ΧΑΡΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ: Αντιμετωπίζω άλλη μια τριήμερη νοσηλεία στις 2 Νοεμβρίου. Ο καρδιολόγος μου αποφάσισε ότι πρέπει να κάνουν άλλη μια διαδικασία για την καρδιά μου, οπότε, για άλλη μια φορά, αντιμετωπίζω τη θνησιμότητα μου.
Γίνομαι 75 στις 9 Νοεμβρίου, οπότε πλησιάζω στην ηλικία που ο πατέρας μου πέθανε από προβλήματα που σχετίζονται με την καρδιά.
Δεν φοβάμαι, γιατί γνωρίζω στην καρδιά μου ότι με αγαπά ο Κύριος, και προσπαθώ κάθε μέρα να ζω σε μετάνοια, ξέροντας ότι έχω αποτύχει να ζήσω σύμφωνα με τα Ευαγγέλια. Ακόμα και ως μοναχός άνω των σαράντα ετών, είμαι τόσο μακριά από την αγιότητα και την αγνότητα του αείμνηστου πνευματικού μου πατέρα, ευλογημένου Δημήτρη της Σάντα Ρόζα, που νιώθω συχνά σαν να πρέπει να κρύψω το πρόσωπό μου ντροπιαστικά. Κι όμως ζω με την ελπίδα ότι ο Κύριος θα είναι φιλεύσπλαχνος σε μένα, το άθλιο παιδί που είμαι.
Ζω με τη γνώση ότι απλά σαν παιδί που υιοθετήθηκε από αγαπημένους γονείς ξέρει από την αρχή ότι τον αγαπούν επειδή ξέρει ότι τον επέλεξαν, ο Θεός με επέλεξε. Το παιδί που υιοθετήθηκε δεν παρελήφθη απλώς επειδή συνελήφθη και γεννήθηκε ανάμεσά τους, αλλά μάλλον αναζητήθηκε να γίνει το παιδί τους. Αναπαύομαι λοιπόν στη γνώση ότι ο Θεός με υιοθέτησε ως παιδί Του.
′′ Παρόλο που μπορεί να φαίνεται προς τα έξω να κάνουμε τον δρόμο μας προς τον Θεό, η χαρούμενη και υπέροχη αλήθεια είναι ότι ο Θεός έρχεται σε μας (Ματθαίος ο φτωχός).” Με αυτή τη γνώση αντιμετωπίζω τη δική μου θνησιμότητα με ειρήνη καρδιά, επειδή ο καλός γονιός αγαπά το παιδί του ακόμα και όταν ήταν άτακτο, ο Κύριος με αγαπά, παρόλο που δεν έχω υπολείψει από τις προσδοκίες Του.
Με αγάπη εν Χριστώ,
Abbot Tryphon
Discussion about this post