ΧΑΡΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ: Την εποχήν του Αγίου Επιφανίου, ένα τσομπανόπουλο στη Κύπρο, ξαφνικά έγινε …σοφό. Παράτησε τα πρόβατα και κατέβηκε στην πόλι και διελέγετο με τους σοφούς, με τους διδασκάλους και τους θεολόγους των ημερών εκείνων.
Όλοι δε εθαύμαζον την σοφία του νέου και κανείς δεν μπορούσε να νικήση την δήθεν σοφίαν του.
Συνέβη δηλαδή ακριβώς το ίδιο που συμβαίνει και με κάθε άνθρωπο που θα μπλεχθή εις αίρεσιν. Διότι βλέπομεν π.χ. ένα μανάβη που από βραδύς βλασφημεί τον Χριστό να ξημερώνεται θεολόγος. Διότι την νύχτα έγινε Ιεχωβίτης ή Ευαγγελικός, όπως ο Ρώσσελ ο αρχηγός των χιλιαστών που εκοιμήθη έμπορος και εξημέρωσε… μεσσίας.
Πάντως αυτό το έμαθε ο Άγιος Επιφάνιος και μια μέρα το συνάντησε, το ποτέ τσομπανόπουλο, στην αγορά και του λέγει: Έρχεσαι να φάμε μαζί αύριο; Έρχομαι λεέι το σοφό τσομπανόπουλο.
Πράγματι την άλλη, μέρα πήγε. Μα όταν κάθησαν στο τραπέζι είπε ο Άγιος. Ας κάνουμε μια προσευχή. Ο νεαρός όμως ηρνήθη. Τότε ο Άγιος βεβαιώθηκε ότι πλήρως, ότι ήτο σατανική η απότομος σοφία του νέου.
Παρ’ ότι όμως ο νέος ηρνήθη να συμμετάσχη εις την προσευχήν, ο Άγιος άρχισε να προσεύχεται μόνος.
Κατά την προσευχήν του Αγίου Επιφανίου ο νέος γούρλωσε τα μάτια.
Τότε ο Άγιος επιτιμά το Δαιμόνιον να εξέλθη εξ αυτού, αλλά το Δαιμόνιον αρνείται και λέγει:
Εγώ είμαι ηγεμονικόν Δαιμόνιον και δεν βγαίνω. Ο Άγιος όμως συνεχίζει με δάκρυα να προσεύχεται, όπου σε μια στιγμή ο νέος πίπτει κάτω και ήρχισε να σπαράζη.
Ο Άγιος και πάλιν το επιτιμά, αλλ’ αυτό αντί να εξέλθη του λέγει:
Σαν κι’ εμένα ηγεμονικό Δαιμόνιο είχε και ο Ωριγένης όπου είπε και τόσες βλασφημίες. Ο Άγιος εξακολουθει και εν ονόματι Ιησού Χριστού το διατάσσει να εξέλθη. Πράγματι, τέλος, εξήλθεν εξ αυτού, ώστε ηγέρθη ο νέος, και ευχαριστών τον Άγιον, επέστρεψε στα πρόβατά του.
Ας προσέχωμεν λοιπόν τους τόσους νεοφανέντας Ιεχωβίτας η Ευαγγελικούς θεολόγους, που οι μεν Ιεχωβίται επήραν την Π. Διαθήκην, οι δε Ευαγγελικοί την Καινήν και κηρύττουν οι μεν Ιεχωβίται τον Ιεχωβά, απορρρίπτοντες τον Χριστόν, οι δε Ευαγγελικοί τον Χριστόν, απορρίπτοντες την Παναγίαν Μητέρα Του, την Εκκλησίαν Του και του Αγίους Του.
Διότι το ίδιον Δαιμόνιον των αιρέσεων, το του Ωριγένους και το του νέου τσομπάνου υπάρχει και εις αυτούς και μη τους θαυμάζωμεν, διότι δήθεν γνωρίζουν την Γραφήν.
Νομίζομεν δε, ότι γνωρίζουν την Γραφήν, διότι ημείς δεν γνωρίζομεν ούτε το εξωθεν σχήμα αυτής. Αν την εγνώριζον όμως θα ήσαν ορθόδοξοι.
Ορθόδοξος Φιλόθεος Μαρτυρία Εκδόσεις Ορθόδοξος Κυψέλη
-250x180.jpg)
