχράντου Δεσποίνης ημών Θεοτόκου καί Αειπαρθένου Μαρίας δυνάμει τού Τιμίου καί Ζωοποιού Σταυρού προστασίαις τών τιμίων επουρανίων Δυνάμεων Ασωμάτων ικεσίαις τού Τιμίου καί Ενδόξου Προφήτου, Προδρόμου καί Βαπτιστού Ιωάννου τών αγίων ενδόξων καί πανευφήμων Αποστόλων ών εν Αγίοις Πατέρων ημών, μεγάλων ιεραρχών καί οικουμενικών διδασκάλων Βασιλείου τού Μεγάλου, Γρηγορίου τού Θεολόγου καί Ιωάννου τού Χρυσοστόμου, Αθανασίου καί Κυρίλλου, Ιωάννου τού Ελεήμμονος, πατριαρχών Αλεξανδρείας. Νικολάου τού εν Μύροις, Σπυρίδωνος επισκόπου Τριμυθούντος, τών Θαυματουργών τών αγίων ενδόξων μεγαλομαρτύρων Γεωργίου τού Τροπαιοφόρου, Δημητρίου τού Μυροβλήτου, Θεοδώρων Τύρωνος καί Στρατηλάτου, τών ιερομαρτύρων Χαραλάμπους καί Ελευθερίου, τών αγίων ενδόξων καί καλλινίκων Μαρτύρων. Τών οσίων καί θεοφόρων Πατέρων ημών. Τών αγίων καί δικαίων θεοπατόρων Ιωακείμ καί Άννης. Τής Οσίας Μαρίας τής Αιγυπτίας, καί πάντων σου τών Αγίων. Ικετεύομεν σέ, μόνε πολυέλεε Κύριε. Επάκουσον ημών τών αμαρτωλών δεομένων σου καί ελέησον ημάς.
Ωδή ζ. Παίδες Εβραίων
Οσία του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών.
Ίσχυσας ανδρικώς παλαίσαι παριδούσα τής σής φύσεως τό χαύνον κατά τού πονηρού, Μαρία, καί βραβεία λαβείν τής άνω κλήσεως, φώς λαμπρόν εσκοτισμένων.
Οσία του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών.
Βίου σου τάς ατασθαλίας, θεοφρούρητε, απέλασον, Μαρία, η αχλύν τών παθών διώξασα δυνάμει τής χάριτος καί Άγγελος επί γής λαμπρός οφθείσα.
Δόξα Πατρί καί Υιώ καί Αγίω Πνεύματι.
Όντως ψυχής σου τό εδραίον απεθαύμασεν ο Ζωσιμάς, Μαρία, ο γνωστόν εις ημάς ποιήσας τόν σόν βίον τόν θαυμαστόν, αρχέτυπον ψυχοτρόφου μετανοίας.
Καί νύν καί αεί καί εις τούς αιώνας τών αιώνων. Αμήν.
Ύμνους προσάγω σοί απαύστως, τή μητρί τού Λυτρωτού μου καί Θεού μου ικετεύων πιστώς ειρήνην δώρησαι μοί κάτ άμφω καί ομόνοιαν, Μητροπάρθενε Μαρία.
Ωδή η. Τόν Βασιλέα
Οσία του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών.
Σταυρόν τόν θείον, όν εν Σιών ημποδίσθης θαυμαστώς προσκυνήσαι προστάτην έσχες είτα, μήτερ Μαρία, εν ερήμω.
Οσία του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών.
Μαρία, κούφως τώ ποταμώ Ιορδάνη χάριν εύρες πολλήν επιβαίνειν καί αεί πρεσβεύειν υπέρ τών σέ υμνούντων
Δόξα Πατρί καί Υιώ καί Αγίω Πνεύματι.
Αγιωσύνης αδιατάρακτε στύλε, καθαγίασον πάντας, Μαρία, σέ υμνολογούντας ως βάθρον μετανοίας.
Καί νύν καί αεί καί εις τούς αιώνας τών αιώνων. Αμήν.
Ρερυπωμένον τή κοινωνία τού σκότους αποκάθαρον, Θεογεννήτορ, καί πρός τού Υιού σου οδήγησον μέ φέγγος.
Ωδή θ. Κυρίως Θεοτόκον
Οσία του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών.
Ιλύος αμαρτίας κάθαρον δυσώδους, κεκαθαρμένη Μαρία, σούς πρόσφυγας ταίς πρός Θεόν σου πρεσβείαις, Αιγύπτου σέμνωμα.
Οσία του Θεού πρέσβευε υπέρ ημών.
Ακοίμητον λαμπάδα θείας μετανοίας κατέγνωμεν σέ, Μαρία διόπερ σέ ανευφημούντες πρεσβείας τάς σάς αιτούμεθα.
Δόξα Πατρί καί Υιώ καί Αγίω Πνεύματι.
Χριστού μυροδοχείον εύχρηστον, Μαρία, τήν δυσωδίαν παθών μου εξάλειψον καί πρός λειμώνας αρρήτου οσμής μέ ίθυνον.
Καί νύν καί αεί καί εις τούς αιώνας τών αιώνων. Αμήν.
Μανίας, Θεοτόκε, τού εχθρού συντήρει ημάς ατρώτους εξ ύψους παρέχουσα, δεδοξασμένη, απαύστως τήν ευλογίαν σου.
Άξιον εστίν ως αληθώς, μακαρίζειν σέ τήν Θεοτόκον, τήν αειμακάριστον καί παναμώμητον καί μητέρα τού Θεού ημών. Τήν τιμιωτέραν τών Χερουβίμ καί ενδοξοτέραν ασυγκρίτως τών Σεραφίμ, τήν αδιαφθόρως Θεόν Λόγον τεκούσαν τήν όντως Θεοτόκον σέ μεγαλύνομεν.
Καί τά Παρόντα Μεγαλυνάρια
Χαίροις, μετανοίας υπογραμμός, χαίροις, απαθείας καί νηστείας τερπνός λειμών, χαίροις, Ιορδάνου ερήμου όρνις θεία, Μαρία, Αιγυπτίων κύδος περίλαμπρον.
Τήν μεμεστωμένην ταίς ηδοναίς τής πορνείας πρώτον μελωδήσωμεν εκτενώς, τήν φανείσαν είτα πυξίον μετανοίας, Μαρίαν, καί Κυρίου νύμφην πανένδοξον.
Τήν παθών κηλίσι καί ηδονών βεβορβορωμένην, τήν καθάρασαν εαυτήν ύδατι νηστείας καί θείας μετανοίας, Μαρίαν τήν οσίαν εγκωμιάσωμεν.
Τής Αιγύπτου εύχος περιφανές, χεύμασι δακρύων καί ιδρώτων σου ταίς ροαίς χθόνα τής ερήμου κατήρδευσας, Μαρία, καί μετανοίας άνθη εύοσμα ήνθησας.
Είδε καί εθαύμασε Ζωσιμάς ο θεοφρων, μήτερ, σήν ισάγγελον βιοτήν καί τήν σοί οικούσαν, Μαρία, θείαν χάριν, δί ής κατηξιώθης βλέπειν τά μέλλοντα.
Παύσον ικεσίαις σου πρός Θεόν τάς επαναστάσεις τού σαρκίου τάς ζοφεράς καί τόν νούν, Μαρία, ειρήνευσον τών πίστει υμνούντων ως οσίων σέ υποτύπωσιν.
Πάσαι τών Αγγέλων αί στρατιαί, Πρόδρομε Κυρίου, Αποστόλων η δωδεκάς, οι Άγιοι πάντες, μετά τής Θεοτόκου ποιήσατε πρεσβείαν εις τό σωθήναι ημάς.
Τό Τρισάγιον
Άγιος ο Θεός, Άγιος Ισχυρός, Άγιος Αθάνατος ελέησον ημάς. (τρείς φορές)
Δόξα Πατρί καί Υιώ καί Αγίω Πνεύματι.
Καί νύν καί αεί καί εις τούς αιώνας τών αιώνων. Αμήν.
Παναγία τριάς, ελέησον ημάς. Κύριε ιλάσθητι ταίς αμαρτίαις ημών. Δέσποτα, συγχώρισον τάς ανομίας ημίν. Άγιε, επισκεψε καί ίασαι τάς ασθενείας ημών, ένεκεν τού ονόματός σου.
Κύριε ελέησον, Κύριε ελέησον, Κύριε ελέησον.
Δόξα Πατρί καί Υιώ καί Αγίω Πνεύματι.
Καί νύν καί αεί καί εις τούς αιώνας τών αιώνων. Αμήν.
Πάτερ ημών, ο εν τοίς ουρανοίς, αγιασθήτω τό όνομά Σου, ελθέτω η βασιλεία Σου, γεννηθήτω τό θέλημά Σου ως εν ουρανό καί επί τής γής. Τόν άρτον ημών τόν επιούσιον δός ημίν σήμερον, καί άφες ημίν τά οφειλήματα ημών, ως καί ημείς αφίεμεν τοίς οφειλέταις ημών, καί μή εισενέγκης ημάς εις πειρασμόν αλλά ρύσαι ημάς από τού πονηρού.
Ο Ιερεύς Ότι Σου εστιν η βασιλεία καί η δύναμις καί η δόξα τού Πατρός καί τού Υιού καί τού Αγίου Πνεύματος, νύν καί αεί καί εις τούς αιώνας τών αιώνων.
Καί τό Απολυτίκιον
Ήχος ά. Τής ερήμου πολίτης
Τόν ποδήρη χιτώνα τής ψυχής σου τόν γέμοντα ρύπου βδελυρού τοίς δακρύων οχετοίς σου απέπλυνας, Μαρία, ενδιαίτημα σεπτόν ερήμου, καί αυτόν επιμελώς μετανοίας μαργαρίταις καί προσευχής σαπφείροις κατεκόσμησας Δόξα τώ σέ κρατύναντι Χριστώ, δόξα τώ σέ σωφρονήσαντι, δόξα τώ δωρουμένω διά σου ημίν τά κρείττονα.
Έτερον Απολυτίκιον. Ήχος πλ. α. Τόν συνάναρχον Λόγον
Τόν ρυπώδη ψυχής σου αποκαθάρασα χιτώνα ρείθροις δακρύων τής μετανοίας στολήν ενεδύθης θεία χάριτι περίλαμπρον καί Βασιλείας ουρανών ηξιώθης, θαυμαστή Μαρία, Αιγύπτου θρέμμα, ής καί ημάς απολαύσαι τους σέ τιμώντας καταξίωσον.
Εκτενής καί Απόλυσις, μέθ ήν ψάλλομεν τό εξής
Ήχος β. Ότε εκ τού ξύλου
Δέχου τάς αιτήσεις ευμενώς τών σοί προστρεχόντων, Μαρία, καί δίδου πάσιν αεί τοίς πιστώς προφέρουσι σόν θείον όνομα ευλογίαν ως έχουσα πολλήν παρρησίαν πρός Χριστόν τόν Κύριον, Όνπερ λυπήσασα πρώτον αμαρτίαις ποικίλαις είτα κατεφαίδρυνας πόνοις τοίς ασκητικοίς σου καί τοίς δάκρυσι.
Ήχος πλ. δ΄.
Δέσποινα προσδεξαι, τάς δεήσεις τών δούλων σου, καί λύτρωσαι ημάς, από πάσης ανάγκης καί θλίψεως.
Ήχος β΄.
Τήν πάσαν ελπίδα μου, εις σέ ανατίθημι, Μήτερ τού Θεού, φύλαξον μέ υπό τήν σκέπην σου.
Ο Ιερεύς: Δί ευχών τών αγίων πατέρων ημών, Κύριε Ιησού Χριστέ ο Θεός, ελέησον καί σώσον ημάς. Αμήν.
Δίστιχον: Μετανοίας βάθρον αναδείξον, Μαρία, Χαραλάμπη πρεσβείας σάς εκζητούντα.
